مراقب باشیم قصه سعید ملایی تکرار نشود

روزی که در بازی‌های آسیایی هانگژو رسولی با پرتابی شگفت انگیز روی دست احسان حدادی دیسک را پرتاب کرد و طلایی که احسان حدادی دوست داشت به گردن آویزد تا با آن طلا خداحافظی کند، اين اتفاق نيفتاد، با خودم گفتم: این پسر آینده خوبی دارد ولی خدا به او رحم کند! البته هنوز مشخص نبود که حدادی رئیس فدراسیون می شود ولی نفوذ او و وحشت فدراسیون نشینان از داد و واکنش های مرد نقره ای المپیک 12 سال قبل بعد از سکوی هانگژو که حدادی یک پله پایین تر از رسولی ایستاده بود، اوضاع رسولی را همانند دانش آموزی نشان می داد که مبصر کلاس جلو اسمش سه تا ضربدر قرمز زده باشد! دیدید برخی مبصر ها مثل منشی های دکتر بیشتر از رئیس مدرسه قیافه می گیرند؟! حدادی نباید به ریاست فدراسیون ورود می کرد و البته  موارد ديگري كه همه ما مي دانيم و مي دانيد!
(به حال و روز این ورزش و این مديريت نباید گریست)!
حدادی انتخاب شد و از روز اول ریاست حاشیه ها از ورزشگاه آفتاب شروع شد سپس باز شدن پرونده ممنوع الخروجی و البته خط و نشان کشیدن های جناب رئیس برای ملی پوشان تا رسیدیم به ماجرای دادگاهی شدن رسولی!
رسولی به نظر من الان دارد چوب آن پرتابش را می خورد چون احسان حدادی انتظارش این بود که رسولی بیشتر از او پرتاب نکند تا طلا متعلق به اقای رئیس امروز شود که انتظار بی جایی بود.البته این پیش زمینه فکری ماست و شاید تصور ما غلط باشد اما شواهد و قرائن امروز مهر تایید بر این نظریه می زند. تا اوضاع دوومیدانی خرابتر نشده پیشنهاد می کنیم پستی تشریفاتی در وزارت ورزش به وی بدهند و دوومیدانی را از این برزخی که به وجود آمده نجات دهند. کاری نکنیم که رسولی جوان که از شانس های مدال المپیک می باشد از ایران برود! زمینه این اتفاق وجود دارد. فراموش نکنیم که سعید ملایی قهرمان جودوی ایران در همین شرایط مشابه رفت و با پرچم بلغارستان نقره المپیک را گرفت! او هم در ایران و از سوي فدراسيون به قدری مورد بی مهری قرار گرفت که می دانست اگر بماند حتی ممکن است المپیک توکیو را هم نبیند چون در رشته هایی که برخی تک ستاره ها یک مدال گرفته اند نمی خواهند ورزشکار دیگری روی دست ایشان بلند شود. یادمان نرفته قضایای علی حسینی وزنه برداری و حتی بلایی که سر بهداد سلیمی خواستند بیاورند چه ضرباتی را به ورزش ما وارد کرد. فعلا دوومیدانی را جمع کنید تا رسولی و رسولی ها را از دستمان نگرفته اند.