فدراسیونهایی که سر بی درد را، دستمال می بندند!

گفتند: سر بی درد را دستمال نمی بندند. یعنی مدیریت منفعل، در فرهنگ اجرایی ورزش ما. انها که در سکوت فقط یک تقویم اول سال می نویسند و در 4 فصل تعدادی مسابقات داخلی بر گزار می کنند، که تعدادشان هم کم نیست!
ولی فدراسیون‌هایی داریم که بدون توجه به دست اندازها، کمبودها، اعتبارات و کارشکنی های مخالفین و منتقدین کار را با سرعت و جدیت به پیش می برند و ترسی هم از نواقص و شاید انتقادات ندارند، چون املای نانوشته است، که غلط ندارد. البته فوتبال را مستثنی کنیم که یک سفره رنگین پر از غذاهای دریایی، زمینی و هوایی! پهن شده و آنانکه یکبار مال مفت این سفره رنگین را خورده اند دیگه نمی توان با چنگگ هم نمی توان آنها را از سر این سفره رنگین جدا کرد … یک نمونه اش را زنوزی مالک تراکتور گفت: فلان دلال در باره فلان بازیکن به من گفت: اگر این بازیکن را می خواهید دو تا دیگر هم سرقفلی آن بازیکن هستند و باید آنها را هم قبول کنید وگرنه بازیکن بی بازیکن! این سفره چنان فریبنده است که براساس شواهد موجود، دلال ها مستقیم با نفر اول باشگاه وارد معامله می شوند. از جمله باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس که هر سال چند بازیکن سرقفلی و تحمیلی دارند و بقیه اش را هم، تو دانی و هم من!  حساب فدراسیون‌های کشتی، والیبال، بسکتبال و تکواندو را هم باید جدا کرد. چون هر کدام خبرنگاران حوزه خود را دارند و می‌رسیم به فدراسیون هایی که بین این دو گرو هستند. از جمله هندبال با وسعت کاری زیاد، کاراته، رزمی، کبدی، تنیس، بدمینتون، پینگ پنگ، ووشو و… که تعدادی از اینها المپیکی هستند و البته آسیایی های بسیار در رده بندی کاروان ناگویا تاثیر گذارند. مثل ووشو، کبدی، کاراته، که جمعیت بالایی دارند به اضافه مدال آوری بانوان و آقایان. الان کبدی و ووشو خیلی بی سروصدا دارند کارشان را انجام می‌دهند و برای این مثال زدیم که اینها از برنامه کمیته ملی المپیک جلوترند. انتخابی ها و اردوها و مسابقات داخلی و خارجی خود را گذاشته اند. الان هم به سمت نهایی شدن ترکیب خود هستند. کبدی در رده های جوانان و بزرگسالان پسر و دختر ضمن توجه به انتخابی ها، اردوها، اعزام ها و … به میزبانی های جهانی و آسیایی هم می رسند. خدا وکیلی کدام فدراسیون توانسته است، مسابقات تیمی قهرمانی آسیایی بانوان را طی این سالها در ایران برگزار کند؟! فدراسیون کبدی زمستان سال گذشته قهرمانی آسیایی بانوان را در پارک فناوری پردیسان برگزار کرد و هندی ها که با تمام قوا آمده بودند در فینال با سختی مقابل تیم متحول و جوان شده کبدی ایران برنده از زمین خارج شدند. اما نکته مهم آن، میزبانی بدون حاشیه مسابقات بود که 7 تیم آسیایی حضور داشتند. دقیقا همان تیم هایی که در بازیهای آسیایی هم هستند به اضافه ژاپن و کره. امسال هم از ابتدای سال تیم های دختران و پسران و جوانان و بزرگسالان کبدی اردوهای منظم خود را آغاز کرده، و بقدری تقویم مسابقاتی شان شلوغ است که فرصت یک روز پس و پیش کردن آن را هم فدراسیون کبدی ندارد! یا فدراسیون هندبال که از جمله فدراسیون های پر کار ماست، بدون حاشیه، بدون جار و جنجال در تدارک برای مسابقات جهانی بانوان، بازیهای آسیایی ناگویا که امیدواریم هندبال در ناگویا باشد و از علیرضا پاکدل تقاضا داریم تا یک گام عقب نشینی نکند. از حق مسلم تیم ملی هندبال، که انصافا شبانه روزی تلاش می کند،
فدراسبون بدمینتون امسال با استفاده از پست نایب رئیسی محمد رضا پوریا در کنفدراسیون آسیا مسابقات رنکینگ جهانی جام خزر را در دستور کار گذاشته که یک کنکور بزرگ برای ملی پوشان جوان و نوجوان است تا علاوه بر جام فجر حالا در جام خزر هم رنکینگ خود را بالا ببرند. سر بی دردی می خواهد که در این شرایط بودجه ای فدراسیونها،بیاید و میزبانی بگیرد. برای پیشرفت و توسعه باید ریسک و به دل کار زده و سریعتر از برنامه مصوب حرکت کنید. اینها نیاز به تبلیغ ندارند چه اینکه نمودار کاری که انجام می‌دهند گویای یک رویای شیرین است. شنیدیم فدراسیون کبدی سهمیه داوران ایرانی در مسابقات آسیایی بحرین را به 10 داور رسانده که فوق العاده است برای داوران ما! همچنین کبدی حق الزحمه داوران و عوامل را افزایش چشمگیری داده که با استقبال جامعه کبدی هم مواجه شده است.