تحقیر فدراسیون تاج همچنان ادامه دارد!

يکشنبه ای که گذشت حشمت مهاجرانی سرمربی سال های دور تیم ملی فوتبال بعد از چهار سال دوری از وطن،به ایران بازگشت. پرافتخار ترین سرمربی تاریخ فوتبال ایران در بدو ورود به کشور با اشک و بوسه و لبخند مورد استقبال دوستان و شاگردانش قرارگرفته و سپس همراه با جمع انبوهی از پیشکسوتان فوتبال و ورزش راهی قم شدند. خبر رسیده که دوشنبه شب در شهر قم مراسم تجلیل و تقدیری از این بزرگ فوتبال ایران برپا گردیده و لحظات خوب و به یاد ماندنی برای ایشان ‌و قدیمی های ورزش ایران رقم خورده است. جالب اینکه بانی این مراسم نه فدراسیون فوتبال و نه کمیته ملی المپیک نبوده اند، بلکه یک شرکت تعا‌ونی انبوه ساز میزبان مراسم بوده است! این اولین بار نیست که افراد علاقمند در محافل خصوصی جور کم‌کاری و کوتاهی های فدراسیون فوتبال را می کشند. قبلا هم شاهد برگزاری جشن تولد دراگان اسکوچیچ در زمانی که سرمربی تیم ملی بود توسط برج‌سازان بوده ایم! برگزاری چنین مراسماتی اگر چه قابل تقدیر و تشکر دارد اما وظیفه اصلی برپایی یادمان و یاد بود شخصیت های تاریخی و تاثیر گذار فوتبال ایران بر عهده فدراسیون فوتبال است. حشمت مهاجرانی یکی از مفاخر تاریخ ورزش ایران است که افتخارات فراوانی برای فوتبال ایران به ارمغان آورده است. قهرمانی در چهار دوره مسابقات جوانان آسیا طی سال های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۵، قهرمانی در جام ملت های آسیا (1976) , صعود به المپیک مونترال کانادا و قرارگرفتن در جمع هشت تیم برتر مسابقات، اولین صعود به جام جهانی فوتبال (1978) به عنوان تنها نماینده قاره آسیا و اقیانوسیه و … او را به پرافتخارترین سرمربی تیم ملی در تاریخ فوتبال ایران تبدیل کرده است.
مهاجرانی در خارج از ایران هم کارنامه درخشانی داشته و با ساخت و پرورش نسل طلایی فوتبال امارات و رساندن‌شان به جام جهانی، به عنوان پدر فوتبال این شیخ نشین شناخته می شود. این مربی کهنه کار در اروپا هم سابقه مدیریت فنی و عضویت در هیات مدیره باشگاه های آدمیرا واکر اتریش و دی استرادا اسلواکی را داشته و حتی زمینه مدیرعاملی و مالکیت خشایار محسنی چهره ایرانی و سرشناس فعال در فوتبال قاره سبز را در راس این دو باشگاه فراهم آورده است.
آنچه جایگاه او را به عنوان بزرگ‌ترین سرمربی تاریخ فوتبال ایران تثبیت می کند این است که بعد از او دیگر نه به قهرمانی در جام ملت‌ها رسیدیم و نه حتی فرصت صعود به المپیک نصیب‌مان شده است. با این تفاصیل اگر بنا به برگزاری مراسم تجلیل و تکریم است قطعا باید فدراسیون فوتبال پیش قدم باشد.مجموعه های دیگر هم در صف ایستاده چنانچه فرصت به آنها رسید اقدام کنند. اما این مهم هم به سان تمام کارهای مختل مانده و عقیمی که در فدراسبون فوتبال تاج جریان دارد، به دست فراموشی سپرده شده است. برای جامعه فوتبال ننگ است که از پیر و مرشد و بزرگش در جایی غیر فوتبالی و نا مربوط تجلیل شود! مگر فوتبالی ها و فدراسیون نشین ها مرده اند که از شخصیت عالی و بی بدیلی همچون حشمت مهاجرانی بعد از سال ها که به میهن بازگشته توسط یک انبوه ساز تجلیل شود؟! این که استادیوم سازی و چمن کاری و تجهیز اماکن ورزشی و…نیست تا هزینه های نجومی بطلبد! سر آخر هم با آن وضعیت زشت و تحقیر آمیزاستادیوم و زمین چمن بی کیفیت و نمایش دور از ذهن نمایندگان مان، مضحکه فوتبال آسیا بشویم!حشمت مهاجرانی و همه بزرگان فوتبال ایران از چنان عزت نفسی برخوردارند که نیازی به هدایای آنچنانی و هزینه های گزاف نیست. اما احترام چیزی ست که سال‌هاست از ایشان دریغ شده است.