طارمی ژن این کار را ندارد! جهانبخش ذاتا شخصیت کاپیتانی دارد
برای تهییج بازیکنان در تیم ملی معمولا کاپیتان یا بازیکنی محبوب و مقبول بین همه بازیکنان قبل از ورود به زمین چند جمله انگیزشی و احساساتی را با صدای قشنگ و رسا که برخواسته از اعماق درون باشد بیان می کند چنانکه تاثیر آن گاها چنان بالاست که نتیجه بازی را تغییر می دهد. احمدرضا عابدزاده این شخصیت را به طور ذاتی داشت، همین الان هم بازیکنانی مثل شجاع خلیل زاده ، علی رضا جهانبخش، و حتی سردار آزمون نیز این خصوصیات را دارند اما مهدی طارمی به دلایلی زیاد که یکی تن صدایش هست وقتی بین دو نیمه بازی ّقطر این نقش را به عنوان کاپیتان انجام داد ناخودآگاه انرژی منفی گرفتیم. نمی‌دانم من اینگونه حسی داشتم یا شما هم حس کردید چون طارمی حتی برای کاپیتانی هم مناسب نیست. دلیلی ندارد که بازیکن به صرف حضور در اینتر بازوبند را ببندد. در همین اینتر دو دهه قبل بازیکنی آرژانتینی بنام خاویر زانتی سالها کاپیتان بود در حالیکه خیلی نام های بزرگی هم همزمان در آن تیم کنار زانتی بودند. رفتار و گفتار و نوع تعصب فوتبالی اش به تیم شخصیت می داد حتی داوران را نیز تحت تاثیر قرار می داد. علیرضا جهانبخش درست است که در بازی با قطر طی ده دقیقه ای که آمد ۳ موقعیت گل را از دست داد تا کمی مورد انتقاد قرار گیرد ولی شخصیت بارز یک کاپیتان را دارد. جهانبخش که در آن بازی نیمه نهایی جام ملت ها تا پای جان تلاش کرد و شوت حسرت بارش در ثانیه های پایانی به تیر دروازه قطر خورد تا همیشه خاطرمان بماند ، با پنالتی که دقیقه نود به ژاپن در همان تورنمنت زد ثابت کرد یک کاپیتان قابل اتکاست.
او در بازی به قطر دیر به بازی آمد اما در همان چند دقیقه سه موقعیت گل خلق کرد ولی دقت لازم را نداشت با این وجود هنوز هم یک بازیکن کلیدی و یک مهره تاثیر گذار با شخصیت منحصر بفرد است. دوستان لطفا دیگر از طارمی نخواهید که با کلام سردی که دارد برای تهییج بازیکنان صحبت کند!
