شایسته سالاری !
پارتی بازی یا نپوتیسم برخلاف شایسته سالاری نوعی خویشاوند سالاری یا آشنا سالاری است که رابطه جای قانون و ضابطه را می‌گیرد. به صورتی که افراد بدون درنظر گرفتن شایستگی‌هایشان مقام‌ها را اشغال می‌کنند و در این‌گونه موارد خویشاوند و افراد آشنا را بر افراد شایسته ترجیح می‌دهند که با وجود افرادی شایسته برای عهده‌دار شدن یک مسئولیت، افرادی که به‌دلیل روابط کثیف و غیر اخلاقی، رفاقتی و … از شایستگی کمتری برخوردار هستند، برای آن جایگاه شغلی انتخاب می‌گردند. حیطه ورزش حیطه متخصصان و کار بلدان است بخاطر همین امر مدیران خاص و مورد توجه هستند و به این ترتیب کوچکترین لغزش آنان مورد توجه واقع شده و وی را مورد ارزشیابی قرار می دهد . با توجه به این تفاسیر توصیه میشود که فردی با علم و دانش مرتبط و متخصص در راس سازمان یا اداره کل ورزش بعنوان مدیر آن سازمان قرار گیرد که بتواند ایده طراحی کند و ارتباط سازمانی را نیز بخوبی هدایت کند. حیطه ورزش ، حیطه بسیار گسترده ای است و افراد مرتبا در حال ارزشیابی هستند ولی موضوع جالب توجه این است که هر کس با دیدگاه خود و با درکی که از شرایط دارد ، این ارزشیابی را انجام میدهد . ولی ارزشیابی دقیق ، کار بسیار مشکلی است که به گستردگی حیطه ورزش ، گسترده است ولی به هرحال برای توسعه ورزش لازم است که به دقت صورت پذیرد . متاسفانه ما در سیستم ورزش کشور ، سیستم ارزشیابی مدرنی نداریم و ارزشیابان و ناظران و بازرسانی که این کار را انجام دهند بعضاً از بدنه ورزش نیستند. همچنین معیار درستی برای این ارزشیابی طراحی نشده که اینکار را به مراتب سخت تر می نماید. با این فرمان که پیش می‌رویم هرگز شاهد شکوفایی ورزش در داخل و خارج نخواهیم بود زیرا حیطه تخصصی ورزش را بازیچه یک عده آدم سیاسی و منفعت طلب قرار دادیم که از صندلی ورزش بعنوان یک ابزار کمکی برای رسیدن به خواسته های خود بهره می برند نه فرصتی برای خدمت به ورزش و جوانان کشور.
