توپ عیدی

خوشبختانه خاطرات خوب بخصوص در ایام نوروز الی ماشاالله برای همه زیاد است. و اما خاطره مناسبتی من. در دوران نو جوانی و مثل اغلب بچه ها اوقات را با بازی فوتبال، بسر می‌کردیم و تازه تیمی بنام کولاک در محله درست کرده بودیم و اولین توپ فوتبالی (ویسی دار که با بند روی و یسی را می‌بستیم ) با جمع کردن پول از بچه ها و مقدار بیشتری هم از پول جیبی خودم در ایام تعطیلات نزدیک عید نوروز خریده و به راهنمایی یکی از جوانان محل، که تقریبا نقش مربی را داشت، سر نخ های دوخته شده را هم با دقت موم می زدیم تا توپ دوام بيشتري داشته و ما بتوانیم، کل ایام تعطیلات که حدودا ۱۵ روز می شد را حسابی بازی کنیم. و بعد هم آن را برای تعطیلات تابستان می گذاشتیم تا تابستان هم توپ داشته باشیم. ولی متاسفانه اواخر جلسه اول تمرین، با شوت من توپ به خانه هم جوار زمین محل مان افتاد و ظاهرآ به گلدانی هم برخورد کرده وآنرا شکسته بود! که صاحب خانه هم، به همین دلیل بسیار عصبانی ودلخور شده و دیگر توپ را به ما نمی‌داد! که باعث و بانی این مصیبت هم من بودم! البته علاوه بر ناراحتی خودم، دوستانی هم که پول داده بودند، مدعی شدند! خلاصه اوضاع روحی و روانی من خیلی خراب بود. صبح روز عید نوروز با بچه ها سر زمین جمع شدیم، ولی توپی در کار نبود! خانم صاحب خانه همجوار زمین کولاک، که ناراحتی ما را دید، خطاب به ما گفت: بچه‌ها می خواهم به شما عیدی بدهم و بعد رفت و توپ خودمان را به ما عیدی داد! و چقدر هم این عیدی در آن ایام به ما چسبید! تا جایی که هیچ وقت این عیدی گرفتن را فراموش نکرده ام. به طوری که همیشه و بخصوص در ایام عید نوروز این خاطره برایم تداعی می شود. در آستانه سال نو عاقبت بخیری، سلامتی و خوشبختی را برای همه مردم خوب ایران در سال جدید از درگاه خداوند منان مسئلت دارم.