آیا شاهد دور جدیدی از حواشی در این ورزش پایه خواهیم بود؟
اینکه رییس فدراسیون ژیمناستیک با مسئولین کنونی وزارت ورزش نیز دچار چالش جدی شود دور از ذهن نبود. درست مثل ۸ سال گذشته که ساز فدراسیون بر همین نوا کوک شده بود.به عبارت دیگر و با توجه به اتفاقات ریز و درشت اگر مسیری غیر از این طی می شد باید شک می کردیم. اینچه درگاهی از مدت ها پیش نوک پیکان حملات خود را متوجه مسئولین وزارت ورزش کرده بود اما هم او تلاش می کرد انتقادات خود را در لفافه و غیر مستقیم بیان کند و هم مسیولین وزارت ورزش سعی می کردند از ورود به حاشیه با فدراسیونی که ید طولایی در مبارزه با دست اندرکاران ورزش دارد دوری کنند با این وجود حمایت برخی از مسئولین پیشین ورزش و برکشیدن وی در تشکیلات کمیته ملی المپیک به وی جرات بیشتر داده تا در انتقاد از مسئولین وزارتخانه با صراحت بیشتر سخن بگوید. اظهارات اخیر گواه روشنی است بر این مدعا که رییس فدراسیون ژیمناستیک ملاحظات معمول را کناری نهاده و فصل تازه ای از رویارویی را آغاز کرده است. هر چند جوابیه دفتر مشترک دفتر امور فدراسیون ها توپ را به زمین فدراسیون ژیمناستیک انداخته اما به نظر می رسد این قصه سر درازداشته باشد. غرص از نوشتار حاضر هم این نیست که یکی از طرفین فدراسیون یا وزارت ورزش را در مناقشه احیر ذی حق بدانیم و حکم به مقصر بودن او بدهیم بلکه مقصود هشدار گونه ای است مبنی بر اینکه احتمالا یکبار دیگر شاهد بروز حاشیه در ژیمناستیک خواهیم بود . حاشیه هایی که کم و بیش از سال ۹۶ و با تغییر رییس فدراسیون و اقدام وی در اخراج تمام کارمندان آغاز و طی حدود ۸ سال گذشته با شدت و ضعف ادامه داشته است. بیشترین اختلافات و کشمکش های درگاهی در دوره وزارت سلطانی فر رقم خورد بطوری که کار تا بستن سالن فدراسیون پیش رفت. این مناقشه پس از آن و در دوره دکتر سجادی نیز ادامه یافت. کیومرث هاشمی تلاش کرد در مقابل وی راه مماشات در پیش گرفته و همانند مسئولین وقت و حال حاضر کمیته ملی المپیک برابر وی کوتاه بیاید. آنها دخالت احتمالی فدراسیون جهانی و بیم از تعلیق فدراسیون را دلیل مماشات خود اعلام کردند حال آنکه به واقع حوصله و اراده کشمکش با فدراسیونی که عزم زیادی برای ایجاد حاشیه داشت برخوردار نبودند. حتی گسیل سه سرپرست و یک رییس فدراسیون نیز نتوانست اراده اینچه درگاهی را درادامه مبارزه با مسئولین ورزش سست کند.او با تکیه بر اساسنامه مستقل و حمایت فدراسیون جهانی تاآنجا پیش رفت که دست اندرکاران ورزش چاره نداشتند جز اینکه دور دوم ریاست را به وی هدیه دهند. وی در انتخاباتی که دو رقیب دیگر کناره گیری کرده بودند تنها و بدون رقیب با حداکثر آرا بار دیگر بر کرسی ریاست فدراسیون تکیه زد.
پس از تغییر دولت و معرفی احمد دنیا مالی به عنوان وزیر ورزش قابل انتظار بود که در مقطعی یکبار دیگر آتش اختلاف بین فدراسیون مذکور و وزارت ورزش شعله ور شود . این امر در مجمع عادی سالیانه فدراسیون و با ایراداتی که از سوی معاونت فنی نسبت به عملکرد مالی فدراسیون وارد شد وضوح بیشتری پیدا کرد. انتخاب خواهر رییس فدراسیون به عنوان نایب رئیس و عدم پذیرش آن از سوی وزارت ورزش به سبب تعارض منافع اختلافات طرفین را وارد فاز جدید کرد اما اینچه درگاهی با عدم تمکین در برابر خواسته مرجع بالا دستی به وضوح اراده خود جهت ورود در یک مناقشه دیگر را نشان داد.
تلاش برای یک دست کردن هیات های استانی، تداوم همکاری با دبیر پیشین فدراسیون با عنوان و حکم دیگر و عدم تمایل به تغییر نام وی در سایت فدراسیون جهانی علی رغم نظر مسئولین ورزش از دیگر موارد اختلافی طرفین است.با اوصاف یاد شده و رسانه ای شدن اختلافات طرفین، باید ببینیم حرکت بعدی فدراسیون ژیمناستیک و وزارت ورزش چه خواهد بود. آیا یکبار دیگر پای فدراسیون جهانی به میان خواهد آمد و مسئولین وزارت ورزش همانند قبلی ها عقب نشینی خواهند کرد یا اینبار از کیان حکمرانی خود برابر فدراسیونی که ثابت کرده حاضر نیست تن به حکمرانی آنها بدهد از جایگاه مدیریتی خود دفاع می کند؟
به نظر می رسد کسب مدال طلای آسیایی مهدی الفتی در تک وسیله مستمسک لازم را به اینچه درگاهی داده تا فشار خود را به مسئولین وزارت ورزش بیشتر کند هر چند ژیمناست های ما سال ها قبل نیز سه بار از سکوی آسیایی بالا رفته بودند و انتطار کسب مدال طلا توسط قهرمان ارزنده ای چون الفتی دور از ذهن نبود اما قطعا اینچه درگاهی از این فرصت فشار تا بازی های آسیایی کوتاه نخواهد آمد.
