فدراسیونهایی که سر بی درد را دستمال بستند!

در سالی که المپیک و پارالمپیک را داشتیم، بسیاری از فدراسیونها که یا المپیکی نیستند و یا راهی به المپیک نیافتند، زدند به کوچه بی خیالی و با این توجیه که اوضاع اقتصادی خوب نیست، قید برخی مسابقات، میزبانی ها، اردوها و کنار گوشه را زدند و زدند و زدند تا کلاغه به خانه آخر رسید. دو سه روز دیگر بیشتر از سال باقی نمانده که الان اغلب همان فدراسیون ها یک تقویم پروپیمانی را به وزارت ورزش و کمیته المپیک بابت بودجه سال آینده پیشنهاد کرده اند. الان هم برای دریافت آخرین بازمانده بودجه و دید و بازدید شب عیدی با برخی مدیران ستادی روزی یکبار سری به وزارت می زنند. شانس هم با ایشان یار بود چرا که اتفاق ناگواری که برای رییس جمهور فقیدمان افتاد دو سه ماهی جامعه ورزش در بلاتکلیفی بودند و تا وزیر جدید بیاید و جلوس کند رسیدیم به آخر سال. تنها هنری که این گرامی فدراسیونها داشتند حقوق کارکنان خود را پرداخت کردند و شاید هم یک مسابقه کشوری برای پر کردن تقویم. پس تا اینجا فدراسیونها را در سال جاری در دو دسته المپیکی و غیر المپیکی جای دادیم. اما دسته سومی هم داریم که خیلی انگشت شمارند. اینها همانهایی هستند که سربی درد را دستمال می بندند. یعنی کسی توقع ندارد در این شرایط اقتصادی طرف میزبانی مسابقات رسمی جهانی و یا آسیایی را بر عهده بگیرد اما مدیران عاشق و مدیرانی که نمی توانند دست روی دست بگذارند و با روزمره گی بیگانه اند برایشان فرقی نمی کند که دیگران چه می کنند و اینها به محض اینکه فرصتی دست بدهد ابتکاری جدید رو می کنند. اگر فدراسیون همگانی را جدا کنیم از این دسته که بواقع یکی از پرکارترین فدراسیونهای ما در سال 1403 بود به فدراسیون هایی مانند، بدمینتون و کبدی می رسیم که درست در سه ماه پایانی سال میزبانی رویدادهای بزرگ و مهم جهانی و آسیایی را برعهده گرفتند و خیلی خوب هم آن را برگزار کردند.
فدراسیون بدمینتون امسال سی و هشتمین دوره مسابقات بین المللی جام فجر که امتیاز المپیک را هم داشت با حضور ورزشکاران 18 کشور برگزار کرد تا هم امکانات سخت افزاری خود را در فدراسیون جهانی به اثبات برساند و هم قهرمانان جوان و آینده دار ما از این فرصت و دیدار با نامداران جهان خود را برای آینده آماده کنند. فدراسیون کبدی که بواقع در همه رده ها مسابقات خود را برگزار کرد دو رویداد جهانی و آسیایی را هم میزبان بود. برگزاری اولین دوره کبدی ساحلی قهرمانی جهان در بندرانزلی با حضور 15 کشور جهان از اروپا و آفریقا و آسیا در مهرماه که با قهرمانی ایران به پایان رسید در فینالی که پاکستانی ها بشدت ایران را تحت فشار گذاشتند اما در نهایت تیم ملی ساحلی ایران فاتح این مسابقات شد که میزبانی آن به مراتب حائز اهمیت تر از قهرمانی ایران بود. هفته گذشته هم میزبانی مسابقات کبدی قهرمانی بانوان آسیا را در پارک فن آوری پردیس در شمال شرقی استان تهران داشتیم که با 7 تیم برگزار شد و هند قهرمان شد و ایران در جای دوم ایستاد. پس از اتفاقاتی که سال 95 در جریان رقابت های کبدی قهرمانی بانوان آسیا در گرگان افتاد و جنجال زیادی هم برپا شد میزبانی مسابقات بانوان آسیا واقعا کاری سخت و دشواری بود اما فدراسیون کبدی با درایت و تلاش کارشناسان و اهالی فن توانست به شکلی آبرومند و در سطح کیفی خوبی این مسابقات را میزبانی کند. تیم ایران با ترکیبی از 9 بازیکن جوان و چند باتجربه وارد این مسابقات شد و ماهرخ دانش سرمربی تیم ملی نشان داد اگر فرصت داده شود می توان روی او برای مسابقات آسیایی ناگویای ژاپن حساب کرد مشروط برآنکه کار را از هم اکنون برای ناگویا شروع کند و از تجارب کارشناسان هم استفاده کند. البته حضور 18 لژیونر ایران در لیگ ستارگان جهان، برگزاری شانردهمین دوره لیگ برتر کبدی با کیفیت بالا ، اردوهای جوانان پسر و دختر و…نیز جزو اهم فعالیت های کبدی بود که حالا مقر کنفدراسیون آسیا را هم در اختیار دارد. خوشبختانه شنیدیم که طبقه همکف ساختمان خیابان حجاب را وزارت ورزش برای مقر کنفدراسیون آسیا اختصاص داده که این نیز یکی از ملزومات بود چرا که ما تنها رییس کنفدراسیون آسیایی را در رشته کبدی داریم که دکتر عباس اورسجی عهده دار آن است. در گزارش بعدی به سایر فدراسیون های موفق مثل هندبال نیز خواهیم پرداخت.