آزموده را آزمودن خطاست!

برای هماهنگی موضوعی مرتبط با هفتمین المپیاد، به وزارت ورزش رفته بودم. ورودی ساختمان وزارت با پوستر المپیاد که تا به آنروز ندیده بودم، روبرو شدم. پوستری نسبتا شلوغ و با تاثیر پذیری از وقایع و حال و هوای کنونی کشور. در ذهنم برخی حذف و اضافات را در پوستر طراحی کردم و بنا داشتم بعد از جلسه نظرم را مطرح کنم، هرچند می‌دانستم با توجه به شروع المپیاد، از پیشنهادم استقبالی نخواهد شد و نهایتا کمبود زمان و عجله برای رساندن پوستر به مسابقات بهانه خوبی خواهد بود. خودم را با این جواب های در ذهن آماده، قانع کرده بودم که مثل همیشه با تاخیر به دفتر استعدادیابی وزارت رسیدم. اواسط جلسه از اداره کل ورزش تهران برای پیگیری موضوع دختر ورزشکار بسکتبالیست استان که در محل مسابقه دچار مشکل شده تماس گرفتند و من با عذرخواهی از جلسه خارج شده و به معاونت بانوان مراجعه نمودم. مشکل ورزشکار حل نشد. از پاسخگویی منطقی و صبورانه کارشناس مربوطه بسیار سپاسگزارم، هر چند همچنان به قانونی بودن حضور ورزشکار مورد اشاره معتقدم و امیدوارم فدراسیون های ورزشی به وحدت رویه در ارسال بخشنامه ها در مسابقاتی همانند المپیاد پایبندی بیشتری داشته باشند. اما آنچه مرا به نوشتن این مطالب واداشت دیدن پوستر جدیدی از مسابقات المپیاد هفتم بود. متوجه شدم پوستر جداگانه ای برای مسابقات دختران طراحی شده است. پوستر ساده و شیک بود. ذهنم درگیر بود. درگیر گذشته نه چندان دور. همان لحظه با یاد آوری پوستر دم در ورودی با پوستر ساده و شیک، یاد سال های اوایل خدمتم در آموزش وپرورش افتادم.
سالها قبل، رقابتی همیشگی بین «معلمین تربیت بدنی» و « مربیان پرورشی» در آموزش وپرورش جریان داشت و هر دو گروه تلاش داشتند با استفاده از ظرفیت های موجود، جایگاه موثرتری در ساختار اداری وزارت برای خود دست و پا کنند. بسیاری از نمایندگان مجلس سابقه پرورشی داشتند و از ایجاد معاونت پرورشی حمایت می کردند. معلمین تربیت بدنی نیز به اقبال عمومی جامعه و محبوبیت ورزش و برخی حمایت ها از سوی نامداران ورزش دل بسته بودند. زور پرورشی ها چربید و پست «معاونت پرورشی» در ساختار وزارت تثبیت شد و برای راضی کردن معلمین تربیت بدنی سراسر کشور که در مدرسه و منطقه محبوبیت عجیبی داشتند، دو اداره کل تربیت بدنی دختران و پسران راه افتاد. منکر زحمات شان نبوده و نیستم. اما به عنوان کسی که در آن سالها در یک منطقه آموزش وپرورش مسئولیت تربیت بدنی منطقه را داشتم شاهد جدالی بی ثمر وحتی بی ارزش بین همکاران تربیت بدنی آقا وخانم بودم. در استان و کشور جلسات جداگانه برای هرطیف برگزار و علاوه بر ارائه برخی تکالیف، راه های به زانو در آوردن طیف مقابل آموزش داده می شد! در شرایطی که کارشناسان تربیت بدنی منطقه، در محدود فضاهای ورزشی امکان فعالیت آموزشی، ورزشی را بررسی می کردند، و با هم کار کردن را میسرتر می پنداشتند، مدیران استانی تفکیک کارشناسی دختران و کارشناسی پسران را به جد دنبال می کردند. کلاه گشادی سرمان رفته بود .خیلی گشاد….. بجای تلاش برای ارتقای جایگاه تربیت بدنی در ساختار وزارت و تشکیل معاونت که از سوی خیل معلمین محبوب تربیت بدنی دنبال می‌شد و برخی موفقیت های ورزشی نیز روند آن را تسریع و دست یافتنی می نمود، به داشتن دو اداره کل مجزا دلخوش و در مناطق، کارشناسان تربیت بدنی را بجان هم انداخته بودیم. کارهای موازی با رقابتی گاها خنده دار با شدت اجرا می شد. اگر یک اداره کل افزایش سرانه ورزشی در مدارس را الویت اصلی در نظر می گرفت، آن یکی بررسی ساختار قامتی دانش آموزان را الویت و بسیار مهم تلقی می کرد. در دو اداره کل مشابه اولویت ها بیشمار،اما متفاوت بودند.!! و وزیر سرگردان بین دو دسته از الویت ها که صد البته خیلی هم مهم بودند! اگر برای افتتاحیه یک برنامه اداره کلی تشریف می بردند ،در اختتامیه اداره کل دیگر سنگ تمام می گذاشتند.دو اداره کل در یک طبقه وزارت یک فعالیت را در دو مدل، گاه مخفیانه پیش می‌بردند و در بزنگاه های خاص آن را رو می کردند. مچ همدیگر را می خواباندند و برای موفقیت های کسب شده سند رو می کردند. صدالبته برای مدیران ستادی بد که نبود ،خوب هم بود. دیده و صاحب نام و نشان شدند و به سبب تلاش های شبانه روزی ،به مقام هم رسیدند. با شروع بکار دولت آقای خاتمی و پیگیری مستمر معلمین تربیت بدنی، ساختار معاونت تربیت بدنی و سلامت تشکیل و موضوع ادامه دو پادشاه در یک اقلیم اداره کل تربیت بدنی دختران و پسران بایگانی شد. در المپیاد هفتم به رغم زحمات ارزشمند همه دست اندرکاران ورزش کشور و بخصوص توجه و تاکید آقای وزیر مبنی بر برگزاری مجدد المپیاد پس از وقفه ای دوساله، تکثیر دو پوستر مجزا، دو ستاد برگزاری مجزا، افتتاحیه و اختتامیه مجزا و همچنین دستورالعمل های مجزا در یک رشته ورزشی واحد تداعی گر همان اتفاقی است که یکبار به صورت واضح ونامیمون اتفاق افتاده است. شاید من به سبب تجربه گذشته بدبینم. اما خوب می دانم: این روش، قبلا که جواب نداده است.!!!