بازخوانی پرونده مدیران فوتبالی (قسمت چهاردهم و پایانی)

با همه این اتفاقات، باز دوستان در کمیته اخلاق اصرار داشتند که کوتاهی ها را از طرف علی کفاشیان و همکاران ایشان سر زده و به همین دلیل هم یک محرومیت سه ساله برای او اعلام کردند. جالب اینکه دوستان به غیر از کمیته اخلاق به مراجع حقوقی و کیفری نیز شکایت کرده بودند، در حالیکه در دادنامه کمیته اخلاق هیچ اثری از نظر پلیس فتا که عالی‌ترین مجمع مرجع تشخیص این گونه موارد به حساب می آید، وجود نداشت! اما کمیته اخلاق با اصرار بسیار به چند مورد در دادنامه تاکید نموده بود، از آن جمله:
اول اینکه فوراً موارد محکومیت به AFC و FIFA اطلاع داده شود. در حالیکه مرسوم نبود، حکمی که قطعی نشده و جای اعتراض در آن وجود دارد برای آبروریزی از یک فرد به این شکل مورد بهره‌برداری قرار گیرد.
دوم اینکه کمیته اخلاق تاکید کرده بود که خبر این محکومیت، اطلاع رسانی مناسب شود. (قطعاً همه معنی مناسب را در این جمله خوب تشخیص می‌دهند)
سوم اینکه حتماً طرح شکایت کیفری نیز نزد مراجع قضایی انجام شود. که این خود یک خطای بسیار بزرگ بود. چرا که طبق اساسنامه فدراسیون فوتبال (در صفحه ۴۰ و ماده ۵۴) که بر اساس اساسنامه فیفا تدوین شده، آمده است. به جز رکن قضایی فدراسیون ها، هیچ تشکیلات دیگری حق اعمال تنبیه و محرومیت در مجموعه فدراسیون فوتبال را ندارد.
در هر حال بعد از تلاش‌های فراوان آقایان برای این محکومیت، مورد دیگری را به قوه قضاییه ارسال کردند که متعاقباً در جلسه عمومی دیوان عدالت اداری که بالاترین مرجع قضایی کشور است اعلام گردید. که (فدراسیون فوتبال موسسه‌ای مستقل، غیرانتفاعی، غیر دولتی و دارای شخصیت حقوقی است و شکایت از این فدراسیون در این دیوان قابل طرح نیست) و بدین ترتیب سیاهی به زغال ماند و دوستان علیرغم میل باطنی شان مجبور شدند که دست از سر کفاشیان بردارند. اما همه دیدیم و شنیدیم که تا فاصله زمانی دو مجمع انتخاباتی فدراسیون فوتبال چه اتفاقاتی افتاد.