بازی خیر خواهانه باید همه چیزش خیر خواهانه باشد!

تیم ملی فوتبال منتخب ۱۹۹۸ برای انجام یک بازی خیرخواهانه به مشهد رفت، کار خوبی که در تعریف و تمجید آن، هیچ شکی نبوده و نیست، اما می توانست با اندکی تغییر رویه خیلی بهتر از اینها نیز برگزار و عایدی بیشتری هم به نیازمندان از کنار این بازی نمادین تعلق بگیرد. وقتی تلویزیون شب گذشته نحوه پرواز، چگونگی ایاب و ذهاب از فرودگاه به محل هتل، البسه بازیکنان، پذیرایی و … را نشان داد و خیلی از هزینه های دیگر را هم نشان نداد، بسیاری از مخاطبان از خودشان پرسیدند، آیا این همه هزینه برای انجام یک بازی نمادین، نمی توانست به شیوه دیگری انجام و با صرفه جویی مبلغ بیشتری به نیازمندان می رسید؟ البته آنهایی که به گفته برگزار کنندگان پای کار آمدند، هم باید به این سوال پاسخ دهند که بخاطر ارتباط دوستانه شان با بازیکنان ۹۸ آستین همت را بالا زدند و یا اینکه با یک نیت درونی این کار را انجام داده اند. که اگر دومی درست باشد، می توانست بسیار بهتر از اینها هم صورت پذیرد. خیلی ها در حاشیه این بازی از خودشان پرسیدند، برای استانی که حتی یک تیم در لیگ برتر فوتبال ندارد، آیا بهتر نبود که بگونه دیگری این بازی را برای خودش تعریف می کرد. اصلا مگر یک تیم فوتبال چند نفر بازیکن باید داشته باشد؟ و آیا این تعداد نفرات یک تیم، را تیم ملی فوتبال منتخب ۹۸ در سفرش به مشهد رعایت کرده بود؟ باز هم صراحتا می گوئیم که اصل کار را همانطور که پیش از این هم گفتیم، تحسین کرده و می کنیم، اما این حقیقت را هم می گوئیم که با صرفه جویی بیشتر می شد هم بازی انجام شود و هم این سوال در ذهن مخاطب فوتبالی نقش نبندد، که براستی هزینه سنگین سفر تیم ۹۸ را به مشهد چه کسی تقبل کرده بود و …