خبری که ” خبری ” نشد!

صبح شنبه بود که رئیس کمیته ملی المپیک گفت: ما به خبرنگاران و اهالی رسانه گفته ایم که اگر می توانند ویزا و ID کارت بگیرند، ما به آنها برای حضور در فرانسه کمک خواهیم کرد، همانطور که به 3 نفر از بچه ها که این شرایط را داشتند کمک کرده و آنها را نیز در زمره اعضای کاروان اعزامی قرار داده ایم! شما هم اگر می توانید ID کارت مسابقات و ویزای خودتان را بگیرید، برای حضور در فرانسه به شما هم کمک خواهیم کرد! البته دو روز قبل از شنیدن این موضوع از زبان رئیس کمیته ملی المپیک، ما جملاتی مشابه این را هم از زبان دبیر کل کمیته ملی المپیک شنیده بودیم، که البته با توجه به زمان طرح آن، جای تعجب بسیار داشت.
رئیس کمیته ملی المپیک برای اینکه صحت صحبت هایش را نیز به اثبات برساند، اسامی نفراتی را بدنبال هم ردیف کرد و گفت اینها توانسته اند ویزا و ID کارت خود را بگیرند و ما هم به همین دلیل آنها را در زمره اعزامی های خود قرار داده ایم! کار بسیارخوبی که ایکاش نه برای 3 نفر بلکه برای 30 نفر انجام می شد. اما بپذیرید که ما از حرف های شما قانع نشویم. آخر شما کجا و چگونه چنین مطلب مهمی را به خبرنگاران ( خودی ها و غیر خودی ها ) اطلاع داده بودید؟ و سئوالات دیگری از این دست که به وقتش مطرح و دوستان باید پاسخگوی آن باشند. ما بر اساس مستندات موجود، خبرنگارانی داریم که خیلی وقت پیش از اینها، برای پوشش خبری بازیهای المپیک، آن هم با هزینه شخصی تنها از کمیته ملی المپیک انتظار همراهی برای صدور ویزا و ID کارت را داشتند، اما هیچ توجهی به درخواست آنها نشد، اما در دقیقه 90 به اضافه چند! دوستانی همراه شدند که قطعا از قبل هماهنگی های لازم را انجام داده و می دانستند که در این ایام همراه کاروان اعزامی خواهند بود! اگر بگوئید نه، یا ما و جمع قابل توجهی از اهالی رسانه را خیلی ساده لوح فرض کرده اید و یا …
بهرحال بازیهای المپیک فرانسه هم تمام می شود، اما بیآئید با هم اندکی صادق تر باشیم. و برای حذف دیگران نقشه نکشیم که این ایام مسئولیت هم مثل برق و باد می گذرد و ما می مانیم و کارهای کرده و نکرده بسیاری که باید نزد وجدان خودمان پاسخگوی همه آنها باشیم.
من اگر نیکم و گر بد، تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت