واليبال، تلخ و شیرین را با هم داشت!

والیبال ایران در سال ماضی پر نوسان بود و جز در زمینه باشگاهی و مسابقات رده‌های پایه در بخش مردان بزرگسال افتخاری کسب نکرد. مهمترین تورنمنتی که تیم ملی واليبال ایران در آن شرکت کرد، لیگ ملت‌های جهان بود. لیگ ملت‌هایی که قرار بود والیبال ایران را به المپیک ۲۰۲۴ پاریس برساند، ولی به قدری بد ظاهر شدیم که در همان هفته اول همه را ناامید ساخت. مسئولان وقت فدراسیون والیبال پس از کش و قوس های فراوان و برگزاری جلسات بسبار کمیته فنی مورد ادعا و شاید نا مرئي(!)، موریس موتا پائز ناشناخته برای مردم و کار شناسان ایرانی را به عنوان سرمربی انتخاب کردند که در نهایت بدون کسب حتی یک برد از سمتش برکنار شد. تیم ملی در لیگ ملت‌های جهان با ده باخت و دو برد رتبه یکی مانده به آخر را کسب کرد تا نتواند پس از دو دوره متوالي حضور در المپيک، به این رقابت‌ها صعود کند تا کام همه مردم از این عدم صعود تلخ شود و پرونده والیبال ملی در بخش بزرگسالان در این سال تمام شود. تنها افتخار آنها شکست دادن تیم ایالات متحده بود كه نزدیک بود لایه اوزون ترک بر دارد، اما هیچکس نگفت که تیم دوم و حتی سوم یانکی ها را ناکار ساختیم. تيمي كه به جز کریستنسن بازیکن شاخص ديگري را در میدان نداشت؛ آدمهای مصلحت اندیش سر بی‌درد را با دستمال نمی بندند، زنده باد حزب باد! برخلاف تیم ملی واليبال بزرگسالان در پایه‌ها، تیم ملی نتایج خوبی گرفت. تیم جوانان با سرمربی‌گری غلامرضا مومنی مقدم و درخشش بازیکنانی چون آرمین قلیچ نیازی، پوريا آریا خواه و طاها بهبود نیا با غلبه بر کره جنوبی به مقام قهرمانی جوانان آسیا رسید. در نوجوانان تیم ملی با سرمربیگري عادل غلامی با نتیجه سه بر دو مغلوب چین میزبان شد تا رتبه دوم را کسب کند تا هم جوانان و هم نوجوانان در سال آینده در رقابت‌های جوانان‌ جهان شرکت کنند. همچنین تیم زیر هفده سال مردان ایران نیز با مربیگری آرش صادقیانی در قهرمانی جهان در کشور بلغارستان، پنجم شد. خب سالهاست در رده های سنی پسران اول هستیم و این مسیر با نگاه گلخانه ای ادامه یافته است. در رده باشگاهی نیز دو تیم فولاد سيرجان ایرانیان و شهداب یزد نیز افتخار آفرین بودند. تیم فولاد سيرجان ایرانیان توانست در شهریورماه قهرمان جام باشگاه‌های آسیا در شهر یزد شود و در رقابت‌های جام باشگاه‌های جهان به مدال تاریخی برنز با غلبه بر لوبه ايتاليا دست پیدا کند. شهداب یزد نیز نایب قهرمان جام باشگاه‌های آسیا و پنجم جهان شد. شهداب قهر مان جهان را شکست داد ولی ره به جایی نبرد؛ انصاف بدهیم که فولاد خوب بازی کرد و آبروی والیبال ایران شد و بعد از سالها افتخای را كه پیکانی ها خلق کرده بودند را تداعی ساخت.
و اما حکایت دیگر، فدراسیون والیبال پس از چند ماه مذاکرات محرمانه توانست روبرتو پیاتزا سرمربی ايتاليايي را به عنوان سرمربی جدید تیم ملی والیبال بزرگسالان ایران انتخاب کند و کنفرانس خبری او نیز بهمن ماه در تهران برگزار شد‌. پیاتزا مربی بزرگی است اما آنهایی که پایز را یک ولاسکو دیگر می خواندند تافتند چرا و به چه دلیل وارد شد و با چه منطقی اواخر لیگ ملت‌ها جایش را به مربی ایرانی داد؛ آقایان به آرزوی خود رسیدند اما آرزو و آرمان‌های والیبال ایران بر آورده نشد! در سال ۱۴۰۳ مثل سال‌های گذشته در بخش بانوان هیچ گونه افتخاری به دست نیامد و تنها یک مربی از  کره‌ جنوبی به نام لی دو هی هدایت تیم ملی بزرگسالان زنان ایران را بر عهده گرفت. لی طاهرا تلاش بسیاری کده است تا تکنیک های پایه تیم جوان شده ملی را تصحیح کند ولی والیبال بانوان نیاز مند ساختار سازی و تعمیم تفکرات حرفه ای به سراسر کشور است. تا یادمان نرفته بنویسیم، كه یک اتفاق عجیب نیز برای والیبال ایران رخ داد و آن بازداشت سرپرست سابق فدراسیون والیبال یعنی اقا وحید بود که البته پس از چند ما آزاد شد. اما کاسه و کوزه های والیبال بد جوری بهم ریخت؛، والیبال ایران در سال ۱۴۰۴ تورنمنت های مهمی از جمله قهرمانی جهان در نوجوانان، جوانان و بزرگسالان و همچنین ليگ ملت‌های والیبال را پیش روی خود دارد. البته اردیبهشت ماه نیز اولین دوره ليگ قهرمانان والیبال اسیا در ژاپن برگزار خواهد شد و دو نماینده از ایران در بخش‌مردان و بانوان در آن شرکت خواهند کرد.خب سالی پر از مشعله و مسابقه که عملی ساختن اعزام ها به ۵۰۰ میلیارد تومان پول نیاز دارد ولی قدیمی حرف خوبی زده اند، خر بزه که می خوریم بايد پای لرزش هم بایستیم!