
همه در انتظار وقت های اضافه!
سرانجام اسامی افراد تایید شده، جهت حضور در انتخابات فدراسیون فوتبال اعلام شد تا همانطور که از قبل هم پیش بینی میشد، مشخص شود که مسیر رقابت كاملا یکطرفه و چهره فرد پیروز آن هم کاملاً روشن است. هرچند که دوستان اینگونه وانمود میکنند، که رقابت بین مهدی تاج، امير عابديني و حیدر بهاروند کاملاً جدی است و هر کدام از آنها براي خود داعیه ریاست فدراسیون فوتبال را در سر دارند، كه اميدواريم اينگونه باشد و این موضوع در شرایطی مطرح میشود که هنوز مشخص نیست که تاج میماند و یا اينكه می رود! امیر عابدیني همانطر كه مدعي آن است، تمام قد با رقيبان خود، رقابت خواهد كرد و يا نه؟ و آيا حیدر بهاروند در میانه راه، کنار خواهد كشيد و يا اينكه تا آخر خواهد ماند؟ واقعيت هاي انتخاباتي که الحق والانصاف هیچ چیز آن مشخص نیست! اگر مهدی تاج تا زمان برگزاری مجمع انتخاباتی ۱۱ اسفند، بماند همانطور که نزدیک به ۵۰ تاییدیه را جهت ثبت نام خود از اعضای مجمع دریافت کرد، به همان شکل هم آرای لازم را برای مجمع ۱۱ اسفند به دست خواهد آورد و دیگر جای هيچ رقابتی را برای امیر عابدیني و حیدر بهاروند باقی نخواهد گذاشت. که اگر اینگونه شود بايد پذيرفت كه، باز فوتبال به مانند گذشته اداره شده و هیچ تغییری هم در آن مشاهده نخواهد شد. یعنی باز همان های که پيش از اين هم بوده اند، بر سر كار باقي خواهند ماند و برنامهها و سیاست هاي فدراسيون نيز همانند گذشته پیش خواهد رفت. نگاهی به فهرست ۶۸ نفره تایید شده، نشان میدهد که چه اتفاقاتی در مسیر تایید آنها صورت گرفته و در نهايت هم چه کسانی از دل آنها برای اداره فوتبال ایران بيرون خواهند آمد! نگاهی به مدیران تایید شده باشگاه ها نيز ثابت میکند که تا چه اندازه چانه اين بخش را دوستان كوچك گرفته اند! یا نگاهی به اسامی روسای هیئتهای استانی تایید شده، باز ثابت می کند که در این مسیر كت، تن چه کسانی است! همان روسای هیئتهایی که بعضاً چندین و چند سال است که در این مسئولیت حضور داشته و بازدهی عملکردی آنها هم هرگز مشخص نشده است. روسای هیئتهایی که متاسفانه در مجامع انتخاباتی داراي نقش تعیین کننده ای هم هستند و همین مسئله باعث شده تا لیدرهای آنها در طول مسير، مسئولیتهای متفاوتی را در فوتبال این کشور از نفر پيروز مجمع ١١ اسفند دريافت نمايند. روسایی که هر چهار سال یکبار و آن هم برای حضور در مجامع انتخاباتی این چنینی، نام شان به میان میآید و در بقیه ایام هم در سایه عافیت روزگار میگذرانند و چنان هم عمل میکنند، تا حضورشان در هیئتهای استانی مادام العمر بوده و تا خودشان هم نخواهند هیچ کسی، (بله هيچ كسي) نمیتواند به آنها دست بزند که این همان معضل بزرگ فوتبالی است که همچنان مشغول دنده عقب رفتن در مسیر پیشرفت است! انتخاب اعضای هیئت رئیسه، هم حکایت خاص خودش را دارد و آنهایی که قرار است بر روی صندلیهای آن تكيه بزنند، از همين حالا اسامی شان قابل پيش بيني است! تاج اگر رئیس فدراسیون بشود، که اگر بماند، قطعاً میشود! امیر عابدینی اگر بماند که گویا قرار است که تا آخر بماند و حیدر بهاروند هم اگر نماند که قرار هم هست كه چنين انفاقي بيفتد، باز هیچ تفاوتی در کلیات موضوع فوتبال ایران ایجاد نخواهد شد و فوتبال با همان دست فرمانی که پیش از این حرکت میکرد، باز به حرکت خود ادامه خواهد داد که این موضوع قطعاً براي جامعه فوتبال پذیرفتنی نیست. اما در چنين اوضاع و احوالي، برخي ها میگویند قرار است طی روزهای آتی اتفاقات خاصی در اين رشته بیفتد. اتفاقاتی که میتواند عاملی باشد برای شگفتی جامعه فوتبال! اما همانطور که به ما ياد داده اند كه تا نخورده ايم، شكر نكنيم! ما هم تا اين اتفاقات رخ ندهد، قضاوتي درباره آنها نخواهیم داشت. اما این را هم با اعتقاد تمام میگوئیم، که این فوتبال نیاز به تغییرات داشت! تغییراتی که مي توانست باعث تحولی شگرف در این رشته پرطرفدار باشد. فوتبالی که سالهاست تغییر را فریاد میزند اما گویا قرار نیست که این فریادها شنیده شود و قرار بر اين است که این فوتبال باز، با همان تفکراتی که پیش از این اداره میشد، به کارش ادامه دهد! اما این واقعیت را هم نبايد فراموش کنیم که خیلی از اتفاقات تعیین کننده و مهم در وقتهای اضافه رخ میدهند. وقتهای اضافهای که از همین فردا آغازش را باید انتظار کشید!