رسانه ضد فوتبال!
فلسفه بازی های رفت و برگشت فوتبالی در کنار مسایل فنی و اقتصادی، بهره مندی تیم ها از مزیت میزبانی هست. طبیعی است که این‌مزیت علاوه بر منافع اقتصادی ناشی از بلیط فروشی و جذب اسپانسر به نقش ویژه سکوهای هواداری ورزشگاه هم بر می گردد. متاسفانه رسانه ملی در این میان نقشی مناسب را بازی نمی کند.
یک شعار و نگاه بی موردی برای رسانه جا افتاده است که عنوان رسانه ملی را به بیطرفی و گاها تعریف های بی جا و بی مورد از تیم میهمان تعریف می کند.
این نوع گزارشگری و کارشناسی در بازی های لیگ علاوه بر تصنعی بودن برای مخاطب علاوه بر نقش تخریبی حس بی اعتمادی نیز دست خواهد داد.
اینکه مثلا در بازی رفت پرسپولیس _ استقلال، یا تراکتورسازی _ سپاهان، گزارشگر همراه با هواداران نقش میزبانی را ایفا کند، که طبیعتا در بازی برگشت این مورد عکس خواهد شد به پویایی و سرزندگی بازی و جامعه کمک خواهد کرد. علاوه بر این در نگاه من این نوع گزارش به بالا بردن طرفیت تحمل پذیری جامعه کمک شایانی خواهد کرد. متاسفانه جامعه ما به دو خصیصه زشت دروغ و عدم تحمل نظرات مخالف دچار شده است. هرچند رسانه ملی در ترویج این دو خصلت نقش بزرگی را بازی می کند، حداقل می توان از گزارش متفاوت لیگ برتر فوتبال به ترمیم این موضوع پرداخت.
