
سزای منتقد، در فوتبال بازداشت نیست!
نادر فریاد شیران مربی سابق تیم ملی فوتبال ایران که پیش تر اظهاراتی علیه مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال ایران مطرح کرده بود، صبح امروز با شکایت فدراسیون فوتبال در دادگاه فرهنگ و رسانه حاضر و بازداشت شد! خبری که بسرعت برق و باد دست به دست و تاسف خیلی ها را با خود به همراه داشت. شاید حالا وقت این رسیده باشد که اهالی فوتبال پاسخ این سوال خود را بدانند که اگر قرار است نادر فریادشیران و نادر فریادشیران ها در این فوتبال حرف نزنند، پس چه کسی باید حرف بزند. فوتبالی ها باید بدانند که اگر منتقدی نباشد، انتظار موفقیت از این فوتبال داشتن مانند آب در هاون کوبیدن است! اصولا ما معلم ها در کار خود ضرب المثلی داریم و آن این است که برای اصلاح یک دانش آموز بی قرار آخرین حربه ما باید اخراج او از کلاس درس باشد و اگر قرار باشد که ما در همان گام نخست از این ابزار برای اصلاح دانش آموزان بی قرار خود استفاده کنیم، در حقیقت معلمی نکرده ایم! این را گفتیم تا به این مهم برسیم که مسئولان فوتبال ایران تا امروز چند بار پای حرف نادر فریاد شیران و نادر فریادشیران های نوعی نشسته و حرف های آنها را گوش کرده اند؟ و در نهایت هم به این نتیجه رسیده اند که برخورد با او باید شکایت باشد؟ مسئولان فوتبال ما چرا نمی خواهند بپذیرند که نادر فریاد شیران و نادر فریاد شیران ها نسبت به اوضاع این فوتبال حرف دارند، حرف هایی که وقتی شنیده نشود، مانند یک زخم چرکی سر باز می کند و آن می شود که امروز شده است! پس باید بپذیریم که اتفاقی که امروز افتاد، در حقیقت برای نادر فریاد شیران نیافتاد بلکه برای فوتبال ایران افتاد که هنوز نتوانسته است حرف اهالی خود را بدرستی گوش دهد. فوتبالی که با این کار نشان داد که تاب شنیدن صدای منتقدان خود را ندارد! فوتبالی که بدون شک سزای منتقدانش بازداشت نیست! فوتبالی که با این شیوه برخورد نه تنها روی آرامش را نخواهد دید بلکه حاشیه ها را در اطرافش بیشتر و بیشتر خواهد کرد. باید بپذیریم که انتظار ما و اهالی فوتبال از مسئولان این رشته پر طرفدار بمراتب بیشتر از اینهاست. و امیدواریم که این اولین و آخرین باری باشد که فدراسیون فوتبال ما چنین تصمیماتی را می گیرد. تصمیماتی که نه در شان فوتبال ایران است. نه در شان مدیران آن، و نه در شان منتقدانش!