خود شکن، آئینه شکستن، خطاست!

تیم ملی فوتبال ایران برای برگزاری جشن صعود خود، به رقابت های جام جهانی 2026 در ورزشگاه بزرگ آزادی هشتاد و سه دقیقه انتظار کشید. انتظار کشنده ای که هم بر روی سیستم عصبی بازیکنان تاثیر خودش را گذاشته بود و هم حسابی بر روی اعصاب میلیون ها بیننده ای که در خانه از طریق گیرنده های خود شاهد بازی بودند و حداقل انتظارشان هم این بود که تیم ملی فوتبال ایران بهتر از آن چیزی که در بازی برگشت با ازبکستان نشان داده بود، نشان می داد، باشد! اما در آن شرایط سخت، مهدی طارمی که در بهترین شرایط ممکن خود بسر می برد، انتظارات را برآورده و طالع شانس آنهایی شد که شاید اگر آن نتیجه رقم نمی خورد باید پاسخگو می بودند! مهدی دو بار، برای تیم ملی بازی باخته را به تساوی کشاند تا هواداران فهیم فوتبال ایران که با هزاران دلخوشی، در آن شب سرد به ورزشگاه آزادی آمده بودند، بتوانند در جشن صعود ملی پوشان فوتبال ایران که برای هفتمین بار اتفاق می افتاد سهیم باشند. که خوشبختانه این اتفاق هم افتاد و تیم ملی ایران با تساوی در برابر ازبکستان جمع امتیازاتش به حدنصابی رسید که بتواند در فاصله زمانی دو هفته به پایان رقابت های مرحله مقدماتی، جواز حضور در جمع 48 تیم برتر حاضر در جام جهانی 2026 را بدست بیآورد. درست در همان زمانی که این اتفاق شیرین برای فوتبال و علاقه مندان به فوتبال افتاده بود، امیر قلعه نویی حرف هایی را به زبان آورد، که بدون هیچ عذر و بهانه ای جایش آنجا نبود! حرف هایی از جنس نفرت و کینه که دوباره پیکان تیز انتقادات را بسوی فدراسیون فوتبال و امیر قلعه نویی نشانه رفت. یعنی درست در شبی که می توانست اتفاقات خوبی برای فوتبال ایران رقم بخورد، سرمربی تیم ملی بی رحمانه به منتقدانش تاخت، تا بلکه بتواند بار انتقادات احتمالی، از نحوه عملکرد ملی پوشان ایران را از دوش خود برداشته و به تعبیری بهتر عملکردش را از چشم مخاطب فوتبالی پنهان نگه دارد، اما این حربه نخ نما شده، باز نتیجه عکس داد و عملکرد کادر فنی تیم ملی فوتبال ایران را بدلیل نمایش نه چندان خوب ملی پوشان به زیر سوال برد. البته شاید قلعه نویی نمی دانست که تیمش در بازی با ازبکستان با عملکردی که بنمایش گذاشت، حرف هایش را بطور صریح برای علاقه مندان به فوتبال زده بود و دیگر نیازی به حرف های آن چنانی سرمربی تیم ملی نبود!
امیر قلعه نویی ایکاش به جای بیان آن حرف های همیشه تکراری به مخاطبان فوتبالی در باره رزومه و نقش مربیانی چون سعید الهویی، آندرانیک تیموریان، رحمان رضایی و هومن افاضلی در کادر فنی تیمش هم می گفت. ایکاش قلعه نویی از میزان تاثیرگزاری کادر فنی تیمش حرف می زد و می گفت: در این مدت آنها چقدر به وزن فنی تیم ملی اضافه کرده اند، هر چند که بسیاری از اهالی فوتبال بر این عقیده اند که آنها یعنی اعضای کادر فنی تیم ملی، از این تیم وزن گرفته اند. ایکاش سرمربی تیم ملی می گفت که چه اتفاقی افتاد که یک مربی کار بلد در حالیکه همه کارهایش، برای اضافه شدن به کادر فنی تیم ملی انجام شده بود، نتوانست به حلقه بسته کادر فنی این تیم راه یابد. ایکاش مربی تیم ملی می گفت که چرا حمید مطهری از جمع کادر فنی این تیم جدا شد. مربی جوان و با دانشی که به پیشنهاد فدراسیون فوتبال و نه امیر قلعه نویی در این کادر قرار گرفته بود و مشخص هم بود که تیم فنی قلعه نویی، توان همکاری و همراهی با او را نخواهد داشت و ….
سرمربی تیم ملی فوتبال ایران باید این واقعیت ملموس را بپذیرد که اگر انتقادات به نحوه بازی تیم ملی زیاد است و یا اگر او و دیگر اعضای کادر فنی تیم ملی به اندازه قبلی ها برای اهالی فوتبال محبوب نیستند ، صرفا بخاطر ادبیات کلامی و نوع رفتاری خود اوست که بهتر است به جای اینکه همواره برای خودش دشمن فرضی خلق کند، اندکی هم به این ضرب المثل ناب ایرانی بیاندیشد که می گوید:
آئینه چون قد تو بنمود راست
خود شکن، آئینه شکستن خطاست