معاون وزیر ورزش، بی اطلاع از ورزش!

در تاریخ ورزش ایران همواره قاعده نامیمون بر این استوار بوده که “غیر ورزشی ها” سرنوشت ورزش را تعیین کرده اند یا بعبارت دیگر، این میهمانان ناخوانده، عرصه را بر متخصصان ورزش تنگ کرده و در بیشتر مواقع هم “صاحبخانه ” را از خانه خود یعنی وزارت ورزش اخراج می‌کنند، تا دیروز کلهر و یامین پور یکه تازی می کردند و امروز هم نوبت به معاونین فعلی پارلمانی و جوانان رسیده است، دو معاونتی که هیچ تخصص آکادمیک ورزشی نداشته و با مدیریت ورزش بیگانه اند. شاید اگر یک روز بخواهند، مظلوم ترین ارگان و وزارتخانه را از بین انبوهی از دوایر دولتی برگزینند بی شک، بی صاحب ترین وزارتخانه، همین وزارت ورزش است که بالغ بر هفتاد سال است که سیاسیون، نظامی ها و صاحبان قدرت متخصصان ورزشی را کنار گذاشته و خود در آن یکه تازی می‌کنند. آنان در طول تاریخ ورزش، گستاخانه برای صاحبان اصلی ورزش تعیین تکلیف کرده و در بیشتر مواقع حق کارشناسان و کارکنان شریف وزارت ورزش را پایمال کرده اند. این روزها معاون پارلمانی وزارت ورزش که در سوابق وی هیچگونه تخصص ورزشی ديده نمي شود و صرفا با رانت، باندبازی و اصول گرایی پستی را اشغال نموده و با استفاده از واژه بی محتوای “وفاق ملی”جای متخصصان ورزش را اشغال کرده است، دستور داده اند که کارکنان وزارت ورزش که در هیات های ورزشی استاني مشغول بکار هستند تا پایان تیر ماه استعفا دهند. این معاون وزارت ورزش که در زمینه ورزش فاقد اطلاعات لازم است ظاهرا در رشته تخصصی خود که حقوق هم هست، بی اطلاع است که حتی قانون عطف ماسبق را منع کرده است. این هیات های ورزشی در یک فرایند قانونی بمدت ۴ سال انتخاب شده اند و قطعا اخراج اجباری آنها بوسیله دیوان عدالت اداری رد خواهد شد. رؤسای هیات های ورزشی که برای شرکت در انتخابات از وزیر وقت مجوز گرفته اند برای چه باید بروند؟ آنان در یک فرآیند قانونی بمدت ۴ سال انتخاب و هیچکس نمی‌تواند به آنان بگوید که استعفا بدهند، قانون نحوه برداشتن رؤسای های هيات هاي ورزشی را پیش بینی کرده و برای معاون پارلمانی وزارت ورزش چنین حقی قائل نشده است. جسارتا اگر قرار باشد، کسی از وزارت ورزش برود این شما هستيد، که باید بروید، شما دارای تخصص در حقوق و با گرایش جرم شناسی هستيد، بهتر است در جایی کارکنید که تخصص شماست. این سئوال مطرح است که اگر کارکنان و کارشناسان شریف وزارت ورزش باید از هیات های استانی استعفا دهند و به اجبار بروند چه کسانی بايد به جای آنها بیایند؟ سياسيون؟نظامی ها؟بازاری ها؟ همه اینها در وزارت ورزش امتحان خودشان را پس داده و علاوه بر اینکه رفوزه شده اند‌ ویرانگری را نيز در ورزش ایجاد کرده اند. سیاسیونی که به عنوان رئیس هیات های استانی انتخاب می‌شوند بدليل دلگرمی به پشتیبانی صاحبان قدرت از آنها، یا در دسترس نيستند یا هرگز پاسخگوی ورزشکاران، مربیان و حتی مديران ورزش نخواهند بود و علاوه بر اینکه قلدری می‌کنند در بیشتر مواقع مزاحم مديران کل ورزش استان ها نيز مي شوند. اگر نظامی ها بیایند؟ آنها هم بدليل اينكه در پادگان‌ها یا فرمان داده اند یا فرمان گرفته اند، علی الاصول در ورزش اهل مشورت و مماشات نيستند و هرگز پاسخگو هم نخواهند بود، پس آنان نيز بهتر است به پادگان‌ها برگردند. بازاریان بيايند؟آنان نيز مانند دو گروه فوق فاقد صلاحیت و تخصص ورزشی هستند و به پول شان می نازند و نظم ناپذیرند. پس هر سه گروه هرگز در ورزش و سیستم وزارت ورزش مثمر ثمر نبوده و نخواهند بود. بهر حال اینها باید دوره ۴ ساله شان پایان یابد، زیرا از وزارت ورزش مجوز گرفته و با رأی مجامع انتخاب شده اند و یک معاون وزیر حق ندارد که برخلاف قانون آنان را برکنار نماید. اینکه معاون پارلمانی وزارت ورزش گفته اند رؤسای هیات های ورزشی باید استعفا دهند نیز از وظایف ايشان نیست، زیرا هیات های ورزشی استانها زیر مجموعه، معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای است و چنين بنظر مي رسد كه به ايشان ارتباطي ندارد. آیا وزارت ورزش تعارض منافع را نمی‌دانست که به آنان اجازه شرکت در انتخابات را داد و نماینده وزارت ورزش صحت انتخابات آنها را تایید کرده است. معاون پارلمانی وزارت ورزش دارای تخصص حقوق و گرایش جرم شناسی است، شما باید پستی در تخصص خود داشته باشید پس در ورزش چکار می‌کنید؟ الان بخش جوانان وزارت ورزش بدليل غیرتخصصی بودن معاون آن تقریبا غیرفعال است و اگر چند معاون دیگر وزارت ورزش در اداری مالی، قهرمانی حرفه ای و بانوان که بار مسئولیت خطیر اداره ورزش کشور، بر روی دوش آنان است نبودند، معلوم نبود که سرنوشت ورزش كشور با اینگونه تصمیم‌گیری ها سرنوشتش به کجا ختم می شد. قطعا تكرار نتایج بازی های آسیایی هانگژو و المپیک پاریس در ژاپن و لس آنجلس با این نگاه معاون پارلمانی، هرگز تکرار نخواهد شد چرا که ترمز ورزش را خواهد کشید و بجای اصل به فرعیات پرداخته می شود. جامعه ورزش از آقای دنیامالی وزیر ورزش انتظار دارد جلوی اقدامات تنش‌زا و فرعی این معاون را گرفته و به وی ماموریت دهد که به رفع مشکلات محرومیت های استان ها بپردازند و سالن ها و پروژه ها را کامل کنند. در پایان باید گفت: آقای معاون پارلمانی، با این عملکرد، اگر ورزش را به خیر شما امیدي نيست، لطفا شر هم نرسانيد.