دنیامالی ، دلش جای دیگری است!

وزارت ورزش ایران طی سه سال، سه وزیر به خود دیده، بر همین اساس از بی ثبات ترین وزارتخانه ها لقب گرفته و اگر ورزش مسیرش را با وجود همه فراز و نشیب ها طی کرده باید به حساب دلسوزانی در بدنه ورزش و فدراسیون ها گذاشت که بدون توجه به رفت و آمد غریبه ها در راس و کلان ورزش کار خود را انجام داده اند. در سال‌های اخیر هیچ‌ کدام از وزرا نتوانستند ثبات خوبی در دولت داشته باشند و همین موضوع با سردرگمی جامعه ورزش مواجه شده است. طی سه سال اخیر سیدحمید سجادی، کیومرث هاشمی و احمد دنیامالی در وزارت ورزش حاضر بوده‌اند و هرکدام که آمده تعدادی افراد غیر مرتبط و مدیران درجه چندم را با خود آورده اند یا به ایشان تحمیل شده است. تصور کنید برنا فیروزی، سینا کلهر ، مریم کاظمی پور، مدیرعامل های شرکت توسعه که یکی از صداوسیما توسط سجادی آمد و حسین طلا از شورای شهر تحمیل شد به کیومرث هاشمی و حالا هم جناب آقای ثابت قدم که سه ماهه ورود کرده اند و حقوق کارگران مجموعه آزادی هنوزم پرداخت نشده ! …وخیلی غریبه هایی که در دوران کوتاه سجادی و هاشمی به ورزش آمده، خراب کرده و رفته اند! ورزشکاه آزادی که زخمی شده یادگار همین بزرگواران است.
سجادی ورزشی ترین وزیر ورزش بود ولی کارنامه اش آنقدر پر انتقاد و خنثی بود که چشم ورزشی ها چنان ترسیده بود که مطرح شدن نام امیررضا خادم در دولت پزشکیان را با تردید نگاه می کردند ولی نهایت رسیدیم به دنیا مالی که اصلا جزو گزینه های وزارت ورزش نبود!.
احمد دنیا مالی تا حدودی بی میل و البته دلش جایی دیگر گیر کرده است. درست است، از پارلمان به وزارت رسید و چند سالی هم سابقه قایقرانی جزو سوابق ورزشی اش بود اما وقتی بحث وزارت مسکن مطرح شد که قرار بود مستقل شود، دنیا مالی که تحصیلاتش عمران است، نفر اول مجلس برای این وزارتخانه بود و‌ خودش هم خیلی رغبت نشان می داد تا اینکه جدا سازی دو وزارتخانه منتفی شد و دنیا مالی هم مصاحبه کرد که ورزش اولویت وی از ابتدا بوده است! ۷ ماه از جلوس دنیا مالی بر وزارت ورزش و جوانان گذشته ولی هیچ اتفاقی در ورزش نیفتاده است. هفته ای یک تفاهم نامه با بخش های غیر مرتبط، دید و بازدیدهای معمولی، آوردن آدم های نه چندان مطرح در معاونت ها، بلاتکلیفی معاونت قهرمانی( تمامی استان‌ها و فدراسیون‌ها منتظرند شب عید نوروز برسد و اسبقیان با عزت و احترام بازنشستگی اش را جشن بگیرد و معاون جدید بیاید ). اگر قرار است معاون قهرمانی هم مثل انتصاب معاون همگانی و بانوان باشد که همین آقای شیک پوش بهتر از بقیه است، چون حداقل ورزشی است، به چم و خم کار آگاه است، چوب لای چرخ فدراسیون‌ها نمی گذارد و انسانی فرهيخته و آشنا به کار است.
دنیا مالی، ترکیبی از سجادی، سلطانی فر و کیومرث هاشمی است و تا امروز برنامه ای نداده که ببینیم برای المپیک و آسیایی ناگویا آیا هدف مشخصی دارد یا خیر! اما در مصاحبه ها از اهمیت این دو رویداد می گوید!
آقای وزیر، اهمیت المپیک را همه ما می دانیم، بفرمایید شما چرا تکلیف اختلافات عمیق و نارضایتی جامعه دوومیدانی و سواركاري را روشن نمی کنید؟ چرا انتخابات فدراسیون های کاراته و پرورش اندام را کش دار کرده اید؟ چرا تکلیف رئیس فدراسیون انجمن ها را مشخص نمی کنید؟ و جوابی بر نامه ۲۰ آبان ۱۴۰۳ سازمان بازرسی مبنی بر تخلف تایید مدارک مديريت ناقص رئیس فدراسیون فوق نمی دهید. اگر از نظر شما مدارک وی تکمیل بوده، خب پاسخ شفاف بدهید تا خیال این بنده خدا و ۱۸ انجمن آن راحت شود، و گرنه تا کی می خواهید این نامه بازرسی را بایگانی کنید ؟
چرا فدراسیونی که برخلاف اساسنامه با دست فرمان فدراسیون‌ جهانی مجمع برگزار کرده و وزیر ورزش و کمیته المپیک را به حساب نیاورده و خود شما از دخالت در این فدراسیون گفتید، همچنان بر مدار خود می چرخد و یقینا این فتح بابی است تا امروز پای فدراسیون جهانی پرورش اندام باز شود و سرپرست منصوب شما را تعلیق کند. فردا دست به یکی دیگر بزنید، باز همین داستان است و با وجود این گرفتاریها تفاهم نامه با نهادهای غیر مرتبط را در اولویت قرار می دهید. در مجموع خیلی نباید انتطار از ورزش داشت و طرح ۲۸ طلای ناگویا خوابی شیریني است که هیچگاه با این شیوه تعبیر نخواهد شد. از طرفی الان معلوم نیست بازنشسته ها می توانند معاون و مدیر و رئیس باشند یا خیر. گویا نمی توانند. اگر اینگونه است معاون بانوان خانم محمدیان سال ۹۵ در دوره سلطانی فر به عنوان معاون بازنشسته برکنار شد و رفت و نایب رئیس والیبال شد و الان بعد از ۸ سال آیا قانون تغییر کرده که وی دوباره معاون بانوان شده اند؟ کاری به نقاط ضعف و قوت فریبا محمدیان نداریم چون در جای خود به ایشان نیز می پردازیم اما دوگانگی در انتصاب ها، و آوردن افرادی که امتحان پس داده اند با این سطح هموار و نه شیب ملایمی که شما ورزش را روی آن حرکت می دهید بتوانیم همان نتایج هانگژو را تکرار کنیم هنر کرده ایم. طاعات و عبادات قبول و به امید تفکر و تامل بیشتر.