نه شما ژنرال واقعی هستید و نه فوتبال،ارتش!

کاش محمد حسين میثاقی که برخلاف جو حاکم بر هواداران فوتبال ایران، از دید ما مجری و برنامه‌ساز خوب و توانمندی است در برابر امیر قلعه نویی از نظر روانی کم نمی‌آورد و به گوشه رینگ نمی‌خزید. کاش این هفته هم میثاقی همان جوان پرشر و شور و نترسی بود که از او سراغ داشتیم و به محض بروز کوچکترین نشانه‌های تهاجم از جانب امیرخان رویه دفاعی در پیش نمی‌گرفت و خویشتن واقعیش را پنهان نمی‌کرد.اگر اینگونه بود، بی‌تردید تماشاگران پرشماری که پای برنامه نشسته بودند تا شاهد یک مناظره «فنی-فوتبالی» باشند، از تکرار شنیدن جمله: «خب فوتباله دیگه!» جان به سر نمی شدند! حقیقتا پاسخ همه ابهامات فنی و حاشیه‌ای مرتبط با ناکامی در جام ملتهای آسیا همین یک جمله است؟ «فوتباله دیگر؟» مگر ما گفتیم بسکتبال یا والیبال است؟ آقای قلعه‌نویی، اگر قرار بود تمام شکست‌ها و ناکامی‌های فوتبالی با همین یک جمله،منطقا توجیه شده و سوال‌کننده هم خشنود باشد که هرگز نیمکت مربیگری تیم ملی ایران به شما نمی‌رسید! قبل از شما مردان زیادی روی همین نیمکت نشسته بودند که بیش از فوتبال در توجیه و ماست‌مالی ناکامی‌ها تبحر داشتند. آنها در تمام این سال‌ها جملات اتوکشیده تر و زیباتر از آنچه شما فرمودید را لای زرورق‌های شیک پیچیده و تحویل‌مان داده‌اند و سطح توقع‌مان را در زمینه ماله‌کشی بالا برده‌اند، حداقل در این یک بخش ما را به عقب بازنگردانید و با جملات بی‌منطق و غیرفنی سوالات کاملا فوتبالی را همراه با شعور مخاطب‌تان به سخره نگیرید!
شبه جمله نه چندان هوشمندانه «فوتبال است دیگر» را هرکسی می‌تواند بعد از هر شکستی برزبان بیاورد اما طبعا از مربی کاربلد و مشورت‌طلبی که مدعی است برای کارشناسان و نظرات منتقد جایگاه ویژه‌ای قائل می‌شود توقع شنیدن حرفها و دلایل فنی‌تری را داریم که البته تا پایان برنامه هم خبری از آنها نشد! امیرخان ظاهرا به تمام کارشناسان احترام می‌گذارد و با تکرار جمله اشتباه داشتیم و عذرخواهی می‌کنم رویه دموکرات مآبانه‌ای در پیش میگیرد اما در وادی عمل، حکایت چیز دیگری است. به زعم ایشان تمام کارها انجام شده، تمام پیش بینی‌ها شده، تمام زحمات کشیده شده، هیچ کسی (از مدیر و مربی و بازیکن) کم کاری نداشته و در نهایت فوتبال است دیگر! آیا غیرمنصفانه نیست که همین نظر را در مورد کی‌روش و عملکردش نداشتید؟ چرا در دوره‌های پیشین که شما روی صندلی منتقد بودید و دیگران در جایگاه شما حضور داشتند، فوتبال نبود دیگر و این دوره ناگهان فوتبال،فوتبال شد دیگر؟! البته رویه و نیت ذهنی جناب قلعه‌نویی آنجا عیان شد که جمله ابداعی و جدیدی را به قاموس فوتبال جهان اضافه کردند و در کمال تعجب فرمودند:«فوتبال چرا ندارد!» چه کسی گفته فوتبال چرا ندارد و چگونه است که تا به حال این جمله را از زبان هیچ کارشناس و مدرس فوتبالی در سطح اول جهان نشنیدیم؟ نکند زبان‌مان لال امیرخان می‌پندارد که واقعا ژنرال شده و فوتبال هم ارتش است؟! شاید به همین دلیل است که بازیکنان را به کوتاه کردن مو و پوشیدن لباس‌های ساده تشویق می‌کند و نظامیان را به اردوی تیم ملی فرامی‌خواند. چون در عالم واقعیت فوتبال اتفاقا چرا دارد و زیاد هم دارد. چرای فوتبال (در بعد ملی)از همان لحظه‌ای که فهرست نفرات مدعو را اعلام می‌کنید آغاز می‌شود و تا سوت پایان آخرین بازی تورنمنت هم ادامه می‌یابد! چرا این بازیکن دعوت شد و آن یکی دعوت نشد؟ چرا ترکیب چنین چیده شد و چنان چیده نشد؟ چرا فلان تعویض انجام نشد و بهمان تعویض انجام شد؟ چرا از تاکتیک الف استفاده شد و از تاکتیک ب نه؟ و……
اگر می‌گویند که در ارتش چرا نداریم، علت بحث امنیت و سطح اطلاعاتی است که نباید در تیراژ بالا منتشر شود اما با کدام منطق در فوتبال و آن هم بعد از ناکامی در یک تورنمنت مهم نباید چرا داشته باشیم و از همه مهمتر فردی که اصولا با چرا شنیدن مشکل دارد، چگونه ممکن است هم زمان مشورت طلب هم باشد و نظر احیانا مخالف دستیارانش را قبول هم بکند؟