مماشات ، راه فرار از قانون را هموار می کند!

در بسیاری از فدراسیونها، پست های اجرایی نظير کمیته‌های مختلف، سرپرستی تیم های ملی و … را به روسای هیات هاي خود می دهند و با قانون غلط، عضويت در هیات رئیسه، و … از بین اعضای مجمع، همزمان یک رئیس هیات چند مسولیت دارد : عضو مجمع ،عضو هیات رئیسه، رئیس کمیته فلان، رئیس انجمن یا سبک …، سرپرست یکی از تیم های ملی …
خوب معلوم است كه هیچ نیروی واجد شرایطی نمی تواند بیرون از این دایره وارد عرصه انتخابات شود و این چرخه غلط همچنان حول یگ محور می چرخد. در فدراسیون ها ی رزمی که سبک های متعدد دارد، این موارد نمود بیشتری دارد. هر چند كه در تمام ارکان فدراسیونها، باند سالاری حاکم شده و کمتر شایسته سالاری می بینیم … این است که رئیس یک فدراسیون آنقدر قدرت دارد که برای خودش ۱۰۰ میلیون حقوق می زند، برای دوستش که هیچ عنوان رسمی ندارد با مصوبه هیات رئیسه ۷۵ میلون و برای یکی از نزدیکترین افراد خانواده هم در همین حد و رسما هم مقابل شما می ایستد ! چون ایراد از تزلزل در گفتار و کردار شماست. همکار خوبمان محمد رضا کاظمی در مورد تعارض منافع زیبا نوشته است:  موضوع تعارض منافع که چندی پیش احمد دنیا مالی بر آن انگشت گذاشت می تواند سیمای ورزش را از پاره ای آلایش ها پاک کند. امیدوار بودیم مبارزه با گستره این معضل تا مرحله ممانعت از رفیق بازی، همشهری مداری و به کارگیری اعضای مجمع در امور اجرایی و فنی فدراسیون ها پیش برود اما ظواهر امر حاکی از آن است که اجرای این طرح در همان گام نخست با مقاومت برخی ها  روبرو شده، بهره مندان از مواهب تعارض منافع، اجرای خواسته وزارت ورزش را چندان جدی نگرفته اند. بدیهی است اگر در به همین پاشنه بچرخد موضوع تعارض منافع  نیز همانند ایده ها و طرح های دیگر در گذر زمان به بوته فراموشی سپرده خواهد شد.
کتمان نمی توان کرد ایستادگی برای اجرای چنین طرح هایی نیازمند عزمی راسخ و  اراده ای استوار است که در حال حاضر به نظر نمی رسد این اراده در سیمای مسئولین ورزش وجود داشته باشد. شاید مقاومت برخی ذینفعان در بی ارادگی دستگاه ورزش بی تاثیر نبوده باشد اما فراتر از آن فقدان انسجام و هماهنگی در اعمال چنین طرحی نزد دست اندرکاران ورزش است. موضوع تعارض منافع توسط وزیر ورزش اگرچه طرح درستی بود اما وقتی ضمانت اجرايي نداشته باشد یا مسئولین ذیربط شجاعت لازم برای به پیش بردن ایده مطرح شده را از خود نشان نمي دهند در آن صورت، افراد به خود اجازه خواهند داد تا جهت تثبيت جایگاه و تداوم دوران مسئولیت خود علیرغم تعارض منافع به خودی ها پست بدهند. متاسفانه در اين ميان کار به جایی رسیده است كه عده ای، بی آنکه در برابر اقدامات منفعت طلبانه خود پاسخگو باشند در صدد توجیه و تشریح عملکرد خودشان بر آمده و حتی خود را در برابر شخص وزیر پاسخگو نمی دانند .
آقای دنیا مالی! شما روز اول، خط و‌مشی خودتان را ترسیم کردید.
گفتید فدراسیون هایی که دیوان عدالت و سازمان بازرسی به مجامع انها دست گذاشته تعیین تکلیف می شوند. آنقدر در اين خصوص تعلل کردید که كاراته ابطال شد. دووميداني مراحل پاياني ابطال را مي گذراند و …
گفتید با رییس فدراسیون‌ ژیمناستیک که غیر قانونی با اساسنامه من در آوردی فدراسیون جهانی خودش مهندسی کرده و بی اعتنا به وزارت و‌رزش و کمیته ملي المپیک، انتخابات را برگزار و رئیس شده، برخورد می کنید و آنقدر تعلل کردید که وقتی مخالفت خود را با فامیل بازی در فدراسيون ها به درستی اعلام کردید و ‌نامه زدید به تک تک فدراسیونها، رئیس فدراسیون ژیمناستیک در توجیه انتخاب خواهرش به عنوان نایب رئیس بانوان با حقوق ماهیانه …. تومان به شما خیلی جدی نامه زد که اولا خواهر من با رای مجمع انتخاب شده و سیستم شما او را تایید کرده است، ثانیا او زمانی حکم گرفت که شما هنوز نامه فامیل بازی را نزده بودید! قانون عطف به ماسبق نمی شود! بفرمایید. این هم از مماشات و تعلل. فردا اگر اجازه نداد نماینده شما به مجمع سالانه ورود کند و یک نماینده از فدراسیون جهانی آورد تکلیف چیست ؟! خودتان مقصر هستید آقای وزیر! چرا كه همین الان هم ولایتی های شما، یکی، یکی از انزلی درحال نقل مکان به خیابان سئول هستند! چطور با حضور شما این همه استعداد نهفته از یک منطقه کشف می شود؟ خود دانید. تعارض منافع با شعار حل نمی شود . باید از خود شروع کنید. شما که فرد توانمندی هستید هم مديريت بلدید، هم علم آن را دارید و‌هم در ورزش صاحب نظرید… شما باید قاطعانه برخورد کنید وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی شود. یا مصوبه بدهید و برگردیم به همان شیوه انتصابی در فدراسیونها تا حداقل ادای دموکراسی در نیآورده باشيم، و یا اساسنامه را درست، اصلاح و اجرا کنید.