دست بسته ترامپ در مقابل بازیکنان و مربیان تیم ملی ایران
بتازگی عباس ترابیان، رییس پیشین کمیته روابط بین الملل فدراسیون فوتبال ایران در رسانه های عمومی چنین اعلام کرده اند که برخی ملی پوشان فوتبال کشورمان ممکن است بنابدلایلی ویزای ورود به خاک ایالات متحده آمریکا را جهت شرکت در جام جهانی 2026 دریافت نکنند. اجازه دهید به رغم احترام زیادی که برای عباس ترابیان قائل هستم با این فرضیه ایشان، از اساس مخالفت کنم. در تمام رده های فوتبال حرفه ای و حتی آماتور تحت نظارت فیفا، به هیچ عنوان هیچ دولت یا سازمانی نمی تواند مانع از برگزاری یک مسابقه برنامه ریزی شده فوتبال حتی در رده باشگاهی شود. مگر آن که تشخیص داده شود، شرایط امنیتی خاص با تبعات خطرناک برای اهالی فوتبال و تماشاگران در آن مسابقه حاکم خواهد بود. در سطح فوتبال ملی اما فیفا کاملا مراقب است که هیچ قدرتی از بهانه های امنیتی برای متوقف کردن «جریان فوتبال» سو استفاده نکند. به عنوان مثال وقتی رژیم صهیونیستی از بهانه جنگی بودن قلمروی خود برای ممنوعیت ورود بازیکنان تیم ملی فلسطین به کرانه باختری استفاده کرد، تیم ملی خودش نیز عطف به همان شرایط جنگی از انجام بازیهای خانگی محروم شد.
طبق همین رویه، یوفا تیم ملی روسیه را از رقابت با کشورهای اروپایی مثل اوکراین یا اعضای ناتو که آن ها را متخاصم می پنداشت محروم کرد یا جمهوری های ارمنستان و آذربایجان را طی دوران جنگ قره باغ از قرار گرفتن در یک گروه بر حذر می داشت.
طبق آیین نامه های فیفا مربوط به برگزاری جام های جهانی و تورنمنت های رسمی کنفدراسیونها، عاملین مستقیم دخیل در هر مسابقه فوتبال ملی که دارای مجوز فدراسیون فوتبال کشور مربوطه باشند شامل بازیکنان ، کادر فنی و داوران مصونیت سیاسی دارند، یعنی حتی اگر حکم قضایی لازم الاجرا در کشوری بر علیه شان صادر شده باشد، آنها مجاز هستند در همان کشور تحت نظر مقامات قضایی برای انجام مسابقات از محبس خارج شده و در زمان مقرر وارد ورزشگاه ها و زمین های تمرین شوند. در اروپا و آمریکای شمالی نه تنها بارها شاهد این رویه بوده ایم که برخی بازیکنان و مربیان هر روز از زندان، تحت الحفظ پلیس به محل تمرین و مسابقه تیم باشگاهی شان رجوع کرده اند بلکه حتی به لحاظ عرفی، باشگاه هایی که صرفا به بهانه محکومیت قضایی بخواهند یک بازیکن یا مربی را اخراج کنند مورد مذمت قرار می گیرند مگر این که پای نقض کدهای اخلاق عمومی در میان باشد. به عنوان یک مثال بسیار نادر، اگر همین امروز، آن دسته از قهرمانان میهن مان در جنگ ۱۲ روزه با اسراییل و آمریکا که واجد استعداد فوتبال باشند، در قالب تیمهای باشگاهی استخدام کرده و مجوز مسابقات مورد تایید فدراسیون فوتبال ایران برایشان صادر شود، می توان آنها را برای جام جهانی 2026 کانادا، مکزیک و ایالات متحده به تیم ملی دعوت کرد و با خیال جمع به آمریکای ترامپ برد. در این فرض سختگیرانه، حتی اگر دولت آمریکا بخواهد این عزیزان را بنا به خصومت با کشورمان بازداشت و زندانی کند باز هم نمی تواند مانع از حضورشان در محیط جام جهانی 2026 شود و باید شرایط حضورشان در محل تمرین و مسابقه را فراهم کند. مگر آن که کمیته اجرایی فیفا، مشخصا حکم محرومیت از بازی ملی را به اسم بازیکنان و مربیان صادر کرده باشد که در شرایط فعلی دخالت فیفا در این مورد تقریبا محال است. طبیعتا وضعیت هیچ یک از ملی پوشان ما و مربیانشان در هیچ رده سنی، شامل این حالت خاص نمی شود و آنها با برخورداری از مصونیت حرفه ای فیفا می توانند حتی علیه ترامپ و دولت آمریکا مصاحبه داده یا شعار دهند، بدون این که نگران دریافت نکردن ویزای ایالات متحده در دوران برگزاری جام جهانی فوتبال در این کشور باشند.
