« ارزش » این « نسل شایسته » ژیمناستیک را بدانیم!

نزدیک به چهل سال پیش ، در آن هنگامه ای که مثل امروز ، در هفته نامه دنیای ورزش و در محضر بزرگ‌ترهای عرصه رسانه ، شاگردی می کردم ، « بزرگی » از سر صدق و آگاهی در خصوص ورزش ژیمناستیک ، نصیحتی به من کرد و گفت : « در گزارش ها، تحلیل ها و نوشته هایت در مورد ژیمناستیک، به این نکته توجه کن که ، شرایط ژیمناستیک در کشور ما، بسیار بسیار شکننده ست، ژیمناستیک نهال ظریفی که شاید با یک طوفان سبک از ریشه کنده و آسیب جدی ببیند.
ژیمناستیک در کشور ما، مثل کشتی و فوتبال نیست، ریشه این ورزشها در هم تنیده است، درخت ورزشهایی چون فوتبال و کشتی قطور و پر قدرت است، اما ژیمناستیک، بیش از آنکه به انتقاد احتیاج داشته باشه، به حمایت و پشتیبانی نیاز دارد و … » .تحقیقأ، موقعیت حال حاضر ژیمناستیک کشورمان ، تفاوت چندانی با همان دوران پیش از این ندارد و هنوز هم، در مقایسه با سایر ورزشها، بیش از هر زمان دیگري، نیازمند تیمار و حمایت و آرامش است. آنهایی که، دستی بر گلستان ورزش زیبا، پایه، بنیان ساز و پر مدال ژیمناستیک دارند، به خوبی می دانند که « آبادانی » در صلح است، نه در اوضاع نابسامان و پر تنش و پر حاشیه، سازندگی در این ورزش، بنیادی نخواهد بود. تفاوت امروز ژیمناستیک با چهل سال پیش از این ، آن است که در آن دوران، افتخارات قهرمانانش محدود و منحصر به میدان های داخلی و ملی بود، اما با ظهور نسل های جوان ، پر انرژی، پر انگیزه و آشنایی مربیان پر شور با شیوه های آموزشی نوین، گام به گام، درخشش قهرمانان ما، جنبه بین المللی گرفت و تا آنجایی ادامه پیدا کرد که در بازیهای آسیایی هانگژو چین ۲۰۲۲ به علاوه یک ، قهرمان ارزنده ای ، تداوم تلاش های پیشینیان خود را به سامان رساند و طلسم نگرفتن مدال در بازیهای آسیایی را شکست و تاریخ ساز شد . استادان، روان شادان غضنفر جباری ، احمد عسگری نیک از نسل اول ژیمناستیک ایران ، حسن لطیفی ، شادروان سید عبدالکریم سادات رضاعی، عبدالله رسولی ، برادران افشارزاده ( بهرام و حسین )، حمید به آیین، حسین اعظمی ، جلال بازرگان ، حسام الدین نواب ، محمد آذرپی ، برادران محمد قلی ( حسین ، حسن و ناصر ) ، روح الله وین ، برادران خرسندل ( جواد و اسماعیل ) علی نصیری ، منصور راضی نژاد ، رحمت الله علی گلزار ( رحمان ) از افتخارات نسل پیشین ژیمناستیک بشمار آمده و نسل جدید و پر انگیزه و جوان ما با حسن میرقایمی ، احمد محتشمی ، شاپور فتحی ، محمد سیفی ، برادران طاهرخانی ( حسین و حسن ) ، حبیب نوظهوری ، اسماعیل ادهمی و … ادامه یافت و تقریباً پس از ایشان ، نسل مدال آوران مان ظهور کرد . عبدالله جامعی ، هادی خناری نژاد ، سعید رضا کیخا ، رضا بهلول زاده ، مهدی احمد کهنی ، محمد شفیعی و … مهدی الفتی که تا این جای کار، با ارزش ترین مدال را در ژیمناستیک هنری مردان و در جریان بازیهای آسیایی بدست آورد .
با احترام ، سزاوار است که
« ارزش این نسل شایسته را بدانیم ». به شهادت همان مختصر تاریخ این ورزش، در هیچ زمان و دوره ای، ژیمناستیک ، تا این حد دستخوش اختلاف و تفرقه و جدایی و حاشیه و چالش نبود. اما ، به جرات عرض می نماییم که همیشه و همیشه، عوامل بیرونی ( بیرون از خانواده ژیمناستیک ) و ناآشنا با این ورزش ، بزرگترین عامل تفرقه و جدایی بودند، نه اینکه، خانواده فرهیخته ژیمناستیک در اختلافات بین خود در دوره های مختلف تاریخی مقصر نباشند، اما در هر شکل ممکن، باز، حرف همدیگر را می فهمیدند و جدایی ها را به حداقل می رساندند.
بدون شک و بدون تردید، « تحمیل شدگان » به این ورزش ، که هیچ قرابتی با ژیمناستیک نداشته و الفبایش را هم نمی دانند، همواره عامل اصلی جدا ماندن اهالی ژیمناستیک از همدیگر بوده اند.
علت آن هم، این است که چون بلد نیستند، چون شناخت ندارند، چون سرمایه های ملی این ورزش را در حوزه های مختلف فنی، آموزشی، اجرایی و مدیریتی و … نمی شناسند، هر لحظه در حال « نقش » بازی کردن هستند و تفرقه افکنی. بنابراین، به این مهم، تاکید می کنیم در هر شکل، حاکمیت مدیریتی بر « ژیمناستیک »، بایستی در اختیار « ژیمناست » ها باشد که … .
ورزش ، زبان صلح است
بزرگان، موسپید ها، اساتید و علاقمندان بزرگوار امر تربیت بدنی، جسارتا، می نویسیم که « ورزش » یک زبان « بین المللی » است .
ورزش، زبان « صلح » است و ضمن کاربرد وطنی و ملی، دارای پیوندهای بین المللی و فرا ملی است. اگر بخواهیم حوزه فعالیت‌های مان در ورزش را محدود به داخل کشور و عرصه ملی نماییم، در آن صورت می توانیم با این استدلال ارتباط مان با جهان ورزش را، قطع کنیم و دلخوش به توسعه عمومی و همگانی آن در داخل کشور باشیم .ولی چنانچه، غیر از این را می خواهیم و دوستدار ارتباطات بین المللی ورزشی بوده و حضور در عرصه‌های قاره ای و جهانی و المپیک، برایمان مهم بوده و جایگاه ویژه ای در برنامه‌های مان دارد، پس لاجرم، نیازمند تعامل و همکاری و مشارکت هستیم. فدراسیون های بین المللی رشته های مختلف ورزشی، سکاندار هدایت فعالیتهای جهانی ورزشهای تحت پوشش خود هستند، تدوین برنامه‌های آموزشی، تربیت مدرسان جهت دوره های آموزشی مربیگری، تربیت داور جهت قضاوت رویدادهای بین المللی، برنامه‌ریزی مسابقات گوناگون بین المللی، قاره ای ، جهانی و … ، همه از وظایف فدراسیون های ورزشی بین المللی از جمله فدراسیون بین‌المللی ژیمناستیک ( FIG ) است . بنابراین اگر خواهان حضور در عرصه‌های مختلف و در حوزه های گوناگون ذکر شده هستیم ، بایستی با این تشکیلات جهانی در تعامل باشیم . متأسفانه عرض می کنیم که با زبان زور نمی شود با آنها صحبت کرد ، پس آنجایی که مسوولان محترم ذیربط در وزارت ورزش و جوانان ، قصد داشتند با « جبر » و « زور » مانع حضور یکی از کاندیداها در جریان انتخابات اسفند ماه سال گذشته فدراسیون ژیمناستیک باشند ، کاملا راه را اشتباه طی کردند و «حفره » مشکلات ژیمناستیک را ، عمیق تر نمودند . مشخصاً ، بدون دلیل و مدرک قانونی ، نمی شود ، فردی را از حقوق شهروندی خود محروم کرد و در انتخابات ریاست فدراسیون ژیمناستیک در سال گذشته ، این اشتباه صورت گرفت .چاره ای نیست ، برای برون رفت از این بحران ایجاد شده ، بایستی به اساسنامه مراجعه کرد ، کدام اساسنامه؟ همان اساسنامه ای که مورد قبول ( FIG ) قرار گرفته است . همان اساسنامه ای که از سوی فدراسیون وقت به ( FIG) ارسال شده ، اینکه اساسنامه مورد تایید فدراسیون بین المللی ژیمناستیک ، با اساسنامه مورد تایید وزارت ورزش و جوانان کشورمان ، مغایرت دارد ، علتش را بایستی از مدیران وقت وزارت ورزش و جوانان پرسید ؟ … که چرا در زمان مسوولیت شما ، اساسنامه ای ارسال شده که مغایر با قوانین حاکمیتی کشورمان است .
مصلحت ژیمناستیک
دعواهای رسانه ای مسوولین پیشین فدراسیون ژیمناستیک با مسوولان فعلی ، راه برون رفت از این چالش نیست .
وزارت ورزش و جوانان به ویژه آقای دکتر هاشمی وزیر محترم ، به قدر همه ما ، آگاهی و تجربه و مدیریت دارند که با بررسی همه جوانب امر ، هم از بعد داخلی و هم از منظر بین المللی ، بتوانند بهترین تصمیم را اتخاذ نمایند ، از منظر نگارنده مهم آنست که جامعه فهیم ژیمناستیک ، بایستی به « رای » و تصمیم وزارت احترام گذاشته و اجازه دهند ، در قدم اول « گره » ژیمناستیک باز شود . که یقیناً ، در این صورت ، زمان کافی برای اصلاح ، وجود خواهد داشت ، « مهم » مصلحت این ورزش و قهرمانان دلاور و شایسته کشورمان است .