سازمان نظام تخصصی یا ساختاری کارآمد و پویاتر در ورزش
*آیا سازمان نظام تخصصی ورزش یک نیاز اساسی در شرایط فعلی در وزارت ورزش است یا نیازمند نگاه فنی و کاربردی تر هستیم؟*
وزارت ورزش و جوانان در سالهای قبل از ۹۵با تدوین استراتژی و راهبردی در راستای توسعه و اعتلای ورزش و بانگاهی به دو مقوله ورزش و جوانان طرح «تشکیل سازمان نظام تخصصی ورزش کشور و آیین نامه استخدام قهرمانان بازی های آسیایی، جهانی، المپیک و پارالمپیک را در هیات دولت به تصویب رساند». اگر چه دستاورد این طرح تلاش برای مبارزه با فساد و ناهنجاری های اخلاقی موجود در ورزش، پیگیری اجرای طرح شناسایی گلوگاه های ایجاد و بروز رشوه و فساد در وزارت ورزش و فدراسیون ها در آن گنجانده شده بود. ولی متاسفانه در همان دوره با اعطای برخی اختیارات و تفویض همان گلوگاه ها که هدف اولیه آن مبارزه با فساد مطرح شده بود مهندسی معکوس کرد و چراغ قرمز برخی از هنجارها تبدیل به چراغی سبزی شد که مسیر عبور برای دوستداران تخلف و سرعت غیر مجاز را هموار ساخت.
*اما اینک*:
در قاعده کلی پیاده سازی هر طرح یا زیر نظام نیازمند بستر سازی و هموار کردن مسیر آن است *چنانکه اگر زیرساخت و نقشه راه وجود نداشته باشد پس از پیاده سازی و طی مسیری اندک با رسیدن به تقاطع امکان منحرف شدن از مسیر وجود دارد اتفاقی که در دوره اعتدال در ورزش رخ داد.* در این مسیر *گام اول* در وزارت ورزش استاندارد سازی مشاغل و تناسب شغل با متولی آن شغل است همیشه شرح وظایف و انتظارات مشخص می شود ولی سکاندار مسئولیت با شرح شغل تناسبی ندارد و در اینجا نباید انتظار بهره وری و عملکرد شغلی مطلوب و مورد انتظار را جویا شد.
ارزیابی فنی مشاغل از پایین ترین سطوح پایه در ورزش تا عالی ترین سطوح مدیریتی در ستاد نیازمند ترسیم نمودار عملکردی با ذکر مولفه های مورد انتظار است آنچه که یک وزیر را در دستیابی به راهبرد سازمانی خود یاری می کند، شاید بیان مطالب فوق برای برخی از افراد همان مباحث تئوری محض و صحبت های کلیشه ای و تکراری باشد که در اوایل دولت ها یا تغییرات بین راه که هدفش تحول یا برگشت از راه نادرست است تداعی گردد ولی با تحلیل هایی که در طول حداقل ۲۰ سال فعالیت اجرایی و تخصصی در حوزه مدیریت ورزش و رویدادهای ورزشی داشته و توفیق پیاده سازی برخی از آنها را در طول مدیریت بر ساختارهای ورزشی کشور نصیبم گردید به این اصل اعتقاد راسخ دارم که تا زیربنای فنی، مهارتی و انگیزشی هر شغل و مسئولیت که می بایست برگرفته از دانش، تجربه، تخصص و تعهد افراد باشد هموار نگردد نه تنها اهداف سازمان محقق نمی گردد بلکه نوعی دلسردی و احساس پوچی و بی هدفی بر آن سازمان مستولی می گردد.
ادامه دارد…..
