همیشه باید از عالیجناب « ناصر عظیمی » نوشت
خبر ناگوار این بود؛ «ناصر عظیمی پیشکسوت ارزنده ورزش ایران در سن هشتاد و هشت سالگی و به دلیل بیماری گوارشی، بامداد روز دوشنبه سوم دی ماه در بیمارستان ۵۰۱ ارتش، دیده از جهان فرو بست.
مرحوم ناصر عظیمی پیشکسوت فوتبال و ورزش و عضو سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات بود» … و به « حقیقت » اگر در یک کار و اقدامی، « عشق » جاری باشد و « ریا » یی هم در میان نباشد، آن « عمل خالص »، ماندگار خواهد شد و بینهایت پر احترام … ، که اگر حتی به هر دلیل موجه و غیر موجه، روند پیگیری آن « مهم » ، متوقف شده و ادامه هم نیابد، باز هم « جاودانه » خواهد بود و پر از خاطرات نیکو. خدا رحمت کند زنده یاد، روانشاد، جناب استاد، عالیجناب ورزش ایران « ناصر خان عظیمی » را. چهل و اندی سال پیش از این، بدون هیچ الزامی، بدون هیچ ابلاغ و حکمی و فقط به « دل » به « مهر » به « مهربانی » و به قصد « احترام » و « تکریم » همان بزرگانی که در « برهه » ای از زمان، نماد قدرت و ظرافت و اقتدار بودند و با نمایش مهارت های ورزشی شان در بزرگترین آوردگاه های ورزشی جهان، دل یک ملت را شاد می کردند و به مردم مملکت خود « افتخار » و « سربلندی » هدیه می دادند، ناصر عظیمی، فضایی را پدید آورد که « نامداران » در دوران بازنشستگی ورزشی و قهرمانی خود، احساس خوشایندی داشته باشند و « پوچی » و « گمنامی » و « بی توجهی » را با روح و روان و جسم و جان خود حس نکنند. چرا که در خصوص نامداران ورزشی، جمله « تلخی » رایج است و آن جمله اینست که قهرمانان « دو » بار میمیرند، بار اول همان هنگامی است که دیگر توان درخشش و تاریخ سازی در میدانهای ورزشی را ندارند و از منظر « قهرمانی » بازنشسته شده و کنار میروند و فراموش می شوند و بار دوم هم ، همان « … » ی است که دم « در » خانه همه مان می خوابد.
جناب استاد فقید ناصر عظیمی به اندازه توان خود نگذاشت که طی چهل و اندی سال، این اتفاق برای شان رخ دهد.
« اسطوره » همیشه بلند مرتبه ورزش و شیرجه کشور جناب استاد « تقی عسگری » که « پدر بزرگ » پیشکسوتان جمع « مازیار ورزش » است، تا به یاد دارد مورد تکریم، تشویق و حمایت آن « بزرگ زاده » بوده است. پیش از آنکه دیگران به یاد « محمد نصیری » مرد بلند آوازه و نابغه وزنه برداری ایران و جهان باشند و به نظرشان بیاید، شادروان ناصر عظیمی بود که او را بر صدر مینشاند و قدر و منزلت می داد. به این دو « نام » اضافه کنید نام های پر از شکوه و عظمت دیگرانی را که در زمان درخشش شان در میادین ورزشی، روی شانه مردمان علاقه مند، جشن پیروزی می گرفتند و پس از آن، بر روی « چشم » استاد فقید ناصر عظیمی قرار داشتند. از بانوان پر افتخار ورزش، جمیله سروری، نصرت کردبچه و جنابان گرانقدر آقایان؛ امیر احتشام زاده، فاروق فخرالدینی، ابراهیم جوادی، مرتضی فرجی، حسین فرجی، محمد صدیق مرادیان، علی مجد آرا، چنگیز فریاد شیران، نادر فریاد شیران، ولی صالح نیا، حسن میرزا آقابیک، روح الله وین، پرویز میرزا حسن، مهدی مناجاتی، احمد معظمی، جمشید فولادی، اکبر مالکی، محمد مهرور، سلمان حسام، تیمور غیاثی، محسن عطاران، عباس خزایی، ناصر میر فخرایی، مجید احتشام زاده، حسن حمیدی، احمد عرب، هادی دزفولی، منوچهر شمسا، احمد شوشتری، محمد باقر پسران، محمد کیهان، محمد دلیریان، حسن روشن، وحید مرادی، بهروز اسفندیاری، فرهاد طلوع کیان، داراب ریاحی، امیر هوشنگ بابایی، ناصر ابراهیمی، عباس رزاقی و … و دیگر چهره های ماندگار و سرشناس ورزش ایران زمین با همراهی بزرگان عرصه رسانه های دیداری و شنیداری و نوشتاری ؛ استاد خسرو والی زاده که اجرای این برنامه « بزرگداشت » را بر عهده داشت ، دکتر حمید قاسمی، هوشنگ فتحی، غلامعلی پیر ایرانی، علی کاوه، رضا میرزاییان، محمد رضا کاظمی، صدرالدین کاظمی، اکبر فیض، سید رضا فیض آبادی، قاسم محمدی، علی رییسی، شهرام رویین دل ( فرزند برومند جناب استاد نایب رویین دل )، حمید حاتمی، محسن خوش طینت، و … میهمانان سه شنبه های « مقدس » او بودند. در آن هنگامه ای که وجود بزرگان مدال آور ورزش، نزد مردم و حتی خانواده شان، کمرنگ و فراموش می شدند، او بود که به یادشان می آورد که ایشان « که » بودند و برای افتخار و احترام و اهتزاز پرچم میهن شان، چه ها کردند.
بخش و قسمت پر ارزش تر « اقدام » آن بزرگمرد میدانهای ورزشی و خبرنگاری و نوشتاری آن بود که مستقل بود، وابسته به جایی و نهادی و مسوولی و … نبود.
خودش بود و « روح » بلندش و « قلب » پر از مهرش و حال خوش حرمت گذاری به پیشکسوتان ورزش ایران زمین.
ناصر خان ، علاقه مندانه تا آخرین نشست پیش از آسمانی شدنش از بودن در کنار « یاران » ش و گفتن از « آن » ها دست نکشید و با کلام و گفتار نحیفانه ناشی از بیماری ولی پر از اقتدارش، جایگاه فاخر پیشکسوتان در ورزش ایران را یادآور شده و فریاد می زد.
ناصر خان عظیمی « یک تنه » و خستگیناپذیر « بار » و مسوولیت کل ورزش کشور را در قبال حفظ ارزشهای معنوی ملی و قهرمانان غرور آفرین یکصد سال گذشته میهن عزیزمان را تا پیش از آسمانی شدنش، بر دوش خود داشت. از درگذشت و فقدان آن « پدر » معنوی پیشکسوتان ورزش ایران، یکسال گذشت و همانهایی که سالهای سال، میهمان نشست ها و سفره اش بودند، به روال پیشین و در اولین سه شنبه های هر ماه، خودشان شدند میزبان نام و یاد روزهای پر از خاطرات شیرین با استاد ناصر خان عظیمی. « استاد » گنجینه ای ماندگار برای ورزش ایران بود.
خدا رحمتش کند، روح بلندش شاد.
دوست و رفیق، همراه و همکار سالهای دورم جناب استاد محمد رضا نصرالله زاده، در زمان حیات آن زنده یاد ناصر خان عظیمی، کاری کرد کارستان و با دیدارهای چند باره پر از صبوری و متانت و بردباری، « سرگذشت نامه » و حکایت های آن « عالیجناب » ورزش ایران را نوشت و « نوشته » هایش، شدند چهل حکایت از بانی و بنیانگذار « سه شنبه های مقدس » که ماندگار شد و ماندگار خواهد ماند. امروز سه شنبه مورخ دوم دی ماه سال یکهزار و چهارصد و چهار و در مجموعه پذیرایی سپیده که مدیریت ش با چهره ای ورزشی و پیشکسوت و صاحب نظر به نام استاد خسرو ابراهیمی است ،( که در حال حاضر نایب رئیس فدراسیون قایقرانی هم می باشد )، موسپید کرده های ورزش و غرورآفرینان صحنه ها و عرصه های ورزشی که هر یک کتابی هستند از تعصب و غیرت و همت و پشتکار در میدان مسابقه، به یاد ناصر خان عظیمی گردهم آمدند تا ضمن بزرگداشت و گرامیداشت اولین سالگرد درگذشت آن « یگانه » دوست داشتنی، از کتاب ارزشمند « چهل حکایت از عالیجناب ناصر عظیمی نایینی خالق سه شنبه های مقدس در ورزش » که به قلم شیوای « محمد رضا نصرالله زاده » نگارش شده است، پرده بردارند. در این نشست ویژه سالگرد، که با نمایش کلیپی از استاد آغاز شد با قرائت آیاتی از قرآن مجید و سرود جمهوری اسلامی ادامه یافت. پس از آن و با ذکر مقدمه ای از سوی استاد والی زاده، بانو « آزاده عظیمی » فرزند آن زنده یاد به نمایندگی از خانواده ارجمند عظیمی ( والده محترمه ، آقایان کامیار و مهیار و دیگر دخترشان بانو « آذین » عظیمی ) از پدر گفتند و دلنوشته شان را خواندند، بیان اشعاری حماسی، نواختن دف و نی و شعر سرایی و در نهایت رونمایی از کتاب چهل حکایت ایشان، از دیگر برنامههای مراسم یادبود آن « راد مرد » بزرگ بود. در این نشست و در کنار خانواده محترم ایشان و دیگر « بزرگ قهرمانان » دیروز ورزش کشور، علی جوادی ( مدیر کل مقتدر پیشین ورزش و جوانان استان تهران )، مهران تیشه گران ( از مدیران ارشد ورزش ایران و رییس سابق فدراسیون ناشنوایان ) ، عباسعلی گایینی استاد دانشگاه و از صاحب منصبان ورزش ایران، محمد رضا پوریا ( رییس فدراسیون بدمینتون )، مهدی حیدری ( رییس فدراسیون نجات غریق ) و … هم حضور داشتند.
