ابهام در انتخاب ملی پوشان امید کشتی فرنگی !

کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی اسامی ملی‌پوشان اعزامی به رقابت‌های جهانی زیر ۲۳ سال را اعلام کرده است. در این میان، شرایط در نظر گرفته شده برای تعیین تکلیف سه وزن ۶۳، ۶۷ و ۹۷ کیلوگرم، قابل بحث و تحلیل کارشناسی است.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری و تحلیلی وقت اضافه، در در سه وزن مذکور روند انتخاب به این شکل است که در نهایت، یک کشتی‌گیر (که از قبل در موقعیت بهتری قرار دارد) تنها به یک پیروزی برای کسب سهمیه اعزام نیاز دارد، در حالی که حریف او، ملزم به کسب دو پیروزی متوالی است. هر چند که ممکن است کادر فنی با استناد به عملکرد گذشته، کشتی‌گیری را شایسته‌تر دانسته، اما ذات ورزش و به ویژه کشتی که بر پایه قدرت، تکنیک و روحیه رقابتی در لحظه بنا شده، ایجاب می‌کند که معیارهای انتخاب، تا حد امکان شفاف، مستقیم و عینی باشد. کشتی‌گیری که مجبور است دو بار پیروز شود، تحت فشار روانی و فیزیکی بسیار بیشتری قرار می‌گیرد، حتی اگر در اولین دیدار پیروز شود، باید بلافاصله در  دیداری دیگر بر همان حریف غلبه کند ، این در حالی است که حریف او تنها با یک پیروزی شانسش را تثبیت می‌کند. قانون دو برد از سه مسابقه بسیار عالی است به شرط اینکه برای هر دو مدعی باشد ، زیرا امکان بروز اتفاقاتی مثل مصدومیت، اشتباه داور و… وجود دارد. در شرایط عادی، اگر این اتفاق برای یک کشتی‌گیر در یک دیدار حذفی رخ دهد، شانس او از بین می‌رود. اما در سیستم دو برد از سه برد، امکان جبران وجود دارد. شرایط فعلی این امکان را تنها برای یک طرف ماجرا مهیا می کند.، اگر قرار است رقابت صورت گیرد، منطقی است که شرایط برای هر دو رقیب یکسان در نظر گرفته شود تا برنده میدان، بدون هیچ شک و شبهه‌ای انتخاب شود. منصفانه‌ترین روش برای تعیین تکلیف چنین وزن‌هایی، دو برد از سه برد بین دو کشتی‌گیر است ، زیرا هر دو کشتی‌گیر در شرایط کاملاً یکسان قرار می‌گیرند.
برنده نهایی، بدون هیچ ارفاق یا امتیاز اضافی، کسی است که ثابت کند در آن روز، برتر است. این سیستم فرصت جبران اشتباهات و نمایش واقعی قابلیت‌ها را به هر دو طرف می‌دهد و فشار روانی تا حد زیادی به صورت متعادل بین هر دو توزیع می‌شود. اگرچه بدون شک معتقد هستم کادر فنی تیم ملی با در نظر گرفتن مصلحت تیم ملی این تصمیم را گرفته است، اما به نظر می‌رسد روش اعلام شده که در آن یک کشتی‌گیر به یک برد و دیگری نیاز به دو برد دارد از  دیدگاه انصاف ورزشی قابل نقد و بحث است. انتظار می‌رود فدراسیون و کادر فنی با بازنگری در این شرایط، فضایی را فراهم آورند که تنها شایستگی محض در لحظه، تعیین‌ کننده باشد.