چرا پریدر نمی تواند؟ اما دیگران می توانند!
تبعیض در هر شکل و در هر شرایطی پسندیده نبوده و نیست! یعنی اگر قرار است امتیازی داده شود، این امتیاز باید شامل حال جمع شود و نه یکی و دو نفر خاص! چندی پیش جمعی از مسئولان هیات های شطرنج استانی یعنی همان کسانی که در مجامع انتخاباتی صاحب رای و انتخاب هستند، در مقابل ساختمان وزارت ورزش و جوانان جمع شدند تا این واقعیت را بگویند که از بین گزینه های موجود برای ریاست فدراسیون شطرنج آنها می خواهند که این اتفاق برای شادی پریدر استاد بزرگ این رشته بیفتد نه برای کاندیداهای دیگری که دورهای خود را در برخی از فدراسیونهای دیگر ورزشی زده و حالا بواسطه حمایت برخی از دوستان می خواهند شانس خود را در فدراسیون شطرنج هم بیآزمایند! چنین بنظر می رسد که باید به این خواسته این جمع احترام گذاشت و فضا را برای برگزاری انتخابات مبتنی بر قانون مهیا ساخت! چرا که وقتی دیگران می توانند از سرپرستی استعفا داده و کاندیدای ریاست شوند، چرا نباید این قانون شامل حال پریدر هم بشود؟ البته این را هم باید پذیرفت که در شطرنج فاصله کاندیداهای موجود در مقایسه با پریدر فاصله زمین تا آسمان است که گویا دوستان نمی خواهند آن را بپذیرند! و این جاست که کیومرث هاشمی باید وارد ماجرا شده و اجازه ندهد که اعمال نظر در این خصوص، حواشی را در اطراف وزارت ورزش و برخی از مدیران آن بیش از پیش کند!
