افسانه جورجی مینونگو!

جورجی مینونگو از کشور فقیر، بورکینافاسو در جام ملت‌های آفریقا گلزنی کرد؛ گلی که یک معجزه بود؛ چرا که این بازیکن ۲۳ ساله با یک محدودیت جدی دست‌وپنجه نرم می‌کند. این داستان از جام ملت‌های آفریقا در نگاه اول تقریباً باورکردنی نیست. در دیدار بورکینافاسو و گینه استوایی بازی به وقت‌های اضافه رسیده بود. بورکینافاسو با نتیجه ۱-۰ عقب بود که لحظه بزرگ جورجی مینونگو فرا رسید. توپ ناگهان در محوطه جریمه جلوی پای او افتاد و این وینگر با خونسردی کامل گل تساوی را به ثمر رساند. دقایقی بعد، ادمون تاپسوبا، مدافع بایر لورکوزن، در دقیقه ۹۸ گل پیروزی را زد. در نگاه اول، این فقط یک داستان دراماتیک اما نسبتاً معمول در فوتبال به نظر می‌رسد. اما کسی که سرگذشت مینونگو را بداند، به خاص بودن این گل پی می‌برد؛ آن هم درست در ۲۴ دسامبر، یک معجزه واقعی کریسمسی. این بازیکن ۲۳ ساله از چشم چپ نابیناست. او پس از یک عفونت در سال ۲۰۲۳ بینایی‌اش را از دست داد، اما هرگز ایمانش به خودش را نه. او جنگید، بازگشت، فوتبالیست حرفه‌ای شد و در نهایت حتی به تیم ملی هم رسید. اما مسیر رسیدن به اینجا فوق‌العاده سخت بود. مینونگو که در ساحل عاج متولد شده است، در سنین پایین توانست به یک مدرسه معتبر فوتبال در این کشور راه پیدا کند. باشگاه‌های اروپایی متوجه استعدادش شدند و او ابتدا راهی لیگ دسته دوم جمهوری چک و باشگاه ام‌اف‌کی ویشکوف شد. در سال ۲۰۲۲، سفرش به آمریکا ادامه یافت و به تیم دوم سیاتل ساندرز پیوست. اما درست زمانی که به نظر می‌رسید رؤیایش در حال تحقق است و اجازه یافت همراه تیم اصلی به اردوی تمرینی ماربیا سفر کند، کابوس آغاز شد. در همین اردو، دردهایی در چشم چپش شروع شد. پزشکان ابتدا تصور کردند که حساسیت یا نیش حشره باشد. به مینونگو گفتند کمی استراحت کند تا شرایط بهتر شود. اما نه ‌تنها بهتر نشد، بلکه اوضاع بدتر هم شد.
مینونگو در گفت‌وگو با وب‌سایت اسپورت‌بایبل به یاد می‌آورد:«همه‌چیز اول سیاه شد، بعد قرمز. دو هفته بعد کاملاً سفید شد.» یک جراحی اورژانسی انجام شد، اما دیگر امکان نجات چشم وجود نداشت. عصب بینایی از بین رفته بود و از آن لحظه به بعد، مینونگو از چشم چپ نابینا شد.
دکتر به من گفت که دیگر هرگز فوتبال بازی نخواهم کرد. رویای فوتبال حرفه‌ای انگار به پایان رسیده بود. اما او حاضر نشد تسلیم شود و از باشگاهش خواست اجازه دهند همچنان تمرین کند:«گفتم اگر خوب بودم ادامه می‌دهم، اگر نه، فوتبال را کنار می‌گذارم. از آن پس، او با عینک محافظ در تمرینات ساندرز حاضر حاضر می شد و همه را قانع کرد.
مینونگو می گوید سخت تر از همیشه تمرین کردم. دیگر نمی توانستم همه چیز را ببينم، اما می توانستم بازی را حس و آن را بخوبی با خودم تطبیق دهم. شگفت انگیز است که مغز انسان چه توانايي های دارد. گاهی اصلا مدافع را نمی بینم اما حضورش را حس می کنم. بعد فقط جهت حرکت را عوض می کنم غریزه درک بازی و حس همه این ها باهم کار می‌کنند. این تورنمنت باعث شد تا در جهان مشهور شوم. اما چون ام ال اس همیشه به دقت دنبال نمی شود، اما همین رقابت ها باعث شد تا هم تیم ملی ساحل عاج زادگاه مادرم و هم پورکینافاسو زادگاه پدرش متوجه او شوند، در نهایت هم براما ترائوره سرمربی تیم فوتبال
بورکینافاسو نام او را به فهرست تیم ملی اضافه کرد،
مینونگو تصمیم گرفت از آن پس برای سرزمین پدرش بازی کند. او در جریان سپتامبر ۲۰۲۵ اولین بازی ملی اش را انجام داد ودر نوامبر مقابل بنین دو گل برای تیم ملی کشورش بثمر رساند. اوج این داستان شگفت انگیز حالا با اولین حضورش در جام ملت های افریقا رقم خورده است اما افسانه جورجی مینونگو هنوز لازم نیست به پایان برسد، چرا که جام ملت های
افریقا بتازگی آغاز شده است و …