مسیولین ورزش پشت سنگر کشتی و تکواندو!
کاروان ورزش ایران در بازی های المپیک ۲۰۲۴ پاریس با کسب ۱۲ مدال به کار خود پایان داد. این تعداد مدال را ۱۵ ورزشکار تیم های کشتی و تکواندو به دست آوردند و الباقی نفرات اعزامی یعنی ۲۸ نفر از ۱۳ رشته، بدون هیچ دستاوردی به کار خود پایان دادند. به این ترتیب کاروان چهل نفره ورزشکاران و مجموع ۹۶ همراه اعم از کادر های فنی، اهالی رسانه، کادر پزشکی و غیره، سی و سومین دوره المپیک را پشت سرگذاشتند. مسئولین ورزش شانس آوردند که کشتی و تکواندو به دادشان رسید تا پس از ناکامی های متعدد ورزشکاران دیگر رشته ها سینه صاف کنند و جلو دوربین ها به اظهار فضل بپردازند. بگذریم از اینکه موفقیت همین دو رشته نیز هیچ ارتباطی به آنها ندارد. رشته های مذکور خصوصا کشتی، سال های طولانیست که مدال می گیرند و امسال نیز با توجه به غیبت روس ها در میدان المپیک و ضعف مفرط کشتی گیران آمریکا،ترکیه، جمهوری آذربایجان و فقدان تک ستارگان اروپایی فرصت مغتنمی فراهم شده بود تا حداقل حماسه المپیک ۲۰۱۲ لندن را تکرار کند. تکواندو نیز فراتر از انتظار ظاهر شد تا ضعف مفرط مسئولین امروز و دیروز ورزش به واسطه ناکامی دیگر رشته ها و اینکه طی سال های متمادی نه خودشان و نه روسای فدراسیون های بی مدال المپیک پاریس گامی به جلو ننهاده اند هویدا شود.فرص کنید کشتی در المپیک نبود آقایان مسیولین آنگاه چه جوابی برای مردم داشتند. مگر نه اینکه چند سال قبل قصد کنار گذاشتن این رشته از المپیک را داشتند، انصافا اگر تلاش روس ها و آمریکایی ها نبود چه بسا در پاریس مسابقاتی تحت این عنوان وجود نداشت. خطر هنوز برطرف نشده خصوصا وقتی روس ها در میدان نباشند و آمریکایی ها امکان کسب مدال پیدا نکنند خطر حذف کشتی از المپیک دوچندان خواهد شد. کتمان نمی توان کرد که کسب مدال های کشتی خصوصا طلاهای فرنگی کاران و موفقیت تکواندو از قبل قابل پیش بینی بود. ورزشکاران این دو رشته بعلاوه وزنه برداری بارها در بازی های المپیک از سکوی قهرمانی بالا رفته اند به همین دلیل باید ناکامی وزنه برداری را هم به پای مسئولینی نوشت که نتوانستند طی چند سال گذشته مشکلات و اختلافات وزنه برداران را مرتفع کنند. کشتی گیران تلاش جانانه ای داشتند و عملکرد آنان قابل ستایش است با این وجود عملکرد برخی از آزادکاران و تمام کادر فنی آنها خالی از نقد نبود. ما در این رشته سه فینال را به رقبا واگذار کردیم که اگر آسیب دیدگی حسن یزدانی را فاکتور بگیریم ضعف کادر فنی در هدایت قهرمانان ۶۵ و ۱۲۰ کیلو گرم قابل چشم پوشی نیست. نگاهی به اوضاع نفرات آمریکا، ترکیه، جمهوری آذربایجان، قزاقستان،مغولستان و هندوستان، گویای پسرفت آشکار کشتی در این کشورها است. در فرانسه، خبری از تک ستارگان فرنگی کار اروپایی هم نبود در سایه چنین فرصت مناسبی که غیبت روس ها آن را تکمیل کرده بود امکان کسب طلاهای بیشتر بیش از هر زمانی برای ما مهیا بود. جایی که بحرین و ازبکستان با کمترین نفرات موفق به دریافت نشان طلای کشتی آزاد شدند ناکامی تیم پنج نفره ایران در کسب عنوان نخست قابل درک نیست. بی تردید ژاپنی ها خیلی بهتر از ما فضای کشتی المپیک را آنالیز کرده بودند که توانستند علی رغم تعداد نفرات کمتر ۴ طلای ناب در پاریس ضرب بزنند. با تمام این توصیفات پرونده ورزش کشورمان در المپیک پاریس با مدال های دو رشته کشتی و تکواندو بسته شد در حالی که ورزشکاران دیگر رشته ها توفیق لازم را به دست نیاوردند. عده ای ناکامان پاریس را هم طبقه بندی و به برخی از آنها نمره قبولی می دهند البته که برخی از ورزشکاران خصوصا ورزشکار غیرتمندی به نام علیپور علی رغم ناکامی تلاش درخوری داشت با این وجود همه می دانند که ملاک موفقیت در میدان بزرگی چون المپیک کسب مدال و رفتن روی سکوی قهرمانی است ضمن اینکه نتیجه امروز تضمینی برای موفقیت آینده نیست. چه ورزشکارانی که در عین توان و انگیزه راه قهرمانی را ادامه ندادند و چه بسیار که در مسیر راه با آسیب دیدگی و مشکلات جورواجور روبرو شدند. بنا براین شایسته است ناکامان دست از بزرگنمایی های کاذب برداشته و به جای بافتن اسمان به ریسمان و ادعاهای واهی و طلبکار بودن پاسخگوی عملکرد خود در فدراسیون های مختلف باشند.
