از سادیو مانه تا رنجرور و نیسان آبی!
سادیو مانه مهاجم تیم ملی سنگال که در بزرگترین تیم های اروپایی توپ زده و اکنون در النصر عربستان است می‌گوید: من از ویلاهای مجلل و ماشین های چند هزار میلیاردی خوشم نمیاد و وقتی لذت می برم که به مردم کشورم بخصوص کودکان و نوجوانان کمک می کنم تا کمی از دردها و مشکلات آنها کم کنم . این مهاجم طراز اول جهان که تنها ۲۴ سال دارد صدها خانواده را در سنگال تحت پوشش دارد و هزاران نوجوان سنگالی با کمک های او از طریق بنیادهای خیریه ای که تشکیل داده تحصیل می کنند و فوتبال بازی می کنند .دوسه روز پیش یکی از مدافعان منشوری تیم ملی که اتوبوس تیم ملی را تبدیل به مکان کرده بود با خند ه هایی که از صد تا فوحش برای جوانان تحصیلکرده و بیکار بدتر است از واردات یک خودرو یکصد میلیاردی بابت صعود تیم ملی خبر داد و طوری عادی در باب خودروی بناحق وارد شده اش می گفت انگار اسباب بازی وارد کرده ، هر چند از این رانت دو برابر اعضای ۴۵ نفره کادر فنی و اعضای تیم ملی استفاده کرده اند و کسانی در لیست رانت واردات با اسم تیم ملی هستند که یک بوق هم برای فوتبال ملی نزده اند اما حرف ما جیز دیگری است . همین بازیکنان اگر یک هفته دیرتر پاداش بگیرند چنان زار و هوار می کشند که انگار به نان شب محتاجند .
صد البته که ما رسانه ها هم در زیاده خواهی های این دست از ورزشکاران سهیم هستیم و باید به گونه ای فرهنگ سازی کنیم که ملی پوشان در هر رشته ورزشی برای بدست آوردن و حفظ پیراهن ملی جان خود را هم بدهند نه اینکه فلان پرتابگر به صرف کسب یک نقره المپیک‌توقع دارد برای درمان خار پاشنه پا برایش هواپیمای اختصاصی بگیرند و هزاران دلار تقدیمش کنند تا برود اروپا هر پزشکی که خودش خواست اورا نوازش کند حال آنکه خار پاشنه پا را ننه سلیمه روستای ما با یک وجب نخ و مقداری الکل چنان درمان میکند که آثارش هم نمی ماند . ورزشکارانی در رشته های دیگر داریم که در گاوداري پدرش مشغول بود و شاهین اقبال روی شانه اش نشست و اورا کت و شلوار پوشاندند و بلیط و آدرس و پول توجیبی هم دادند که برو فلان لیگ جهانی در جنوب شرق آسیا و دو میلیارد برای یک فصل بگیر ( ۴ سال پیش دو میلیارد ۱۰ میلیارد الان بود ) نوش جان او و رفقایش ولی وقتی گفتند درصدی از درآمدتان را باید برای کشف و پرورش استعدادهایی مثل خودتان بدهید به شکل قانونمند استشهاد محلی با مهر خان منطقه و تماس نماینده مجلس آورد که اینها دارند حق مرا می خورند !
خدا ظرفیت بدهد ولی به نظر من مسولین ورزش از وزیر بگیر تا رئیس فدراسیون و مدیران کل استانها و ما رسانه ها مقصریم . وقتی بازیکن در شبکه استانی می نشیند و تمام ارکان فدراسیون را زیر سوال می برد جناب مجری نمی پرسد که پسر جان تو گذشته ات را فراموش کرده ایی و اگر تیم ملی و این تشکیلات فدراسیون و وزارت و کمیته المپیک نبود نهایتا یک نیسان آبی رنگ یا پراید هاچ بک زیر پایت بود و جنوب و شمال کشور را برای لقمه ای نان حلال باید می تازیدی ولی مجری هم با ورزشکار هم‌نوا می شود که آقایان مسول! لطفا به این ناز نازی ها ببشتر رسیدگی کنید !
حرف آخر:
دست ملی پوشان همه رشته های ورزشی درد نکند .
پول و پاداش و زمین و باغ و ویلا و دلاری که میگیرید حلاتان اما برکت مال در بخشش آن است . هرکدام از شما در اطراف خود خانواده هایی گرفتار دارید . لطفا دور از شعار و نمایش اندکی مثل سادیو مانه باشید هنگامیکه در ویلای خود نشسته اید و داخل خودرو چند میلیاردی نشسته به گذشته خود و خانواده و اطرافیان کمی نگاه کنید تا اندکی از درد همنوعان بکاهید.
