سقف دانش کادر فنی، همین است!

فرشاد پیوس جان کلام را گفت: نیمکت تیم ملی ضعیف است. اگر جناب سرمربی تیم ملی ناراحت نمی شوند لطفا این جمله طلایی فرشاد پیوس را یک بار به چشم خریدار نگاه کنند: سرمربی ایرانی افتخار ماست. ولی دستیاران سرمربی تیم ملی باید مربیانی بزرگ و کارنامه دار باشند.
خب ، آقای امیر خان، از جام ملت های قطر تا بازی دیشب باز هم در قطر و در برابرتیم ملی قطر، نیمکت شلوغ شما و این دوجین دستیار چه طرح و برنامه ای را برای تیم ملی طراحی کرده بودند؟! دیشب همانگونه از قطر شکست خوردیم، که 16 ماه پیش در جام ملت ها خوردیم! منتهی در آن مسابقه براحتی قهرمانی را از دست دادیم و در مسابفه دیشب هم مسابقه حیثیتی را باختیم و راه را برای صعود قطر هموار کردیم. تیم ده نفره شد و برنامه های شما به هم ریخت، اما قبل از اخراج میلاد محمدی هم سردرگم بودیم! چند تا اوت بلند در ده دقیقه اول و سپس بازی احساسی و عصبانی بازی کردن تک تک بچه ها و یک اخراج بچگانه! یعنی روند مسابفه طوری بود که هر آن منتظر فروریختن دروازه بیرانوند بودیم. براستی چه طرح و برنامه ای برای رسید ن به گل داشتید؟ از کناره ها یا از عمق؟ از ضربات ایستگاهی یا برویم و ببینیم چه می شود؟! آن همه مغز متفکر، بر روی نیمکت بعد از 16 ماه ما نتوانستند، یگ تاکتیک اتخاذ کنند تا معزعلی و اکرم عفیف اینقدر زهردار نباشند؟ یکی دو ضربه ایستگاهی دستگیرمان شد، که اولی را آقاسی، بد زد و جملات قصار شما هم کاملاً قابل فهم بود! و آیا شما همین جملات را به طارمی و آزمون هم می گویبد؟!
آقای قلعه نویی، این آقای کامپیوتر شما، یعنی سعید الهویی، چطور نتوانست تشخیص بدهد، که سامان قدوس بهتر می تواند، فاصله بین خط دفاع به حمله را کوتاه کند. چرا سامان قدوس نیمکت نشین بود. او که در ترکیب 10 نفره اینقدر خوب خط میانی را سامان داد، آهنگ تهاجمی تیم را تنظیم کرد، ضربات ایستگاهی را خطرناک ارسال کرد و آهنگ بازی را با وجود ده نفره بودن تغییر داد، چگونه در صفحه آنالیز دستیاران بی شمار شما دیده نشده بود.
آقای قلعه نویی، برای زوج دفاع آخر به فکر یک مکمل برای آقاسی باشید، چون دیدید که شجاع خلیل‌زاده، چطور در کورس با یک بازیکن 160 سانتی متری 10 متر جاماند! شجاع ذاتا فوتبالی ایستا دارد و الان هم که شرایط سنی او بالا رفته است. او تا بخواهد بچرخد و استارت بزند، مهاجمان حریف گل خود را بثمر رسانده و دور افتخارشان را هم زده اند! آقاسی فوق العاده است ولی تنهاست و اما دوستانی که برای قلعه نویی طاق نصرت بسته اند، که او شاهکار کرده، که در ساده ترین گروه تاریخ، تیم ملی را به جام جهانی برده است، آیا باورشان شد که تبم ملی ایران هرگاه که به زمین سفت می خورد، چرخ هایش از حرکت باز می ایستد؟ ما دو رقیب نسبتا قابل اعتنا در راه صعود به جام جهانی داشتیم. ازبکستان و قطر، که با هردو هم به مشکل خوردیم. این تبم در جام جهانی نه تنها شگفتی خلق نخواهد کرد که با این شرایط و این تاکتیک باری به هر جهت مقابل تبم های بزرگ با مشکلات جدی مواجه خواهد شد.
البته در مسابقه با قطر داور عربستانی هم خیلی روی اعصاب بچه ها تاثیر منفی گذاشت، چون در همان ابتدای کار، و درست زمانی که مهاجم قطر با هوک راست عارف آقاسی را نقش بر زمین کرد و با کارت زرد از کنارش گذشت و اینطرف هم با دو خطای بچگانه که میلاد.انجام داد، او را از زمین اخراج کرد، خدمت بزرگی به همسایه خود انجام و در رقم خوردن این نتیجه بسیا. تاثیر گذار بود. اما این موضوع، بازی بد و بدون برنامه تیم ملی را توجیه نمی کند. این همه دستیار در قالب آیین دوست یابی دیل کارنگی برای شما که، رفیق باز هستید خوب جایگاهی دارند. ولی نیمکت تیم ملی جای رفقای شب چله نیست امیر خان! به جای این همه دستیار، یک تئوریسین کنار دست شما باید باشد، تا اگر ده نفره شدیم یا حریف ده نفره شد، یا گل خوردیم و یا گل زدیم، برنامه داشته باشد. یک مربی با دانش که برای هر اتفاقی یک برنامه خاص داشته باشد. چون شما رهبر و کوچ تیم ملی هستید و باید مدیریت کنید. آنالیز تیم خود و تیم حریف را باید دستیار و تئوریسین انجام دهد. ضمنا بی خیال این تاکتیک منسوخ شده، پرتاب اوت شوید چون از هر صد مورد شاید یکی را دفاع اشتباه کند، اما یکبار که تاکتیک پرتاب اوت را انجام دهیم، بلافاصله خنثی می کنند، درست مانند همان کاری که قطر کرد. ما دوست داریم تیم ملی با امیر قلعه نویی از گروه خود در جام جهانی صعود کند، ولی با اوت دستی و این جمع یاران و دوستان و این روند امیدی نیست!