عملکرد “سینوسی” تیم ملی فوتبال!
هجدهمین دوره مسابقات فوتبال جام ملت های آسیا با قهرمانی تیم ملی قطر به پایان رسید. میزبان این رقابت ها در حالی برای دومین بار پیاپی به این عنوان رسید که پیش از آغاز رقابت ها امید چندانی به آن نداشت!
با شروع جام هجدهم و در کنار حضور نام های بزرگی در قاره آسیا که در جام جهانی فوتبال در همین کشور قطر درخشش قابل توجهی داشتند پیش بینی ها حکایت از قهرمانی سایر تیم ها داشت. اتفاقی که در جام شگفتی ها رخ نداد و در میان تعجب همگانی فینال این دوره از رقابت ها بین قطر و اردن برگزار شد. جام ملت های آسیا در این دوره علاوه بر عنوان جام شگفتی ها چند ویژگی دیگر هم داشت. با این که هنوز به لحاظ کیفی فاصله زیادی بین این قاره با سایر قاره ها وجود دارد اما کمتر شدن فاصله قدرت ها و رقابت سخت همه تیم ها این امید را به وجود آورد که ما شاهد رشد بهتر فوتبال در قاره کهن باشیم. در کنار مسایل فنی در این جام کشور قطر بعد از میزبانی جام جهانی در راه اجرای مسابقات سنگ تمام گذاشت تا از این لحاظ قاره آسیا یک نمونه و الگو در بین سایر قاره ها باشد. استفاده از همه تکنولوژی های روز و اجرای منظم و حسابشده رقابت ها دوره ای خاطره انگیز را رقم زد. تیم ملی فوتبال ایران هم در حالی وارد این رقابت ها شد که با توجه به سالهای پایانی بازی برخی از لژیونرها به دنبال کسب یک عنوان بزرگ و شکستن طلسم سالها ناکامی بود. اگر چه حرکت و عملکرد “سینوسی” تیم ایران امیدها را به فتح جام کم رنگ می کرد اما با رقم خوردن برخی حوادث ما تا یک قدمی فتح جام هم پیش رفتیم.
در دور گروهی رقابت ها و حتی تا رسیدن به نیمه نهایی بازی های ایران یک در میان قابل قبول بود. مقابل فلسطین، امارات و ژاپن خوب بودیم و در بازی های مقابل هنگ کنگ، سوریه و قطر نمایی پر از انتقاد داشتیم تا بهترین بخت ممکن برای رسیدن به قهرمانی بعد از سال 1976 را از دست بدهیم. گفت و گو و بحث در باره عملکرد تیم ملی در قطر بسیار طولانی و از زوایای مختلف قابل پیگیری است که در این مجال نمی گنجد. آنچه به عنوان چراغ راه آینده باید مدنظر باشد این که این تیم به عنوان مسن ترین تیم آسیا نیاز به تحول اساسی دارد. باید با تزریق خون تازه به این تیم در کنار برخی بازیکنان با تجربه به آینده بهتر نظر کنیم. جام جهانی در پیش است و ما در سطح آسیا با نام های بزرگی مثل ژاپن، عربستان، کره جنوبی، استرالیا و سایر تیم های مدعی مثل قطر و اردن مواجه هستیم. کشورهایی که با سرمایه گذاری لازم و با برنامه های دقیق برای آینده نقشه دارند. باید امیدوار باشیم که زنگ خطر اتفاق رخ داده در قطر متولیان فوتبال ما را از خواب بیدار کرده باشد تا با ترسیم مسیری درست و میدان دادن به جوانان مستعد روزهای خوبی پیش روی فوتبال ما قرار بگیرد.
