اطاق فکر وزیر ورزش

فکر می کنم اولین انتقاد از جناب دنیا مالی را همان شبی نوشتیم که ایشان به همراه علی رغبتی و یکی از کارکنان حراست در غیاب کیومرث هاشمی که هنوز وزیر ورزش بود و به المپیک پاریس رفته بود، در ساختمان سئول حاضر شد و رفتند دفتر کیومرث هاشمی. خب، این کار برخلاف منشور اخلاقی نانوشته بود چون هنوز رای اعتماد نگرفته بود و ضمنا دفتر کاری وزیر حریم شخصی کیومرث هاشمی بود، که خود آقای هاشمی هم از پاریس پیام داده و نوشتند که با هماهنگی من این کار صورت گرفته و… کار ما و شغل ما ایجاب می کند که پرسشگر باشیم و اتفاقا روزی که نام دنیامالی مطرح شد من هم مثل بیشتر شماها خوشحال شدم که یک مدیر کارنامه دار و آشنا با ورزش می آید و نوشتیم که دنیامالی صد گام جلو تر از تندگویان و…اسامی دیگر است. زمانی که در مراسم چهره های ماندگار ورزش و رسانه نشان افتخار را آقای وزیر بر سینه من می‌زد، گفتم آقای مهندس، مهدی واعظی با اینکار من را نمک گیر کرد ولی از همین جا پایین برویم باز هم می نویسم !…. واقعا خوشحال شدم که انتقادات ( کلان ورزش نه سرویس های ورزشکاه تختی !) را می بیند و می خواند.
امروز خدمت شان عرض می کنم که به همین قاب تصویر توجه فرمایند: سیدمصطفی هاشمی طبا IOC Member بوده و با تنگ نظری و لجبازی مدیری مثل محسن مهرعلیزاده این سمت مهم از ایران گرفته شد ولی خدمات 8 ساله وی و سعید فایقی که از قضا هر دو از همین مرکز توسعه صادرات ( نمایشگاه بین المللی هم یکی از مجموعه های آن مرکز هست ) به ورزش آمدند و با وجودی که ورزشی نبودند ولی بیشترین و بهترین خدمات را کابینه این دو نفر در تمامی ابعاد به ورزش کردند. زیر ساخت های ورزش ایران ترمیم اساسی شد و فضاهای ورزشی حداقل سه برابر شد. بارزترین این خدمات تاسیس آکادمی ملی المپیک در مجموعه ورزشی انقلاب و نمونه های کوچکتر آن در مراکز استانها به پایه های علمی شدن ورزش کمک زیادی کرد و در ورزش قهرمانی و همگانی هم رشد فوق العاده ای داشتیم.
آقای دنیا مالی ،
چه ایرادی دارد یک اطاق در کنار دفتر خودتان به بزرگانی مثل هاشمی طبا، سعید فائقی، علی رغبتی، محمد علیپور، محمدرضا داورزنی و… اختصاص بدهید و در امور کلان ورزش از آنها نظرات کارشناسی و مشورتی بخواهید؟ اجازه بدهید این فضا بدست آید و نگران هم نباشیم که فلان شخصیت بزرگ اگر کنار دست ما باشد ممکن است چه و چه شود. باور بفرمائيد هیچ اتفاقی نخواهد افتاد. این تفکر، تفکر برخی از آدمهای کوچکی است که اطراف مدیران ارشد حلقه می زنند و اجازه نمی دهند از توانایی بزرگان در هر رشته ای استفاده شود. این پیشنهاد را بنا بر تاکید احمد دنیامالی که در همان مراسم به بنده گفتند که از انتقاد سازنده استقبال می کنند، نوشتم و از آنجا که آقای وزیر به خرد جمعی اعتقاد دارند، اطمینان دارم دغدغه خود ایشان نیز هست. تفکر جناحی را حداقل در ورزش کنار بریزیم و به لیاقت و کاردانی مدیران توجه کنیم، چرا که ورزش ما نیاز شدیدی به اتاق فکر سالم دارد.