روز خبرنگار؛ و خودی ها و غیر خودی ها؟!

دوستان را در زمانه ای شناختيم که تنها شديم. تنهای تنها، قربان مرام این دوستان که در تنهایی ( تنهایی روح، نه جسم ) یار و همراه بودند. با یک پیام، یا یک سلام و با یک احوالپرسی. در روز خبرنگار به سبک و سیاق همه ساله واقعا دوستان جدای از موقعیت و پست و مقامی که دارند، شرمنده مان کردند و یقینا همه اين عزیزان برایمان دنیا ارزش دارند و امید که قابل این همه محبت باشیم. بالاخره بعد از سی و اندی سال نوشتن تا حدودی در دل های دوستان رد پایی داریم هر چند به انداره موری. فدراسبونها و ادارات هم پیام های محبت آمیزی دادند ولی صرحتأ بگوئيم، كه انتظار ما از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک انتظاری جامع و همه سونگر است. یک پیام تبریک مثل انجمن ورزشی نویسان یعنی عزت و احترام به خود جایگاه رئیس کمیته ملي المپيك و وزير ورزش! اول از حاج محمود خسروی وفا و سيد محمد شروين اسبقيان تشکر کنیم که پیامی سراسر پر از مهر و صفا فرستادند و دوم از روابط عمومی کمیته المپیک گلایه اي داشته باشيم، که ای کاش، وقتی قرار است از جایگاهی که هستند پیامی را ارسال کنند، منیت ها را کنار گذاشته و برای همه خبرنگاران و عکاسان آن پيام را بدهند تا خداي ناكرده تفرقه ایجاد نشود. کاری که روابط عمومی کمیته ملی المپیک طي يكي، دو سال گذشته کرده است، در حقیقت برخلاف مرام و مسلك حاج محمود خسروي وفا است كه ما مي شناسيم! بپذيريم، تعامل و همراهي فقط مختص بازی‌های المپیک نیست که دوستان توقع دارند، ما در ان یک ماه، جامعه را المپیکی کرده و پیروزی ها را با غرور ملی در هم آمیزیم. و موجبات شور و نشاط جامعه شویم! این وظیفه من به‌عنوان خبرنکاری است که 34 سال است كه كارگر این ورزش هستم. من برای خوشایند زید و وهاب و عقاب و … غرور ملی را بر نمی انگیزانم، که برای وطنم و جوانان وطنم این وظیفه را انجام می دهم. تنگ نظر هم نیستم که خداوند به ما نعمت چشم و دل سیری داده که بالاترین نعمت هاست. اما انتظار دارم از دوستانی که وظیفه ارتباط بین متولیان با جامعه را از طریق رسانه بر عهده دارند، در هنگام ارسال یک پیام خسته نباشید خودی و غیر خودی نکنند! آنها هم دوستان ما هستند و ما فرض را بر شلوغی کار و از قلم افتادگی خودمان می دانیم اما اگر نمی گفتیم شاید دوستان به گونه دیگری برداشت مي كردند.
آقای خسروی وفا. حاج محمود دوست داشتنی. شما بزرگ این ورزش هستید و پیام تان را روی چشم می گذاریم، اما چون اول بار نیست که دوستان ما در روابط عمومی خودی و غیر خودی درست کرده اند، راست و حسيني گفتیم و دیگر هم برایمان مهم نیست که خم به ابرو بیاورند و یا خود را به نشنیدن بزنند. يا جواب سلام هم ندهند. محض اطلاع دوستان، ما خود با افتخار هر ماه و از محل جيب خود و نه جيب ديگران! میزبان جمعی از دوستان ورزشي و رسانه اي خود هستيم. چون وحدت و پیشرفت در جمع را ديدن است! و در اتحاد و دوستی نه در تفرقه افکنی و دایره های کوتاه بینی!