جام را در تاشکند جا گذاشتیم!
دومین دوره تورنمنت فوتبال کافا با قهرمانی تیم ازبکستان به پایان رسید و تیم کشورمان نتوانست قهرمانی دوره گذشته اش را تکرار کند.
ملی پوشان فوتبال کشورمان در این دوره از مسابقات و در چهار مسابقه خود ۸ گل زدند و چهار گل هم دریافت داشتند. دو تا برد داشتیم و یک مساوی و یک باخت حاصل حضورمان در این مسابقات بود که بدون شک ضعف های زیادی هم داشتیم. مقابل افغانستان یک گل خوردیم، اما بالاخره با نتیجه سه بر یک پیروز شدیم. اینکه مقابل افغانستان پیروز شدیم، اصلاً نکته قابل توجهی نیست، اما دریافت گل از افغانستان باید مورد توجه قرار گیرد. در بازی با هند و در نیمه اول حسابی در شکستن دفاع فشرده حريف به مشکل خوردیم، اما در نیمه دوم سه گل زدیم. در بازی با تاجیکستان مشکل تمرکز و مدیریت داشتیم. تیمی با پيشينه ایران وقتی دو گل به تاجیکستان می زند، اما دو گل هم دریافت می کند علامت تعجب و سئوال بزرگ مقابل آن قرار مي گيرد؟! در بازی پایانی، هم مقابل ازبکستان عزم مجموعه تیم ملي این بود که بازیهای ضعیف خود، به ویژه مقابل تاجیکستان را با قهرمانی جبران کنند، اما در همان دقایق ابتدایی یک خطای بچگانه از اریا یوسفی تیم را ده نفره کرد و تاکتیک تیم دچار تغییر شد.
ازبکستان با پشتیبانی هوادارانش با یک بازیکن بیشتر نبض بازی را در دست گرفت و در چندین موقعیت تا آستانه رسیدن به گل هم پیش رفت که واکنش های پیام نیازمند مانع از باز شدن دروازه تيم ملي كشورمان شد. نیمه دوم تغییرات تاکتیکی مربیان تیم ملي کشورمان، قدری توازن را در بازی ایجاد کرد، اما باز هم این ازبکستان بود که حضور بیشتری در زمین ما داشت. در وقت های اضافی هم ازبک ها صاحب یک ضربه پنالتی شدند که آن را هم از دست دادند. در لحظاتي كه نگاه هاي بچه هاي ما به داور بود که با صداي سوت او ضربات پنالتی تعیین کننده قهرمان بازي باشد، که یک ارسال روی دروازه ما و غفلت مدافعان، باعث شد تا علیجانف دروازه ما را با يك ضربه سر باز كند. این مسابقات فرصت مناسبي برای آزمایش تیم ملی فوتبال کشورمان نبود.حضور تیم های سطح دو و سه آسیا از یک طرف و نمایش نه چندان خوب ملی پوشان کشورمان شاید مهمترین دلیل آن باشد. مجموعه فدراسیون فوتبال بعد از جام ملت ها فرصت طلایی تغییر و پوست اندازی در کل تیم ملی را به سادگی از دست داد. یعنی فرصتی حدود سه ساله که می شد با یک جوانگرایی تیمی به مراتب آماده تر و تاکتیک پذیر تر را آماده حضور در میدان جام جهانی کرد. باید بپذیریم تیم ملی از نظر فنی نیازمند یک شوک اساسی و بزرگ است. با این تفکر و برنامه های تاکتیکی حضور در جام جهانی برای ما زنگ تفریحی بیش نخواهد بود!
