فاصله‌های پرداختی معنادار و وسوسه انگیز!

بدون شک یکی از سوالاتی که همواره ذهن علاقه‌مندان به فوتبال را به خود مشغول کرده است، اینکه بازیکنان لژیونر ایرانی با چه هدف و انگیزه ای علاقه دارند که پس از یکی دو سال بازی در کشورهای دیگر، به ایران بازگشته و دوباره به ادامه بازی خود در لیگ فوتبال ایران به ادامه دهند. بدون شک یکی از دلایل اصلی این اتفاق آن است، که دریافتی آنها در کشورهای دیگر بمراتب پایین تر از استانداردهای پرداختی به بازیکنان خارجی دیگر است که همین مسئله به عاملی برای بازگشت آنها به فوتبال ایران بدل شده است. فوتبالی که پس از بازگشت لژیونرهای آن، قیمت قرارداد آنها به ریال، به چندین و چند برابر قراردادهای خارجی آنها تبدیل می‌شود! به نقل از سایت Capology که قرارداد همه بازیکنان باشگاه ها در آن ثبت و انتشار می‌شود، ارزش قرارداد پیام نیازمند در لیگ پرتغال سالانه ۱۸۰ هزار یورو بوده است ( به قمیت ارز روز ۱۷ میلیارد تومان )که پس از بازگشت به ایران قیمت قرارداد او برای دو سال به بیش از ۱۴۵ میلیارد تومان افزایش یافته است. یا علیرضا بیرانوند که قراردادش در باشگاه بواشینا ۲۱۸ هزار دلار ( به قیمت ارز روز ۱۸ میلیارد تومان ) بود که پس از بازگشت به فوتبال ایران این مبلغ به چندین برابر افزایش یافت! علی علیپور مهاجم این روزهای تیم ملی و پرسپولیس در باشگاهی که در آن بازی می‌کرد، قیمت قراردادش ۱۵۹ هزار دلار ( به قیمت ارز روز ۱۳ میلیارد تومان ) بود، یا مهرداد محمدی که ارزش قراردادش ۹۲ هزار دلار معادل ( به قیمت ارز روز ۷ میلیارد تومان ) بود که پس از بازگشت به ایران، قراردادهای این بازیکنان نیز به چندین برابر ارزش واقعی شان افزایش یافت! اتفاقاتی که متاسفانه باشگاه های حاضر در لیگ فوتبال ایران، در هیچ زمانی قادر به هضم نوسانات غیرطبیعی آن نبوده و به نوعی بنابر دلایلی چون عدم دریافت حق پخش تلویزیونی، عدم همکاری مالی صاحبان ورزشگاه ها به لحاظ استفاده آنها از تبلیغات محیطی، عدم وجود زمینه مناسب جهت فروش پیراهن، عدم جوابگویی هزینه‌ها از سهم بلیط فروشی که نمی‌توان آن را هم گران کرد و همچنین عدم وضعیت مطلوب بورس از عوامل دیگری هستند که در این ناترازی قیمت‌ها، تاثیر مستقیم داشته و نابسامانی اقتصادی و پولی فوتبال را رقم زده است!