با آدم های غیرورزشی و کارنابلد نمی توانیم در المپیک موفق باشیم!

ما برای حضور در المپیک ها هزینه های سرسام آوری می کنیم، بدون آنکه آن هزینه ها در نتایج کاروان ما تاثیر آنچنانی داشته باشد. در حاشیه المپیک سئول عکسی از دو تن از همراهان کاروان ایران دیدم که با زیر شلواریدر سالن مسابقات نشسته و مشغول تماشای رقابت قهرمانان شایسته ایران زمین بودند! عکسی که مرا نیز مانند خیلی از مردم ایران متاسف کرد! همان همراهانی که در ادوار مختلف المپیک همیشه تعدادشان آنقدر زیاد بوده که برای کاروان اعزامی مشکلات حاشیه ای بسیاری را بوجود آورده است. متاسفانه ما هنوز متوجه نشده ایم که اولویت اول و آخر در اعزام ها قهرمانان، مربیان و داوران هستند! اعضایی که در حقیقت عامل اصلی پیروزی و موفقیت به حساب آمده و باید بیشترین توجه ها معطوف آنها شود. شما ببینید ما در ادوار مختلف المپیک ها یا داور نداشته ایم و یا با کمترین تعداد داو روانه آن مسایقات شده ایم! متاسفانه ما باید بپذیریم که از مربیان کارآزموده و کاربلد خود در میدان های بزرگی چون المپیک کمتر استفاده کرده و می کنیم! اما هر بار که این مربیان کارآزموده را داشته ایم نتیجه هم گرفته ایم. برای اثبات حرف هایم باید به محمد بنا اشاره کنم. او در المپیک لندن کاری کرد، کارستان، که نه قبلی هایش کرده بودند و نه بعدی هایش هرگز قادر به انجام آن هستند. اما امروز همین محمد بنا در تشکیلات فدراسیون کشتی ما کجاست؟ ما باید بپذیریم که با آدم های غیر ورزشی و و ناکاربلد نمی توانیم در المپیک ها موفق باشیم درست مثل اینکه ما آدمی را که کارش ساختمان سازی است را برای شغل مسگری ببریم و نتیجه اش هم از قبل مشخص است! باور کنید حرف های من از سر دلسوزی است. من عادت ندارم بیهوده از کسی تعریف و تمجید کنم، همانطور که انتقاد کردن بی دلیل را هم دوست ندارم! آنچه که من می گویم صرفا راهنمایی است و نه هیچ چیز دیگر! شما فکر می کنید عامل موفقیت ما در المپیک لندن چه بود؟ ما در لندن که بهترین نتیجه تاریخ خود را در المپیک ها گرفتیم، تنها به این دلیل موفق به این کار شدیم که مربیان خوبی را برای تیم های خودمان انتخاب کرده بودیم که خوشبختانه کارشان نتیجه داد و بهترین المپیک به لحاظ مدال آوری برای ما شکل گرفت! شما ببینید ما نخستین مدال المپیکی خودمان را در لندن و در رشته وزنه برداری گرفته ایم! هر چند که برنز بود اما امروز ببینید که ما در آن رشته کجا هستیم و چه می کنیم؟! ما باید بپذیریم که هنوز با نگاه تجربه آموزی به المپیک ها می رویم که ثمره همین نگاه و قانع بودن آن می شود که در بزنگاه ها می بازیم و به جز کشتی و تکواندو در هیچ رشته دیگری مدال کسب نمی کنیم! ( ادامه دارد )