نقش مديريت كلان در فوتبال
بدون شک درایت، باورها، تسلط و پشتیبانی اين مديران که در طول مدت زمان خدمت آنها در فوتبال انجام شد، موفقیت و محبوبیت را برای آنها به ارمغان آورد. فراز و نشیبهای مدیریتی در فوتبال ایران را اگر بخواهیم صادقانه و به دور از تفکرات گروهی، جناحي، باشگاهی و با احترام به باورهای فوتبال دوستان و کارشناسان فنی و رسانهای رصد كنيم، بدون شك اطلاعات ارزشمندي در اختيار علاقه مندان به فوتبال قرار خواهد گرفت. همان رؤسای فدراسیونهایي که در مقاطع مختلف در فوتبال اين كشور نقش آفرینی کردهاند. مديراني كه براي محک زدن واقعي آنها باید تعصبات شخصی را کنار گذاشت و واقعيت ها را براي علاقه مندان به فوتبال بيان كرد. هر چند كه ممكن است نظرها در خصوص برخي از مديران گذشته و حال فوتبالي با هم همسو نباشد. اما اين امتياز را دارد كه افراد، مورد ارزيابي عملكرد قرار گرفته و واقعيت هايي در باره آنها پس از سالها بازگو مي گردد كه بدون شك قابل احترام خواهد بود.
مدیریت مصطفوي دوره گذار و بازسازی
مرحوم داریوش مصطفوی یکی از رؤسای شاخص فدراسیون فوتبال ايران بود، که حدوداً سه سال و اندی ریاست فوتبال کشور را با کوله باری از تجربیات بازی در باشگاههای شاخص کشور از جمله باشگاه تهران جوان و پرسپولیس در پست مهاجم و قبل از آمدن به فدراسیون فوتبال هم مدتی به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس بر عهده داشت. داریوش خان درست در زمانی عهده دار ریاست فدراسیون فوتبال ايران شد، که هنوز آثار باقی مانده از تغییر و تحولات در کشور کاملاً مهار نشده بود و به همين دليل، دوره ریاست داريوش مصطفوی را میتوان دوران گذار و بازسازی فوتبال ايران نامید. در دوره خان فوتبال ايران، تیم ملی فوتبال در مسابقات مقدماتی جام جهانی 1994 آمریکا با کشورهای کره جنوبی، ژاپن و عراق در سختترین گروه قرار گرفت كه با شکست از ژاپن آن هم در بازی آخر، از گردونه مسابقات كنار رفت! در جام ملتهاي آسيا و در سال 1993 كه بازيها در ژاپن برگزار مي شد، تيم ملي فوتبال ايران در گروه میزبان يعني ژاپن و چین و امارات قرار گرفت كه باز با شكست در مقابل ژاپن حذف گردید. اما در مسابقات مقدماتی جام جهاني 1998 فرانسه و در آخرین گام، تیم ملی فوتبال ایران موفق شد در استرالیا و در سیدنی و با تساوي در مقابل حريف خود به جام جهانی صعود کند و این افتخار بزرگی بود که بعد از سالها در سایه مدیریت مصطفوی بدست مي آمد. در چنان وضعيتي و در کمال ناباوری تیم ملی فوتبال ايران كه تحت هدايت محمد مایل کهن به تیمی بسیار خوب و خود باور تبدیل شده بود قبل از آخرین بازی به یک مربی برزیلی بنام “ويرا” و بدون هیچ اثرگذاری خاصي سپرده شد، اما در همان زمان هم، همه مردم، علاقه مندان به فوتبال، کارشناسان و … این افتخار را از آن داريوش مصطفوی و محمد مایلي کهن میدانستند.