عيد و کت چهارخانه با شلوار سرمه‌ای

نوروز، جشن کهن و میراث ارزشمند نیاکان ما، بار دیگر با شکوه و زیبایی از راه رسیده است. این جشن باستانی، نویدبخش بهار طبیعت و رستاخیز دوباره زمین، و فرصتی برای نو شدن جان و دل، و آغازی برای امید و پویایی است. امسال، عطر و معنویت ماه مبارک رمضان نیز با نوروز همراه شده است، همزمانی، مبارکی که برکت و فضیلت این ایام را دوچندان می‌سازد.

نوروز، ریشه در تاریخ و فرهنگ غنی ایران زمین دارد. از دیرباز، اجداد ما با فرا رسیدن بهار، به استقبال زندگی دوباره طبیعت می‌رفتند و این تحول شگرف را با آیین‌ها و رسوم خاص خود جشن می‌گرفتند. هفت‌سین، سفره رنگین نوروزی، دید و بازدیدهای خانوادگی، و عیدی دادن و عیدی گرفتن، تنها بخشی از این سنت‌های زیبا و ارزشمند هستند که نسل به نسل به ما رسیده و همچنان با شور و اشتیاق برگزار می‌شوند. بهار، فصل تجدید حیات و زیبایی است. طبیعت خفته زمستانی، بیدار می‌شود و با رنگ‌های زنده و طراوت بی‌نظیرش، جان تازه‌ای به هستی می‌بخشد. نوروز، در دل این بهار دل‌انگیز، نمادی از این دگرگونی و رستاخیز است. همانگونه که زمین از خواب زمستانی برمی‌خیزد، ما نیز در نوروز فرصت می‌یابیم تا از رخوت و سستی فاصله بگیریم و با امید و انگیزه، فصل جدیدی از زندگی را آغاز کنیم.
امسال، تقارن نوروز با ماه مبارک رمضان، فرصت بی‌نظیری برای بهره‌مندی از برکات هر دو مناسبت فراهم آورده است. رمضان، ماه تزکیه نفس، عبادت و بندگی است و نوروز، موسم نو شدن و امید. این همزمانی مبارک، می‌تواند زمینه ساز رشد معنوی و تزکیه روحی ما باشد. با بهره‌گیری از فضای معنوی رمضان، دل‌های خود را پاکیزه‌تر کنیم و با انگیزه مضاعف، به استقبال سال نو برویم. در آستانه سال نو، به یاد خاطرات شیرین کودکی‌ام افتادم. شور و شوق خرید لباس عید، شور و هیجانی وصف‌ناپذیر داشت. هنوز به خاطر دارم، زمانی که دانش‌آموز دبستانی بودم، مرحوم پدرم مرا برای خرید لباس عید به بازار تهران، خیابان ناصر خسرو مي برد. چه هیاهویی بود! مغازه‌ها مملو از جمعیت، بوی عطر لباس‌های نو، و صدای فروشندگان که با شور و حرارت اجناس خود را تبلیغ می‌کردند. فروشگاه‌های لباس باب همایون، با آن حال و هوای تاریخی و قدیمی‌شان، پر بود از جنب و جوش خریداران نوروزی. در یکی از این فروشگاه‌های لباس باب همایون، یک کت چهارخانه با شلوار سرمه‌ای توجه پدرم را جلب کرد. رنگ آن، ترکیبی از طیف‌های سرمه‌ای، آبی و نقره‌ای بود و طرح چهارخانه ظریفی داشت که پدرم از آن خوشش آمده بود. پدرم که ذوق و شوق مرا دید، بی‌درنگ آن را برایم انتخاب کرد. کت برای جثه کوچک من کمی بزرگ بود. اما آن روزها، بزرگ بودن لباس عید، خود یک مزیت محسوب می‌شد. مادران با ذوق و سلیقه، لباس‌ها را کمی بزرگتر می‌خریدند تا بچه‌ها بتوانند مدت بیشتری از آن استفاده کنند. چند سالی آن کت را پوشیدم و وقتی بالاخره اندازه‌ام شد، آن موقع مرحوم مادرم آن را بخشید. حال، در آستانه نوروز ۱۴۰۳ و همزمانی آن با ماه مبارک رمضان، به همه هموطنان عزیزم نوروز باستانی را تبریک عرض می‌کنم. با یاد دوستان و درگذشتگان، امیدوارم سال جدید، سالی پر از سلامتی، موفقیت، و آرامش برای همه شما عزیزان باشد. نوروزتان پیروز و رمضانتان مبارک!