بی اخلاقی های کلامی و تبعات آن!

بی اخلاقی های کلامی و تبعات آن

قدیمی ترهای ورزش، یعنی همانها که برای نان و نمک حرمت قائل بوده و حفظ ارزش های انسانی را ملاک و معیار عملکرد خود می دانستند، اعتقاد داشتند، که در دعواهای کلامی، حتما جایی را هم برای بازگشت و آشتی دوباره باز بگذارید و یا به تعبیر امروزی ها، همه پل های پشت سرتان را ناخواسته خراب نکنید. اتفاقی که متاسفانه سالهاست که در ورزش کشورمان، نمونه های آن را نمی بینیم و همین هم باعث شده تا هر از چند گاهی نمونه هایی از بی اخلاقی های رایج را در ورزش کشورمان شاهد باشیم. بی اخلاقی هایی که توسط همانهایی رخ می دهد، که برای آباد کردن خود از خراب کردن دیگران هیچ ابایی نداشته و براحتی نسبت به دیگران بی اخلاقی کرده و از مرزهای پرده دری هم عبور می کنند! همانهایی که برای اینکه دوباره خودشان را به این و آن نشان داده باشند، دعواهای شخصی خود را به دعواهای خانوادگی بدل کرده و براحتی به دیگران تهمت روا می دارند و از سکوت مخاطب خود هم هراسی به دل راه نمی دهند. البته احتمالا این دوستان معنی نقد را نمی دانند، وگرنه اینگونه دست خود را رو نمی کردند و به جای منزه نشان دادن خود، بر عکس عمل نکرده و مخاطبان شان را متواضع تر از همیشه به جامعه ورزش معرفی نمی کردند.