عملکرد دردانه فوتبال ایران قابل دفاع نیست!
دریافت هفت گل در سه بازی، این عملکرد در نگاه اول هیچ کارنامه خوبی برای دروازه بان اول تیم ملی نیست! دروازه بانی که به تعبیر یکی از نویسندگان کشورمان لقب دردانه فوتبال ایران به او داده شده است! دردانه ای که شاید برای نزدیک شدن به این صفت هم تا به امروز هیچ پالس مثبتی از خود نشان نداده است! اینکه یک دروازه بان بنابدلایلی محبوب رئیس فدراسیون فوتبال ایران و فدراسیون تحت امر او باشد و از حمایت همیشگی سر مربی تیم ملی فوتبال ایران نیز بهره مند شود اصلا امتیاز مثبتی برای علیرضا بیرانوند نمی تواند باشد. دروازه بانی که چه بپذیریم و چه نپذیریم دیگر آن محبوبیت گذشته را نزد اهالی فوتبال نداشته و ندارد. دروازه بانی که به اندازه پیشرفتی که در فوتبال داشته در هیچ یک از موارد دیگر زندگی فوتبالی خود نه تنها آن پیشرفت را نداشته بلکه به آن معیارها نزدیک هم نشده است. بیرانوند امروز با عملکردی که از خود نشان داده است به یک دروازه بان معمولی تبدیل شده، هر چند که برخی ها بخواهند بواسطه نزدیکی زمانی به مجمع انتخاباتی فدراسیون فوتبال از او یک سوپر من در درون دروازه ایران بسازند. همانهایی که در بازیهای آسان تیم ملی هم این فرصت را از دروازه بانان دیگر تیم ملی گرفته و باز به او می دهند تا به جامعه هدف و مخاطب خود دهان کجی کرده باشند. همانهایی که وقتی با بیرانوند چنین رفتاری را دارند، او را نیز مجاب می کنند تا رفتار متقابلی را هم با آنها داشته باشد. در فوتبالی که امروز همه چیزش به هم می آید، نمایش چنین رفتارهایی از سوی متولیان فوتبال اصلا کار عجیب و غریبی نیست. در این فوتبال که تصمیم گیرندگانش فقط صدای موافقان را می شنوند انتظاری فراتر از این هم نباید داشت، اما از ما بپذیرید که تیم ملی در حد بضاعت خوبی که دارد فوتبال بازی نمی کند! بپذیرید که کادر فنی تیم ملی که در کنار امیر قلعه نویی قرار گرفته اند، عیارشان پائین تر از آن چیزی است که بتواند برای تیم ملی ایفای نقش کند، چرا که تجربه ثابت کرده است که با سکوت و تبعیت کورکورانه در ورزش تا به امروز هیچ موفقیتی حاصل نشده است! هر چند که شاید هدف چیز دیگری بوده باشد.
