سالهاست که به وصال روحانی و هم دوره‌های او «راه» و «پا» نداده و نمی‌دهند!
سالن جلسات کمیته ملی المپیک و پارالمپیک میزبان مراسم گرامیداشت یکی از صبورترین، پرکارترین، متواضع‌ترین، مردمی‌ترین و … اهالی رسانه‌های ورزشی ایران بود. وصال روحانی عزیز که به حرمتش تمامی پیشکسوتان رسانه‌های ورزشی ایران و جوانان فعال در این عرصه آمدند، تا ثابت کنند که وصال مرد تمام نشدنی تمام فصول رسانه‌های ورزشی ایران بوده است. دانشمند ژولیده‌ای که هر کس از او گفت در وصف خوبی‌هایش داد سخن راند و اینکه این انسان خوب و آگاه چه زود از جمع دوستانش برکشید! و اما دوستانی که فضایی را برای برگزاری مراسم گرامیداشت زنده یاد وصال روحانی در اختیار گردانندگان مراسم قرار داده بودند و یا به تعبیری جای مراسم را در اختیار آنها گذاشتند سالهاست که به وصال روحانی و هم دوره های او پا و راه نمی‌دهند. اما برای برگزاری مراسم های این چنینی شمع روشن می‌کنند و … همان‌هایی که چه خوب می‌شود در خلوت خود، از خود، خودشان سوال کنند که وصال روحانی و هم دوره‌های وصال روحانی در نگاه و جایگاهی که آنها برای اهالی رسانه در آنجا تعریف کرده اند، کجای کار هستند. اصلا بگذریم.
به خاطر کار خوبی که برگزار شد از همه آنهایی که وقت گذاشته و در یک روز غیر تعطیل و آلوده آمدند تا ارزشی را برای اهالی رسانه‌های ورزشی ایران قائل شده باشند سپاسگزاریم از محمد دادکان، مهدی علی‌نژاد و رضا شجیع که آمدند و پس از دقایقی رفتند. از مهدی دادرس و نادر فریاد شیران که آمدند و از ابتدا تا انتها در مراسم حضور داشتند. از محسن خوش طینت رئیس هیئت ژیمناستیک استان تهران که تنها مقام مسئول ورزشی شهر تهران در مراسم بود و از آغاز تا پایان نیز در مراسم حضور داشت و خلاصه از همه آنهایی که آسمانی شدن وصال روحانی بهانه‌ای برای جمع شدن دوباره آنها بود. همان‌هایی که سالها بود که همدیگر را ندیده بودند اما در این مراسم یکدیگر را در آغوش کشیدند و …
وصال روحانی غایت مهربانی و محبت بود و مراسمش نیز عاملی شد برای مهربانی و محبت دوباره اهالی رسانه به یکدیگر.
روحش شاد. یادش گرامی و جایگاه ابدی اش بهشت
