برنز فولاد سیرجان در والیبال باشگاه های جهان

والیبال باشگاه های جهان تکرار یک رویای شیرین بود. 14 سال طول کشید تا بعد از مدال برنز پیکان یک تیم شهرستانی به نام فولاد سیرجان ایرانیان بتواند با جامه برنزی رونق مجدد والیبال کشورمان را نوید دهد. فولاد در دیدار رده بندی ماراتن رنج را مقابل تیم دگرگون شده لوبه پشت سر گذاشت اما در روزی که علی حاجی پور فوق ستاره بود، سید موسوی لیدری تمام معنا بود. جان سختی این بازیکن عالی والیبال ایران در تنگناها گره گشا شد دریافت های سیامک مرندی به جای خود و ضرباتی که کامپیوتر گونه علیرضا عبدالحمیدی می زد، در کنار کوچینگ حساب شده بهروز عطایی تیم فولاد را از یک گرداب مهیب رها کرد تا برروی سکوی سوم نوزدهمین دوره جام باشگاه های جهان بایستد و خستگی راه طولانی و صرف هزینه های سنگین از تن سرمایه گزاران باشگاه خارج شود. اما در پیکار پایانی مردان سر زمین قهوه کاری کردند کارستان تا ترینتینو بلند آوازه را مقهور سازند.
سید بهتر ین ایرانی
در تیم منتخب باشگاه‌های جهان فقط علیرصا عبدالحمیدی از ایران انتخاب شد؛ بازیکنی که تکنیک های صحیح و الفبای والیبال را زیر نطر کیومرث کرده گزارشگر خوب تلویزیون آموخته است اما از نگاه ما بهترین بازیکن ایرانی سید موسوی بود بازیکنی که همانند والاس برزیلی دود و کنده را تداعی ساخت ستارگانی تابناک که بر تارک والیبال ایران و جهان در خشیده اند و شاید مردانی تکرار نشدنی باشند.