وعده خیالی طلای فوتبال!

اظهارات معاونت ورزش قهرمانی در جلسه مجمع فوتبال و انتظار مدال طلا در بازیهای آسیایی ناگویا از تیم امید به خواب خوش و رویا شباهت بیشتری دارد تا واقعیت! برای اطلاع ایشان یاد آور می شویم تیم امید در سه دوره قبلی کارنامه ای بسیار ضعیف و ناامید کننده داشته است. تیم امید در ۲۰۱۴ اینچئون کره جنوبی که به نمایندگی از نشریه دنیای ورزش حضور داشتم. بدترین عملکرد را داشت. تیم امید ۴ بر یک به ویتنام باخت و با قرقیزستان به تساوی رسید و در همان مرحله اولیه حذف شد.

در ۲۰۱۸ جاکارتا هم تیم ما سیزدهم شد. 

در ۲۰۲۲ هانگژو  تیم‌ما در مرحله یک‌ چهارم نهایی به هنگ کنگ باخت و‌از گردونه مسابقات کنار رفت و…! با این اوصاف و عملکرد ضعیف تیم امید در سه دوره بازیهای آسیایی و غیبت ۵۰ ساله در المپیک ،چرا آقایان وعده های توخالی به مردم و هواداران می دهند؟ در بازیهای آسیایی ناگویا،ژاپن به عنوان میزبان مدعی اول کسب مدال طلا است. کره جنوبی، ازبکستان، عربستان و عراق هم در زمره دیگر مدعیان هستند.

اسبقیان اگر از کبدی و والیبال انتظار طلا را رسانه ای می کرد خیلی بی راه نبود. چون کبدی نقره را در آستین دارد و هند رقیب اصلی آنها برای کسب مدال طلا است.  در‌والیبال هم تنها رقیب ما برای طلای آسیا،ژاپنی ها هستند. آنها به جهت میزبانی و رشد خیره کننده در جهان کانون توجه همگان هستند. بنابراین با حمایت منطقی و برنامه ریزی اصولی می توان برای این دو رشته در ناگویا،وعده طلا داد.اگر چه دسترسی به آن هم بسیارسخت و دشوار است. در فوتبال پایه کاری نکرده ایم که از حالا توقعات مردم را بالا می برید! در چند دوره ای که در بازیهای آسیایی حضور داشتم در بسیاری از رشته ها – روسای مربوطه و مسئولان – در جلسات تخصصی با بلند پروازی وعده کسب مدالهای رنگارنگ را می دادند. بعد از بازگشت از مسابقات  و ناکامی در عرصه رقابتها،به کرات شاهد آسمان ریسمان بافتن این عده بودیم. برخی ناداوری را دلیل اصلی ناکامی قلمداد‌می کردند. طیف دیگری بدشانسی و قرعه سخت و گروه دیگر آسیب دیدگی را بهانه قرار می دادند.

در فوتبال قضیه شکل دیگری دارد.

این عده که حالا بر مصدر امور قرار دارند،رفتن تیم‌ملی به جام جهانی را پل حضور خود در کرسی ریاست قرار داده اند. رفتن به جام‌جهانی که ۴۸ تیمی است و حتی امکان حضور فلسطین و اردن و بحرین هم وجود دارد،هنر نمی خواهد. بنابراین نباید صورت مساله را پاک‌کرد و بی جهت دنباله رو فوتبالی ها بود. انتظار می رود وزارت ورزش توان و ظرفیت خود را مصروف رشته های دیگری کند که هم ظرفیت مدال دارند و هم ورزشکاران پرتوانی در عرصه های مختلف برای کشور افتخار آفرینی می کنند. نمونه بارز آن دیشب در  رقابتهای جهانی بحرین رقم خورد.دو وزنه بردار جوان،شجاع و‌متعصب ما تاریخ ساز شدند و با به پرواز در آوردن وزنه های سنگین همه را مسحور جسارت خود کردند و مدالهای زرینی به ارمغان آوردند. مرحبا به علیرضا یوسفی و علی داودی که در حضور بزرگان دنیا عناوین معتبر جهانی را بدست آوردند.

 علیرضا یوسفی علیرغم آسیب دیدگی از ناحیه زانو و در سایه غیرت مثال زدنی بر پولاد سرد غلبه کرد و‌گرما بخش محفل هواداران پای تلویزیون شد.