موضوع سرپرستی فدراسیون‌های ورزشی، اشتباهی که ورزش را از چاله به چاه می‌اندازد؟!

اینکه بعد از سپری شدن مدت ریاست یک رئیس فدراسیون، کار در آن جایگاه به سرپرستی سپرده شود، تا پس از حداقل ۶ ماه و در مجمعی به اصطلاح انتخاباتی، رئیس جدید آن فدراسیون برگزيده و کارها دوباره به او يا فرد ديگري سپرده شود، کار اشتباهی است که در غلط بودن آن هیچ شک و شبهه‌ای وجود ندارد، مگر اینکه دوستان بخواهند به نوعی عملکرد اشتباه خود را توجیه کنند! روساي فدراسیون‌های ورزشی که با رای مجامع انتخاباتی، به این مسئولیت می‌رسند و دوره ۴ ساله مدیریت خود را سپری می‌کنند، دیگر چه فرقی می‌کند که در پایان دوره مدیریت شان، مجمع انتخاباتی را برگزار کنند، چرا که اگر قرار باشد، مهندسی هم صورت پذیرد و حمایتی نيز انجام شود چه با آن مدیر و چه با آن سرپرست اين كار انجام خواهد شد، و در این رفت و آمدهای مدیران و سرپرستان آنچه بر جای می‌ماند صرف هزینه، وقت، انرژی و رفتارهای بعضاً شبهه برانگیزی است که برجاي مانده و هیچ دردی را نیز از ورزش کشور درمان نخواهد کرد. اگر بپذیریم که نتایج مجامع انتخاباتی، بعضا قبل از برگزاری آن‌ها مشخص است، سخنی به گزاف نگفته‌ایم. پس وقتی قرار است كه این اتفاق بیفتد، دیگر چه فرقی می‌کند که همان رئیس فدراسیون که روزهای پایانی چهار سال مدیریت خود را سپری می‌کند آن مجمع را برگزار كند! بپذيريم، كه سالهاست جامعه ورزش و دلسوزان آن در باره ظلم مضاعفی که به ورزش از باب انتخاب سرپرست روا داشته می‌شود، گفته و می‌گویند و دلایل خود را نیز بیان می‌دارند، اما در آن سوی میدان کسی نیست که دلایل خود را در خصوص مزایای حضور سرپرست در فدراسیون‌های ورزشی بيان نمايد. سرپرستانی که با شيوه نگارش ابلاغیه‌های جدید که حق حضور در انتخابات را از آنها سلب کرده است، دیگر مشخص است که با چه انگیزه و روحیه‌ای به ادامه کار خود در آن فدراسیون می‌پردازند! سرپرستانی که اغلب در طول دوران سرپرستی خود در زمین یکی از کاندیداهای ریاست فدراسیون، هم بازی می‌کنند تا به نوعی راه را برای حضور هم‌فکر خود هموار کرده باشند. در حال حاضر مجمع انتخاباتی فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام بنا به دلایلی برگزار نشده است! اما مجامع انتخاباتی فدراسیون‌های نجات غريق و کاراته برگزار و قرار است به زودی، زود هم مجامع انتخاباتي فدراسیون‌های اسکی و موتور سواری و اتومبیلراني برگزار شود، که دیگر همه جامعه ورزش در جریان نوع برگزاري مجامع انتخاباتی برگزار شده بوده و هستند و در این بین گویا قرار نیست تصمیمی هم برای فدراسیون سوارکاری گرفته شود. فدراسیونی که این روزها حالش اصلاً خوب نیست و این را سوارکاران و اهالی این رشته ورزشی به خوبی تایید می‌کنند. در چنین شرایطی چقدر خوب می‌شود که مدیران تصمیم گیر و تصمیم‌ساز وزارت ورزش و جوانان یک بار دیگر، موضوع سرپرستی فدراسیون های ورزشی و معایب و محاسن آن را به شور و بررسی گذاشته و در نهایت هم راه ثواب را انتخاب کنند، چرا که با این شیوه مدیریت در فدراسیون‌های ورزشی در حقیقت ما یک اشتباه مسلم را برای دوم هم تکرار می‌کنیم و با این کار علاوه بر مشکل تراشی برای جامعه ورزشي آن رشته، مشکلاتی کلان تر را نیز برای ورزش کشور به وجود می‌آوریم. خصوصاً که هرچه جلوتر می‌رویم به رقابت‌های آسیایی ناگوياي ژاپن و المپیک لس آنجلس بیشتر نزدیک شده و این نوع مدیریت در فدراسیون‌های ورزشی می‌تواند مشکلات خود را در آن رقابت هاي مهم عیان نماید. مشکلاتی که می‌تواند ورزش کشور را از حالت ثبات به حالت بحران سوق دهد که امیدواریم با تصمیم درست مدیران ورزش کشور این اتفاق هرگز نیفتد.