بیرانوند هم چوب هاکی دستش می دهند!

بهرام قدیمی را خوب می شناسیم. او در عین حال که شوخ‌ ْطبع و صاف و ساده نشان می‌دهد بسیار باهوش است. ریاستش بر فدراسیون هاکی بدون اینکه طی این سه دوره گذشته کوچکترین اتفاقی بیفتد ماحصل همان ذکاوت او در دورانی است که بسیاری از مدیران امروز وزارت ورزش را به سمت مدرک گرایی جذب کرد و ریز و درشت درهم ریخت و بالاخره خیلی ها کلاس نرفته دکتر شدند! بماند که برخی واقعا علاقمند به تحصیل بودند و توانستند از آن موقعیت استفاده کنند و بر سواد خود بیفزایند و البته مدارک شان هم به سهولت صادر شد.
قدیمی آنقدر به این جماعت نان قرض داده که هنوز هم نسل فعلی مدیران وامدار او هستند. تربیت بدنی دانشگاه آزاد را واقعا بهرام قدیمی هم تراز وزارت ورزش در رسانه ها حفظ کرد و یک بنر برای اغلب تیم های باشگاهی و حتی ملی که می‌خواستند از مسابقات و تورنمنت ها با دست پر برگردند در فرودگاه همراه با دوربین و تیم تبلیغاتی کاشته بود و بلافاصله اول بهرام قدیمی تبریک به مردم شریف ایران می گغت بعد دیگران! تا امروز که چوب و لباس رزم تن علیرضا بیرانوند دروازه بان تیم ملی کرده که من او را دروازه بان تیم ملی هاکی خواهم کرد!
بیرانوند هم ذوق کرده و افتاده وسط و روز اول یک شو باب میل بهرام خان اجرا شد و برای بیرانوند هورا کشیدند که اصلا این باید در هاکی گلری کند نه در فوتبال… خلاصه عجب شیر تو شیری است این ورزش ما. اسطوره وزنه برداری جهان می شود، هیات رئیسه سپک تاکرا! چقدر هم به رضازاده می آید … سپک تاکرا کجا وزنه برداری کجا؟ خب چه ایرادی دارد بیرو توپ بزرگ را رها کرده و تیله بازی کند! دروازه بانی که دو دوره در جام جهانی برای ما گلری کرده حالا تحمل 4 ماه محرومیت را ندارد و بازهم دوست دارد تیتر یک باشد. بعد وقتی می گوییم همه اینها یک دست احمد رضا عابدزاده و یک انگشت ناصر حجازی و یک سایه بهروز سلطانی هم نمی شوند، آقایان ترش می کنند که ما نسل طلایی فوتبال هستیم! این است نسل طلایی، که سر از قفس یک در یک هاکی درآورده با احترام به بچه های هاکی چون اینجا جایکاه آنها به سخره گرفته شده است.