گپ و‌گفتی با سید وحید امیری مربی و مدرس فعلی فوتبال
بازی با قطر و انتقاداتی که پیرامون عملکرد سینوسی و فراز و نشیب تیم ملی بوجود آمد،بهانه ای شد تا گپ‌و‌گفتی با سید وحید امیری بازیکن اسبق تیمهای وحدت ،شاهین و استقلال تهران و مربی و مدرس حاضر تیمهای پایه کشور داشته باشیم. بخشی از این گفتگو در زمین چمن ورزشگاه شهید کشوری و پایان تمرینات هفتگی تیم وحید امیری و شروع تمرینات تیم خبرنگاران ( قلم ورزش) آغاز و ادامه آن با مکالمه تلفنی انجام شد.
امیری که در طرح تحولی فوتبال با مجید جلالی همکاری نزدیک دارد،نکاتی کلیدی از شرایط کنونی و آینده فوتبال ایران ارائه داد و تاکید کرد. آنچه که در تیم‌ملی و نمایش آنها می بینیم،عصاره اقدامات ما در عرصه فعالیتهای باشگاهی است.
اصلاح نظام باشگاهداری
در واقع اگر به عملکرد تیم‌ملی و نمودار سینوسی آن ایراد داریم،باید به ایرادات و نکات منفی در باشگاهها توجه کنیم. ما باید نظام باشگاهداری در کشور را اصلاح کنیم.مقوله آموزش باید تغییر اساسی داشته باشد. مربیان حاذق و مجرب باید جای خود را در فوتبال پیدا کنند. فوتبال ما در رده بالای باشگاهی مختص به حضور یکسری از مربیان تکراری و امتحان پس داده شده است. اینها هر از گاهی در باشگاهها جا به جا می شوند. در رده های پایه اوضاع خیلی نگران کننده است. مربی را می بینیم که تیمش در رده جوانان،پنج شش بازیکنش رباط صلیبی داده است. قطعا برنامه های آماده سازی و تمرینات این نفر ایراد داشته است. بحث‌جوانگرایی که امروز در تیم‌ملی باب شده است. محل نقد و بررسی است. تیم ملی جای جوانگرایی فوری نیست. جوانگرایی یک‌پروسه دراز مدت است. این دگردیسی و تحول خواهی باید از باشگاهها شروع شود. بر این اساس نحوه آموزش،موضوع اداره باشگاهها و مباحث مدیریتی کلان فوتبال باید تغییر اساسی داشته باشد.
نگرانی از آینده
وضعیت فعلی و آینده فوتبال نگران کننده است.باید به فکر فردا باشیم.
تشکیلات فوتبال ما مانند قایق سوارانی است که در دریاچه ای پارو بدست در خلاف جهت هم حرکت می کنند. با این نگاه نمی توان آینده ای روشن برای فوتبال ترسیم‌کرد. باشگاهها به نتیجه گیری روی آورده اند. جوانگرایی تعطیل شده است. سالهای مدیدی است در تیمهای امید و جوانان و نوجوانان نتیجه ای نمی گیریم. چند سال پیش که مربی تیم ملی نونهالان بودم. در جام‌کافا تیم ازبکستان را سه هیچ بردیم. در همان زمان گفتم ازبکستان راه درستی را برگزیده و در فوتبال آسیا خودی نشان خواهد داد. همان تیم پارسال در جام جهانی انگلیس رابرد. در واقع طراحی و برنامه ریزی آنها نتیجه بخش بوده و مجموعه اقدامات را در مسیر تقویت تیم بزرگسالان ازبکستان می بینیم. ایراد اساسی ما در نحوه اداره فوتبال این است که اصول را رها کرده ایم. فرق است
انتخاب مسیر درست
بین دوست داشتن و درست بودن. باید مسیر درستی انتخاب کنیم تا به هدف برسیم. در همین بازی اخیر تیم ملی با قطر همگان به عینه دیدیم که بازیکنان ما چقدر ساده اخطار می گیرند و چگونه احساسی برخورد می کنند و درگیر بازیهای روانی می شوند. یا ایراد‌می گیرند که چگونه یک مدافع چپ به پست دفاع راست منتقل شده است. این موضوع هم یکی از چالشهای فوتبال ما است. در فوتبال مدرن و روز فوتبال بازیکن یک‌پسته نداریم. بازیکن اگر درست آموزش دیده باشد،باید قابلیت بازی در پست های مختلف را داشته باشد. در بازی با قطر عوامل مهم دیگری در فراز و نشیب تیم ملی هم دخیل بود. قطر در جام ملتها ما را برده بود. اکرم عفیف و بازیکنان آنها از عملکرد دفاعی ما نهایت استفاده را کرده بودند. حالا بازیکنان کشورمان در صدد جبران برآمدند.به طور طبیعی مباحث روحی و روانی بر مباحث‌فنی و تاکتیکی غلبه کرده بود. اینکه تیم‌ما در نیمه اول قدری تحت تاثیر نبردهای احساسی بود برگرفته از کرکری ها و جدالهای روحی و روانی بود. این شرایط رفته رفته به جهت توانایی تکنیکی و فردی بازیکنان و‌کادر فنی به نفع ما تغییر کرد و این نتیجه بدست آمد. اعتقاد دارم بضاعت فوتبال ما فراتر ار قطر و‌کشورهای همجوار است.ما باید انقلابی در فوتبال باشگاهی و نحوه آموزش ایجاد کنیم و‌مربیان مجرب و کارآمد تحصیل کرده را به کار بگیریم.
همسان سازی در تیمهای پایه
برای مثال در تیمهای ملی و در تمامی مقاطع باید همسان سازی ایجاد کنیم. درست مانند کاری که ولاسکو در اوایل حضورش در والیبال ایران بوجود آورد.او‌معتقد بود ،نحوه تمرینات تیمهای پایه باید مانند تیم بزرگسالان باشد. در فوتبال هم باید از این نگاه الگو بگیریم. نمی توان در تیمهای پایه با روش های تاکتیکی مختلف کار کرد اما تیم بزرگسالان به شکل دیگری بازی کند. این مجموعه باید همسو و متشکل کار کند. این اقدامات سلیقه ای و‌باری به جهت و پراکنده نتیجه بخش نخواهد بود.
نقش رسانه ها در همبستگی اجتماعی
نظر من رسانه ها و کارشناسان باید با واقع بینی به تجزیه و تحلیل نمایش تیم‌ملی بپردازند. در کوران بازیهای تیم‌ملی برای راهیابی به جام‌جهانی باید متحد باشیم.کادر فنی هم باید خویشتندار باشد و با تمرکز و طراحی بازیهای آینده را بر‌گزار کند.حضور در جام جهانی فرصت مغتنمی است تا فضای خوبی در کشور ایجاد کنیم.
چرا تزریق پول برای استقلال جواب نداد؟
مدیریت فوتبال نیاز به شناخت،تجربه وآگاهی و امکانات سخت افزاری و نرم افزاری دارد. اگر این زنجیره بخوبی عمل نکند و خللی در هر یک از فاکتورها ایجاد شود،آن مجموعه آسیب می بیند. نمونه بارز این موضوع را در استقلال می بینیم.این مجموعه پول آورده و تیم در تامین منابع مالی مشکلی ندارد.حالا مشخص شده که تزریق پول هم به تنهایی نتیجه بخش نبوده و به شاخص ها و معیارهای دیگری هم نیاز است که در باشگاه استقلال به آن توجه نشده است. برخی می گویند جنس استقلال در زمین جور نیست. طیف دیگری مواضع مدیر عامل را دخیل می دانند،گروهی اقدامات کادر فنی را ناکافی می دانندو در سطوح بالاتر به رییس هیات مدیره و اعضا دیگر ایراد می گیرند. مجموعه این اقدامات غیر همسو و ناهماهنگ باعث تضعیف استقلال و نتایج بد در هفته های جاری شده است. باید یاد بگیریم در کنار هم کار گروهی انجام دهیم و طبق یک برنامه پیش برویم که با اصول حرفه ای سازگار است،وگرنه به بیراهه رفته ایم.امید که فوتبال ما راه خود را پیدا کند و با اصلاح روش ها در مسابقات بین المللی بدرخشد.
