شهرداری تهران خانه اندیشمندان را تعطیل کرد!

اندیشه‌ورزی یکی از ارکان اساسی توسعه فردی و اجتماعی است که تأثیرات عمیقی بر زندگی شهروندان و جوامع دارد. جوامعی که به اندیشه‌ورزی اهمیت می‌دهند، معمولاً دارای فرهنگ غنی‌تر و متنوع‌تری هستند. این جوامع با تبادل نظر، بحث‌های سازنده و خلاقیت، به پیشرفت فرهنگی دست می‌یابند؛ چراکه اندیشه‌ورزی باعث افزایش مشارکت شهروندان در مسائل اجتماعی و سیاسی می‌شود و این نه تنها به تقویت هویت فردی کمک می‌کند بلکه هویت جمعی را نیز تقویت کرده و احساس تعلق به جامعه را افزایش می‌دهد. در این راستا خانه اندیشمندان علوم انسانی که از سال ۱۳۹۰ با ماموریت ترویج گفتمان اندیشه ورزی فعالیت خود را آغاز کرده بود، توانست در این حوزه اثربخش باشد به گونه ای که هم‌اندیشی و خرد جمعی برآمده از سیزده سال فعالیت چشمگیر خانه اندیشمندان، این نهاد مدنی را به تکیه‌گاهی برای اصحاب علم و اندیشه تبدیل نموده است. اما این روزها خبری دست به دست می چرخد که شهرداری تهران خانه اندیشمندان را تعطیل کرده است. در شرایطی که جامعه به اندیشه و محصولات فکری نیاز مبرمی دارد، وظیفه نهادهای عمومی همچون شهرداری‌ها، فراهم ساختن و ایجاد امکان مواجهه اهالی اندیشه و گفت‌وگوی میان شهروندان بیش از گذشته می‌باشد. حال مشخص نیست که شهرداری تهران با چه قصد و هدفی بر توقف فعالیت خانه امید و آگاهی پایتخت اصرار دارد. این رفتار ضد مدنی به جای آنکه با حمایت خود بر روشنایی خانه اندیشمندان بیافزاید به خاموشی تک چراغ هم‌اندیشی اصحاب علوم انسانی کشور منجر می‌شود. توقف این جریان مدنی، که قطعا حرکت  توسعه فکری را کندتر و امید جامعه به آینده ای بهتر را کمرنگ تر خواهد کرد، از این رو حفظ این سرمایه فرهنگی را وظیفه‌ای ملی می‌دانم و به عنوان عضوی از جامعه ورزش، تداوم فعالیت های اثربخش و فروزان‌تر شدن چراغ خانه اندیشمندان علوم انسانی را خواستارم.
ذهن ما باغچه است،
گل در آن باید کاشت
ور نکاری گل من،
علف هرز در آن می روید.
زحمت کاشتن یک گل سرخ
کمتر از زحمت برداشتن هرزگی آن علف است!( مرحوم مجتبی کاشانی)