جناب وزیر ورزش الوعده وفا!
با تغییر در مدیریت کلان ورزش دو چالش مهم پیش روی کیومرث هاشمی به عنوان منتخب رییس جمهوری قرار داشت. گرفتن رای اعتماد از مجلس و سپس بازی های آسیایی ، عقل سلیم حکم می کرد تا با ایجاد آرامش به او برای گذر از این دو پیچ سخت کمک شود. همه با همین باور چنین کردند اما موضوع مجلس و هانگژو تمام شد. خوش خوشان به پایان رسید و امروز مطالبه اهالی ورزش روی میز اوست. نتایج هانگژو هم نشان داد نسخه مشاوران وزیر سابق ورزش ما را نه تنها شفا نداد که مریض تر هم کرده است. همان مشاورانی که هنوز هم به اتاق وزیر جدید آمد و شد دارند!!! نه خیر! حکایت من با همه کار می کنم و تیمی ندارم مال زمان کارکرد درست مشاوران و معاونان است. مماشات در خصوص تغییرات لازم در ورزش خیانت در امانت است. همین مشاوران چنان در فدراسیون های ورزشی ما ریشه دوانده اند که با رفتن آنها موجی عینهو سونامی شاهد خواهید بود اما نباید از آن ترسید چون ورزش اسیر این تارهای تنیده شده است.
فصل نو و تازه نیاز است. برای رسیدن به طراوات پیش نیازهایی وجود دارد.
ابتدا باید با تخلیه پست ها ، میزها و اتاق های اشغال شده سم پاشی اساسی صورت پذیرد. ریشه های تنیده شده به فدراسیون ها قطع شود تا مجرای تنفسی را برای بسیاری از رشته های ورزشی به وجود آوریم. نیازی به اسم بردن نیست. کیومرث هاشمی خودش سالها در این «سیستم» حضور داشته و همه آنها را می شناسد. هر گونه سستی در این باره را می توان در دو بخش تعریف کرد. ۱- همراهی با جریان انحصارطلب ۲- تنبلی و ملاحظه کاری معنای دیگری در این باره متصور نیست. مگر این که مرد و مردانه آستین همت بالا بزنید و دندان های «کرمو» ی ورزش را از ریشه بکنید. اینها جز بوی بد و آه و درد ثمره ای برای ورزش ما نخواهند داشت. برای سالم سازی در ورزش وفای به عهد کنید. فقط همین! همان پیشکسوتانی که برای رأی اعتماد از مجلس دائما سراغشان را گرفته اید با آنها جلسه داشتید ، منتظرند!!!
