حکایت نامه های مفقود شده در کمیته ملی المپیک
اینکه هر مقام مسئولی دوست داشته باشد، در سازمان و یا هر کجای دیگری که مشغول به کار و فعالیت است از دوستان و حلقه هم فکران خود استفاده کند در ظاهر چیز بدی نیست و طرفداران خاص خودش را هم دارد، اما بشرطی که این طرز تفکر به آن سازمان لطمه ای وارد نیآورده و اعتبار آن را به زیر سئوال نبرد! این را گفتیم تا خیلی راحت و شفاف تر به موضوعی بپردازیم که واقعیت آن می تواند برای کمیته ملی المپیک ایران مشکل ساز و یا به تعبیری اعتبار آن را به خطر بیاندازد!
حکایت این مطلب، حکایت نامه های گمشده در کمیته ملی المپیک ایران در گذشته و حال است! نامه هایی که در دبیرخانه کمیته ملی المپیک ثبت شده، دستور مقام مسئول هم پای آن حک می شود، و پس از آن براحتی آب خوردن مفقود می شوند! البته بهتر است که بگوئیم، عزمی برای پاسخگویی به آنها وجود ندارد و عملا به سرنوشت، اتفاقاتی دچار می گردد که به تفکر بعضی ها، به موضوع غیر خودی ها مرتبط می شوند. شاید هم تفکر دیگری پشت این قضایا وجود دارد که ما و خیلی های دیگر از آن بی خبریم و نباید هم خبردار شویم!
انجمن مدیران رسانه های ورزشی ایران ” ایسما ” در تاریخ 1/5/1397 نامه ای را با شماره 151 خطاب به رضا صالحی امیری رئیس وقت کمیته ملی المپیک به دبیر خانه آن کمیته ارسال می کند! نامه در تاریخ 2/5/1397 ثبت و دسنور مقام مسئول نیز در پای آن درج می گردد، اما دیگر خبری از نامه نشده و نمی شود و این عدم پاسخگویی تا پایان دوران ریاست رضا صالحی امیری هم ادامه پیدا می کند! اما مسئولان انجمن رسانه های ورزشی ایران بدون هیچ قضاوت خاصی ( ! ) در این باره بر آن می شوند تا در دوره محمود خسروی وفا هم نامه ای را خطاب به مناف هاشمی دبیر کل کمیته ملی المپیک به آن کمیته ارسال نمایند! نامه ای که در تاریخ 21/3/1402 ارسال و در تاریخ 22/3/ 1402 در دبیرخانه کمیته به ثبت می رسد و دستور دبیر کل هم جهت تعیین تاریخ برگزاری جلسه با اعضای آن انجمن، به شخصی در کمیته ملی المپیک ارجاع می گردد، اما باز علیرغم گذشت بیش از 2 ماه هیچ خبری از آن نشده و به سرنوشتی مانند سرنوشت نامه قبلی دچار می شود! اما این بار و بنابه دلایلی پیگیری ها از سوی بچه های انجمن مدیران رسانه های ورزشی ایران ” ایسما ” بیشتر و بیشتر می شود و آنها به سرنخ هایی می رسند که از قبل هم پیش بینی آن را کرده بودند. آنها در ارتباط با مقامات تصمیم گیر و تصمیم ساز کمیته ملی المپیک از آنها می شنوند که آنها نیز از موضوع عدم برگزاری این جلسه علیرغم گذشت 70 روز متعجب هستند و بقیه ماجرا!
